شمارهٔ ۱۱۵
به سوی بحر خدا بگذر ای نسیم صبا
زمین ببوس و ز روی ادب سلامش کن
برای آنکه دلش را ز من نرنجانی
فزون از آنکه توان گفت احترامش کن
پس از سلام و زمینبوس و احترام تمام
ز من به گوش به آهستگی پیامش کن
که اسبکی که به من وعده کردهای بفرست
وگر چو گردون سرکش بود لجامش کن
اطلاعات
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: قطعه
منبع اولیه: پروژهٔ بازبینی OCR
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
به سوی بحر خدا بگذر ای نسیم صبا
زمین ببوس و ز روی ادب سلامش کن
هوش مصنوعی: ای نسیم صبا، به سمت دریا خدا برو، زمین را ببوس و با احترام به او سلام بگو.
برای آنکه دلش را ز من نرنجانی
فزون از آنکه توان گفت احترامش کن
هوش مصنوعی: برای اینکه دلش را از خود رنجیده نکنی، بیش از آنچه که توانایی داری به او احترام بگذار.
پس از سلام و زمینبوس و احترام تمام
ز من به گوش به آهستگی پیامش کن
هوش مصنوعی: پس از سلام و احترام و تقدیم ادب، به آرامی پیغام او را به من برسان.
که اسبکی که به من وعده کردهای بفرست
وگر چو گردون سرکش بود لجامش کن
هوش مصنوعی: اسب کوچکی که قول دادهای را برایم بفرست. اگر هم سرکش و بیتاب باشد، آن را کنترل کن و به راه بیاور.