شمارهٔ ۴۴ - در مدح میرزا حسین ولد میرزا محمد علی اشکبوس گفته
آن چه از مژگان خون ریز حسین بر من گذشت
بر حسین کی از جفای لشکر دشمن گذشت؟
خال و خط شامی، بناگوش اصبحی، قامت سنان
در جفا زلف حسین از شمر ذی الجوشن گذشت
شمارهٔ ۴۳: آه از آن دم که رفت لابد و ناچار،شمارهٔ ۴۵ - از نامه قائم مقام به فرزندش محمد: نارنج و بنفشه بر طبق نه
اطلاعات
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب شعری: قصیده
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
آن چه از مژگان خون ریز حسین بر من گذشت
بر حسین کی از جفای لشکر دشمن گذشت؟
هوش مصنوعی: آنچه که من از اشکهای حسین دیدم، آیا بر حسین از ظلم و ستم لشکر دشمن کمتر نگذشت؟
خال و خط شامی، بناگوش اصبحی، قامت سنان
در جفا زلف حسین از شمر ذی الجوشن گذشت
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف زیبایی و جذابیت دو شخصیت میپردازد. خال و خطوط صورت شامی، گوشهای زیبا و ظریف شخصی با نام اصبحی، و قامت بلند و باریک شخصی به نام سنان به زیبایی اشاره میکند. در پایان، زلف حسین، که به زلفی جذاب و لطیف تشبیه شده، از زیبایی شمر ذی الجوشن میگذرد. این توصیفها نشاندهنده توجه به جزئیات زیبایی فیزیکی و رقابت زیبایی است.

قائم مقام فراهانی