قاآنی » قطعات » شمارهٔ ۱۱۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای دزد ز کوی اهل توحید</p></div>
<div class="m2"><p>چیزی نبری به زرق و دستان</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>ترسم که به جای پا نهی سر</p></div>
<div class="m2"><p>در خانقه خداپرستان</p></div></div>

شمارهٔ ۱۱۲

ای دزد ز کوی اهل توحید
چیزی نبری به زرق و دستان
ترسم که به جای پا نهی سر
در خانقه خداپرستان

هوش مصنوعی: این شعر به یک دزد اشاره دارد که در حال سرقت از خانه اهل توحید (مؤمنان و خداپرستان) است. شاعر از دزد می‌خواهد که چیزی نرباید و هشدار می‌دهد که ممکن است او در این راه دچار آسیب شود یا به اشتباه کار نادرستی انجام دهد. در واقع، این ابیات به نقد عمل دزدی و عواقب آن می‌پردازد و به اهمیت ایمان و توحید اشاره دارد.

شمارهٔ ۱۱۰

شمارهٔ ۱۱۱

هوش مصنوعی: ای دزد، چیزی از راه و مسیر مردم با ایمان و یکتاپرست برمیدارید و به حق و انصاف دست نزنید.

چیزی نبری به زرق و دستان

هوش مصنوعی: می‌ترسم که به جای اینکه قدم در مسیر درست بگذاری، سر خود را در مکان خداپرستان بگذاری.

ترسم که به جای پا نهی سر

شمارهٔ ۱۱۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده