هوش مصنوعی: ای خسرو، تو کسی هستی که در روز جنگ و زمان درگیری، قهر و شدت تو به گونه‌ای است که زمین تیره را با چرخ و فلک برابر می‌سازد.

هوش مصنوعی: اگر ناظر نباشی که چگونه روز جنگ در آسمان می‌گذرد، زمانه به دلیل ترس از شمشیر تو، خاک را بر سر می‌ریزد.

هوش مصنوعی: نیازی به خنجر در روز انتقام نیست، زیرا نگاه پر از کینه‌ات به تنهایی مثل خنجر عمل می‌کند.

هوش مصنوعی: تیغ او از بازوی ارغون ساخته شده، نه از فلز سخت. بنابراین به او بگو که به صحبت‌های بدخواهان گوش ندهد؛ چون ممکن است این حرف‌ها را باور کند.

هوش مصنوعی: ذوالفقار، شمشیر علی (ع)، چه بسا که عمرو عذربیانگر قدرت و شجاعت علی (ع) است. او به خوبی می‌داند که آنچه با عمرو عذربی می‌گذرد، در حقیقت قدرت و توانایی حیدر کرار (علی) را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: شخصی با چهره‌ای درخشان و روشن از اهل نور وجود دارد که با زیبایی‌اش مجالس و محافل را روشن و پرنور می‌کند.

هوش مصنوعی: این بیت درباره وجود نوری صحبت می‌کند که به وضوح و روشنی تابش آفتاب بیان شده است. در واقع، نوعی نور برتر و خاص‌تر از نور معمولی را به تصویر می‌کشد که در آن از عریانی و بی‌پناهی فاصله گرفته و به درک و شناخت عمیق‌تری از نور می‌رسد. این تصویر، انتظاری از دستیابی به حقیقت و معنای عمیق‌تر را به ذهن می‌آورد.

هوش مصنوعی: وجود تو مانند یک تیغ برّاست و به همین دلیل، چون تیغی که از آن خون جاری است، صورتت را پر از زیبایی و درخشش یاقوت قرمز می‌کند.

هوش مصنوعی: این فرد درباره تو صحبت می‌کند و گویی این حرف‌ها برایش شیرین و خوشایند است و هر بار آن را تکرار می‌کند.

هوش مصنوعی: هر چه می‌گویم که این آرزو را فراموش کن و زبانت را ببند، چون این خواسته تو را کمتر از آنچه که هست، در نظر چرخ زمان قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: او می‌گوید اگر نعمت‌های پادشاهی در کنار باشد، ارزش و مقام خاک سیاه را از آسمان نیز بالاتر می‌برد.