قاآنی » قطعات » شمارهٔ ۱۱۴

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای برادر جامهٔ عوری طلب</p></div>
<div class="m2"><p>کز دریدن وارهی وز دوختن</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>هم بیفشان آبی از بحرین چشم</p></div>
<div class="m2"><p>تا امان یابی به حشر از سوختن</p></div></div>

شمارهٔ ۱۱۵

ای برادر جامه عوری طلب
کز دریدن وارهی وز دوختن
هم بیفشان آبی از بحرین چشم
تا امان یابی به حشر از سوختن

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از برادر می‌خواهد که از لباس عریانی که به خاطر دریدن آن به دست آمده رهایی یابد. او توصیه می‌کند که با اشک‌هایش مانند آبی از دریا، بر آتش دل خود بیفشاند تا در روز قیامت از عذاب و سوختن نجات یابد.

شمارهٔ ۱۱۳

شمارهٔ ۱۱۴

هوش مصنوعی: ای برادر، لباس عریانی را بخواه که در نتیجهٔ دریدنش، رها شده‌ای و از دوختن آن خارج شده‌ای.

ای برادر جامهٔ عوری طلب

کز دریدن وارهی وز دوختن

هوش مصنوعی: از چشمانت آبی بریز تا از عذاب حشر نجات یابی.

هم بیفشان آبی از بحرین چشم

تا امان یابی به حشر از سوختن

شمارهٔ ۱۱۴

اطلاعات

برگردان به زبان ساده