قائم مقام فراهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۳

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>زنجیره نشین، طلاق زنجیره بده</p></div>
<div class="m2"><p>حسرت به نکاح آور و پاکیزه بده</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>کو خدمت تو؟ که زحمت خواجه دهی</p></div>
<div class="m2"><p>هر دم که: مواجب بده و جیره بده</p></div></div>

شمارهٔ ۲۴

زنجیره نشین طلاق زنجیره بده
حسرت به نکاح آور و پاکیزه بده
کو خدمت تو که زحمت خواجه دهی
هر دم که مواجب بده و جیره بده

هوش مصنوعی: این اشعار به مسأله طلاق و درد و حسرتی که به دنبال آن می‌آید اشاره دارند. شاعر از شرایط سخت زندگی و نیاز به کمک یاد می‌کند و خواستار بهبود وضعیت و توجه به اوضاع خود است. در واقع، او از دغدغه‌های روزمره و نیاز به حمایت سخن می‌گوید و به روابط انسانی و محبت نیز توجه دارد.

شمارهٔ ۲۲

شمارهٔ ۲۳

هوش مصنوعی: کسی که در زنجیر زندگی گرفتار است، باید از این زنجیر رهایی یابد و به جای آن، عشق و رابطه‌ای پاک و بدون آلودگی را تجربه کند.

زنجیره نشین، طلاق زنجیره بده

حسرت به نکاح آور و پاکیزه بده

هوش مصنوعی: کجا کسی هست که به خدمت تو بیاید؟ زیرا تو هر لحظه از خواجه خواسته‌ای که حقوق و مزایای خود را بپردازد.

کو خدمت تو؟ که زحمت خواجه دهی

هر دم که: مواجب بده و جیره بده

شمارهٔ ۲۳

اطلاعات

برگردان به زبان ساده