هوش مصنوعی: دوست من، تو در هنر سخنوری چنان مهارتی داری که من هرگز مردی را ندیده‌ام که به خوبی تو به میدان بیفتد.

هوش مصنوعی: به هنر افتخار می‌کنند، اما تو خود اصل و منبعی هستی که هنر به وجود تو ارزش می‌یابد.

هوش مصنوعی: وقتی لبان زیبا و قرمز تو می‌خواهند گوهرهای معنوی را آشکار کنند، در دریاچه‌ی مفاهیم و معانی به کناری خواهند آمد.

هوش مصنوعی: اینکه وقتی قلم در دست تو قرار می‌گیرد، مانند اژدها یا مار می‌شود، به این معناست که قدرت و تاثیر آن به قدری زیاد است که می‌تواند به زندگی و سرنوشت دیگران شکل و جهت ببخشد.

هوش مصنوعی: این چه هنری است که تو به عنوان یک نویسنده داری که می‌توانی در یک چشم به هم زدن دوصد صفحه را بنویسی؟

هوش مصنوعی: یا مانند ماری است که قوی و چنگال‌دار است، و در پی شکار واژه‌ها و مفاهیم می‌باشد.

هوش مصنوعی: اگرچه خط شاعرانه زیباست، اما آیا تا به حال دیده‌ای سحری که با معجزه‌ای همراه باشد؟

هوش مصنوعی: اگر هر سال یک بار و هر هفته یک بار گل در ایام بهار ظاهر شود، زیبایی و طراوت بهار دو چندان خواهد شد.

هوش مصنوعی: ذاتی زیبا و پاک تو همچون بهاری است که در آن هر لحظه دل هزاران گل شکوفا می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر اوصاف تو به حدی باشد که بشود آنها را شمارش کرد، من می‌توانستم در توصیف تو شعر بسرایم.

هوش مصنوعی: من از ستایش تو ناتوانم، هرچند در دلم هزاران معنی و احساس وجود دارد که آماده بیان شدن است.

هوش مصنوعی: مدح و ستایش تو به گونه‌ای بیان می‌شود که هیچ توانی برای وصف کردن زیبایی‌هایت وجود ندارد، درست همان‌طور که بوی خوش مشک از خودش به تنهایی نمی‌آید.

هوش مصنوعی: دوست من، من نه تو را در مقام خدا می‌دانم و نه می‌خواهم تو را به این مقام برسانم، چرا که ممکن است این عنوان و نسبت برای تو ناپسند باشد.

هوش مصنوعی: می‌دانی ای بهترین انسان‌های آزاد، چه چیزهایی بر من خواهد گذشت که از این آسمان پر از حادثه به من می‌رسد؟

هوش مصنوعی: من سال‌هاست که در تنهایی و حزن سپری کرده‌ام، دیگر چه چیزی می‌توانی بگویی که دوباره فصل بهار خواهد آمد؟

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که سرنوشت و زندگی پر از نوسان و بی‌قراری است، حتی اگر موضوعات یا وعده‌هایی که برای من مهم است، به ثبات و آرامش برسند.

هوش مصنوعی: در روز و شب، هنرمند شعبده‌باز با من در حال نمایش است و نمی‌دانم در این شب و روز چه اتفاقاتی برای من خواهد افتاد.

هوش مصنوعی: نمی‌خواهم از شرابش بنوشم، زیرا تمام لذت‌هایش با درد و عذاب ناشی از خماری همراه است.

هوش مصنوعی: من از گلستان او گل نمی‌چینم، زیرا هر گلش همیشه به همراه درد و سختی خارها به وجود آمده است.

هوش مصنوعی: زمانی که روز روشن پس از شب تار ظاهر می‌شود، نشان‌دهنده‌ی گردش و تغییرات جهان است.

هوش مصنوعی: ای دل روشن، تو که نور دل‌ها هستی، نگذار غم و اندوه زمانه بر تو غبار بیفکند.