قاآنی » قطعات » شمارهٔ ۱۲۹

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>دایماً چون دو دست اهل دعا</p></div>
<div class="m2"><p>هر دو پایش بر آسمان بودی</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>غالباً جز به گاه وجد و سماع</p></div>
<div class="m2"><p>کف پا بر زمین نمی‌سودی</p></div></div>

دیوان کامل حکیم قاآنی شیرازی با مقدمه و تصحیح ناصر هیری - قاآنی شیرازی - تصویر ۷۰۴

شمارهٔ ۱۳۰

دایما چون دو دست اهل دعا
هر دو پایش بر آسمان بودی
غالبا جز به گاه وجد و سماع
کف پا بر زمین نمی سودی

هوش مصنوعی: این ابیات به توصیف شخصی می‌پردازند که همواره در حالت دعا و نیایش است و پایی در آسمان دارد. او اغلب فقط در زمان وجد و شادی به زمین می‌رسد و در دیگر مواقع، به طور معنوی بالا است و از زمین فاصله دارد.

شمارهٔ ۱۲۸

شمارهٔ ۱۲۹

هوش مصنوعی: همواره مانند دعاخوانان، او دو پایش را به سمت آسمان بلند کرده بود.

دایماً چون دو دست اهل دعا

هر دو پایش بر آسمان بودی

هوش مصنوعی: معمولاً فقط در زمان شادی و شوق، پای خود را به زمین نمی‌زدی.

غالباً جز به گاه وجد و سماع

کف پا بر زمین نمی‌سودی

شمارهٔ ۱۲۹

اطلاعات

برگردان به زبان ساده