هوش مصنوعی: ما در عشق تو سختی‌های زیادی را تحمل کردیم و در این راه جان خود را از دست دادیم، اما هیچ تیر و آسیبی از تیر کمان تو به ما نرسید.

هوش مصنوعی: دل ما از شدت عشق و محبت به تو، به اندازه‌ای داغ و سوزان است که مانند شعله‌های آتش در زمستان بهمن می‌سوزد. اما همان‌طور که در سرمای دی، آب سرد می‌شود، ما نیز از سردی محبت تو یخ‌زده‌ایم و از این عشق رنج می‌بریم.

هوش مصنوعی: بدون نور چهره‌ات، مانند حکیمان، شب را تا سحر به تماشای ستاره‌ها نشسته و به شمارش سیارات پرداختم.

هوش مصنوعی: در میهمانی شادی، آدم‌های خوشحال و راضی در رأس قرار دارند، اما ما که زیر این جمع هستیم، در دریای غم و درد غوطه‌وریم.

هوش مصنوعی: قرض خدا را می‌پردازیم که از دنیای هستی، ناپاکی و دوگانگی را با روشنی و خلوص توحید پاک کردیم.

هوش مصنوعی: تا وقتی که جان داریم، مسلمان نمی‌شویم؛ تا زمانی که ضربه‌ای نخورده‌ایم، نمی‌توانیم مانند یک دلاور در جنگ عمل کنیم.