قائم مقام فراهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۰

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>رشتی علی ای رفیق دیرینه من</p></div>
<div class="m2"><p>ای مهر تو جا گرفته در سینه من</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>اغماض مکن، راست بگو، از چه سبب</p></div>
<div class="m2"><p>من مهر تو می ورزم و تو کینه من؟</p></div></div>

شمارهٔ ۲۱

رشتی علی ای رفیق دیرینه من
ای مهر تو جا گرفته در سینه من
اغماض مکن راست بگو از چه سبب
من مهر تو می ورزم و تو کینه من

هوش مصنوعی: این شعر بیانگر احساس عمیق دوستی و وفاداری است. شاعر از رفیق دیرینه‌اش خواسته است که صادقانه از علت کینه‌اش بگوید. او به عواطفش اشاره می‌کند که در قلبش جا دارد و از دوستی‌اش با او سخن می‌گوید. به طور کلی، شعر نشان‌دهنده تضاد بین عشق و کینه در روابط انسانی است.

شمارهٔ ۱۹

شمارهٔ ۲۰

هوش مصنوعی: ای علی، رفیق قدیمی من، ای محبت تو که در قلب من نشسته است.

رشتی علی ای رفیق دیرینه من

ای مهر تو جا گرفته در سینه من

هوش مصنوعی: منافق بازی نکن و صادقانه بگو چرا من به تو عشق می‌ورزم در حالی که تو از من کینه داری؟

اغماض مکن، راست بگو، از چه سبب

من مهر تو می ورزم و تو کینه من؟

شمارهٔ ۲۰

اطلاعات

برگردان به زبان ساده