هوش مصنوعی: کیست آن جوان زیبا و دلبر خندان که جانم را گرفت و خونم را نوشید و دل مرا به درد آورد؟

هوش مصنوعی: وارد شدم با حال خوش و از پا افتادم، در حالی که مست بودم و از کنترل خود خارج شدم.

هوش مصنوعی: با سپر بر دوش و شمشیری برای انتقام در دست، کمان را در دست گرفته و تیر فتنه را آماده شلیک کرده است.

هوش مصنوعی: ناله و فریاد از دل برآمد و دیوانگی در فکر و ذهن نشسته است.

هوش مصنوعی: نه می‌توان از تیر او در امان بود و نه می‌توان زخمی را از اثر او پنهان کرد.

هوش مصنوعی: نمی‌توان به راحتی از تأثیر نگاه و جذابیت او چشم پوشی کرد و نمی‌توان نیز از خطرات او به دور بود.

هوش مصنوعی: او در دل و جان خود وفا و محبت ندارد، اما در جسم و وجودش ظلم و ستم وجود دارد.

هوش مصنوعی: به خواسته دشمنان از دوستی بهره‌برداری کنید و بر خلاف یار خود با دیگران ارتباط برقرار کنید.

هوش مصنوعی: کسی که در زندگی‌اش به یاد زیبایی محبوبش نباشد، خودش را نابود کرده است و آن دل که از غم و اندوه او آزاد شده، به راحتی رهایی یافته است.

هوش مصنوعی: عزیز کسی است که از عشقش خوار و حقیر می‌شود و آن سر، بزرگ و باارزش است که در راه او تواضع و پایین‌تر بودن را می‌پذیرد.

هوش مصنوعی: هرگز از نزدیک چشم‌هایی که حالت مستی دارند را ندیده بودم، و این حالت را فقط زمانی درک می‌کنم که آدمی در اثر می‌گساری به مستی می‌رسد.

هوش مصنوعی: بگذار که فرود آیم بر زمین و تسلیم شوم، زیرا مانند ماهی که در دست گرفته شده، در اسارت هستم.

هوش مصنوعی: از خودت خارج نشو و قدمی فراتر نگذار، زیرا می‌توانی از بند این دو جهان آزاد شوی.

هوش مصنوعی: بهار و زمانه‌ای که به اختیار خودمان است، وقتش رسیده که باید باده بنوشیم و از توبه‌هایی که کرده‌ایم دست برداریم.