هوش مصنوعی: قطعه‌ای که استاد عراقی در خواسته‌هایش ارائه می‌دهد.

هوش مصنوعی: پاره‌ای از چوب به قدری با دقت برش می‌خورد که انگار با تمام احساسات و مهارت به دست آمده، ساخته شده است.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که نسل انسان نمی‌تواند خوشی و شادی را از بین ببرد یا متوقف کند. زندگی و لذت‌های آن ادامه دارد و تحت تأثیر مشکلات یا مشکلات خانوادگی قرار نمی‌گیرد.

هوش مصنوعی: زندگی در جهان به تدریج و بر اساس زمان به آخر می‌رسد و این پایان، مرحله به مرحله اتفاق می‌افتد.

هوش مصنوعی: عباس شاه مانند یک توپ است که می‌تواند به آسمان شلیک شود و تأثیراتی را بر کیهان بگذارد.

هوش مصنوعی: به‌خصوص زمانی که صدای جوش و خروش نبرد به گوش می‌رسد و فراخوان می‌دهد.

هوش مصنوعی: اگر اجازه بدهی، در حال حاضر به اندازه یک ذره به او پاسخ خواهم داد.

هوش مصنوعی: شایسته است که اگر کسی چنین کار زیبایی انجام دهد، پاداشی از طرف شاه به او داده شود.

هوش مصنوعی: شاید به او بگوید که آنچه نقیب با ادیب انجام داده است، از روی تحقیر و بی‌احترامی بوده است.

هوش مصنوعی: این جمله به نوعی اشاره به این دارد که ممکن است سخنان شاعر پر از آشفتگی و نادرستی باشد. به عبارت دیگر، بیانگر این است که مطالب او ممکن است ناپسند و بی‌محتوا به نظر برسد.

هوش مصنوعی: اگر دره و کوه، درد و رنج را به انسان تحمیل کنند، هر دو به یک اندازه می‌توانند سختی‌های زندگی را نمایان کنند.