هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی مرا با شمشیرت بکش، بکش. اگر می‌خواهی با تیرت به من آسیب بزنی، بزن. هر کاری که می‌توانی بکن، چون من چاره‌ای جز پذیرش تو ندارم.

هوش مصنوعی: شرط اصلی یک عاشق این است که به دنبال رضایت و خوشبختی محبوبش باشد. اگر تو میل و خواسته‌ام را بپذیری، مرا ببر یا اگر می‌خواهی مرا به اسیری بگیر.

هوش مصنوعی: شکست و تسلیم شدن من در برابر قدرت تو اتفاق نمی‌افتد، اما با وجود این، تو با کوچک‌ترین حرکتی می‌توانی مرا به دام بیندازی.

هوش مصنوعی: اگر نگاه از دوست بپوشم و او از دیده‌ام دور شود، چگونه می‌توانم با قدرت بگویم که از درون من هم خارج شود؟

هوش مصنوعی: از دنیا دور شدم تا تو پیش من بیایی، اما ای جوان، آیا می‌توانی مرا از غم‌های این جهان که مرا پیر کرده است، رهایی بخشی؟

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که تو با حرکات موهایت، بویی دلنشین را به فضا پراکنده کرده‌ای، به طوری که فراتر از عطسه‌ام، همه‌جا را پر کرده است.

هوش مصنوعی: از خدای خواستم که بمیرم اگر تو نمی‌آیی؛ اما تو نیامدی و من نگرانم که در این انتظار جانم را از دست بدهم.

هوش مصنوعی: شاید اگر تو با نگاهی زیبا به من توجه کنی، من نیز تا زمانی که زنده‌ام، هرگز از نگاه به تو غافل نخواهم شد.

هوش مصنوعی: به خاطر محبت محمود، مانند ذره‌ای در شوق و شادابی هستم؛ چنان‌که روزی آفتاب در آسمان، مرا به اوج می‌برد و به من اقتدار می‌دهد.