هوش مصنوعی: دوست دارم که مرا در آغوش بگیری، و شیشه را در سمت دیگر خود قرار دهی.

هوش مصنوعی: هر کسی که به تو از من نزدیک‌تر است، من به او حسادت می‌کنم. تو باید آن شیشه را در جایی دورتر از خودت قرار دهی تا از او دور باشد.

هوش مصنوعی: از یک سو با می‌نوشی پذیرایی می‌کنی و از سوی دیگر، با بوسه و محبت، زندگی را در آغوش می‌گیری.

هوش مصنوعی: با چهره‌ای زیبا و سرخ، از جام بستان، حسودی و ناراحتی آتش را به خاکستر تبدیل کنی و آن را به زحمت به زمین ببری.

هوش مصنوعی: وقتی نسیم صبحگاهی می‌وزد و می‌خواهم بر آن در وارد شوم، چندین بار اجازه ورودی می‌خواهم چون تو مرا به حلقه‌ات در می‌نشانی.

هوش مصنوعی: چقدر زمان باید بگذرد که عشق تو و وصالت را بجویم؟ چه به حال رقیب می‌افتد اگر بر مرکب خویش سوار شود؟

هوش مصنوعی: ماه گردون سزاوار است که تاجی بر سرش باشد، چه محلی بهتر از اینکه به خاطر احترام و بزرگی، تاج را بر فرق سر خود بگذارد.

هوش مصنوعی: چشمان تو مانند کعبه‌ای ارزشمند است و من به مانند یک مهره هستم که تو با ضربه‌ای می‌زنی تا درون ششدر خود جا بیفتم.

هوش مصنوعی: مادرت به زیبایی و صفات نیکو به مانند حوریان است و من غیرتم اجازه نمی‌دهد که تو، مادر خود را در بهشت صالحان قرار دهی.

هوش مصنوعی: ترسم که دامن پاک او به آلودگی دچار شود و تو او را با چشمان خود به شکلی تحسین‌آمیز بنگری.