قاآنیرباعی شمارهٔ ۲۶
شوخی که بیاض گردن روشن او
آغشته به صندل شده پیرامن او
صبحست به سرخی شفق آلوده
یا خون خلایقست در گردن او
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: پروژهٔ بازبینی OCR
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
حاشیه ها
1398/08/18 13:11
حامد
درود
گمان می برم منظور شوخ لکه ای قرمز باشد که بر بیاض (سپیدی) گردن روشن او وجود دارد و شاعر آن را چوب خوش بوی صندل پیرامن(پیرامون) او و شفقی که بجا مانده در صبح تشبیه می کند و در مصرع آخر کنایه می زند که خون مردم شاید باشد.
مطمئن نیستم اگر کسی معنی را دریافت به اشتراک بگذارد. سپاس