هوش مصنوعی: دوستی دارم که مانند فرشته‌ها نازک و ظریف است، شیرینی‌اش مانند شکر و زیبایی‌اش مشابه نمک است.

هوش مصنوعی: دوست من به من گفت که از شدت غم، دلش به تنگ آمده و از روی افسردگی از لذت زندگی فاصله گرفته است. او بر این باور است که برای رهایی از این وضعیت، باید تلاش کند و راهی برای شادی بیابد.

هوش مصنوعی: بلند شو و آن می را بنوش که با نوشیدن آن، لطافت و هوش از چهره‌ات می‌روید و نشاط و سرزندگی به تو می‌دهد.

هوش مصنوعی: پشه می‌تواند به فیل تبدیل شود، قطره می‌تواند نیل را بسازد، و از آن می‌تواند ابابیل به وجود آید. بنابراین، پرنده‌ای با پرهای نقره‌ای به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: نوشیدنی تو همانند می جام است، که همگان از آن گذشتند و در نهایت همه از بین رفتند.

هوش مصنوعی: شیخ ما برای مردم عوام دانه و دام فراهم کرده است. دانه‌اش مانند تسبیح خامی است که زیر چانه‌اش در انتظار است.

هوش مصنوعی: برای زیبایی و جمال چهره‌ات تا کی باید جان بگذارم؟ شاد و خوشحال باش و با نفسی راحت زندگی کن.

هوش مصنوعی: بشتاب قاآنی، نقد خود را به وضوح اظهار کن، زیرا نقدها از عالم غیب آشکار شده‌اند و به بررسی و قضاوت فراخوانده شده‌اند.

هوش مصنوعی: من روشنایی و زیبایی شیراز هستم، همان‌طور که نکته‌سنجی و ظرافت در وجودم است. من تمام لطافت و ناز را در خود دارم، حالا تو چه نظری داری؟

هوش مصنوعی: این جمله به نوعی به الگوی خاصی در صحبت کردن یا شعر اشاره دارد. به نظر می‌رسد که به حرکات و تکرار صداها در کلمات تأکید می‌کند. به طور کلی، معنایش بر روی ریتم و آهنگین بودن کلمات و جملات تمرکز دارد.