بخیل بدکنش را در زمانه

بوتیمار مرغیه که بهش میگن غم خورَک
همیشه کنار آب میشینه و از غم اینکه مبادا آب کم بشه با وجود اینکه تشنه هستش،آب نمیخوره
قاآنی جای دیگه میگه
مرغکی عاشق آب است که بوتیمارش
نام از آن است که همواره بود باتیمار
بر لب نهر نشیند نخورد آبی از آن
که اگر آب خورم کم شود آب از انهار