قاآنی » قطعات » شمارهٔ ۱۲۴

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>در کمندی اوفتادستیم صعب</p></div>
<div class="m2"><p>پای تا سر حلقه حلقه چون زره</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>هرچه می‌پیچیم کز آن وارهیم</p></div>
<div class="m2"><p>بیشتر گردد ز پیچیدن گره</p></div></div>

شمارهٔ ۱۲۵

در کمندی اوفتادستیم صعب
پای تا سر حلقه حلقه چون زره
هرچه می پیچیم کز آن وارهیم
بیشتر گردد ز پیچیدن گره

هوش مصنوعی: در این بند شاعر به توصیف وضعیتی دشوار و پیچیده اشاره دارد که در آن گرفتار شده‌اند. او به شکل حلقه‌هایی که از سر تا پا بدن را احاطه کرده‌اند، تشبیه می‌کند و بیان می‌کند که هرچه بیشتر سعی در رهایی از این وضعیت دارند، فقط پیچیدگی و مشکل بیشتر می‌شود. در واقع، این تصویر نشان‌دهنده‌ی تلاش بی‌نتیجه برای فرار از سختی‌ها و موانع زندگی است.

شمارهٔ ۱۲۳

شمارهٔ ۱۲۴

هوش مصنوعی: ما در دام او گرفتار شده‌ایم و از سر تا پای ما به حلقه‌های پیوسته‌ای چون زره بسته شده است.

در کمندی اوفتادستیم صعب

پای تا سر حلقه حلقه چون زره

هوش مصنوعی: هر چه بیشتر تلاش می‌کنیم تا از مشکلات فرار کنیم یا آن‌ها را حل کنیم، گره کار ما در واقع پیچیده‌تر می‌شود و وضعیت دشوارتر می‌گردد.

هرچه می‌پیچیم کز آن وارهیم

بیشتر گردد ز پیچیدن گره

شمارهٔ ۱۲۴

اطلاعات

برگردان به زبان ساده