هوش مصنوعی: اسماعیل با صدای ناهنجار و آشفته‌اش در دستان شخصی که مثل چنگیز بی‌رحم است، اگر وارد عمل شود و به دنیا آسیب بزند، هیچ چیزی نمی‌تواند آن را متوقف کند.

هوش مصنوعی: وقتی ساز دستان شور و حالش را در مجلس بیداری روشنفکران به نمایش می‌گذارد، این آواز می‌تواند هوش و حواس آنها را برباید و ببینیم که این música چه تاثیری بر مستان خواهد داشت.

هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و هماهنگی گل و بلبل اشاره دارد. گل عطر و بوی خوش دارد و بلبل هم صدای زیبایی می‌خواند. در اینجا، شاعر به لحظاتی اشاره می‌کند که گل و بلبل با هم ارتباط برقرار می‌کنند و زیبایی‌های یکدیگر را به نمایش می‌گذارند، گویی که در یک باغ زیبا در حال تماشای یکدیگر هستند. این ارتباط نمادی از عشق و زیبایی است.

هوش مصنوعی: او خود آگاه و هوشیار است، اما چشمانش مست و گمراه‌اند. او می‌خواهد با فریب و نیرنگ، افرادی که هشیار و همچنان مست هستند را به دام اندازد.

هوش مصنوعی: کودکی با زبان شیرینش، به طرز دلنشینی صحبت می‌کند و این طرز بیانش مانند شیری است که در سینهٔ دایه، شادی و نشاط را به ارمغان می‌آورد.

هوش مصنوعی: زیبایی و لطافت چهره‌اش به حدی است که عقل انسان را خاموش و بی‌صدا می‌کند. در نتیجه، هر نوع جشن و مهمانی که برپا شود، به نوعی مجالس خاموشی و سکوت تبدیل خواهد شد.

هوش مصنوعی: در پشت ساز دف، چهرهٔ زیبای خود را پنهان کرده است، مانند ماه که در ترازوی سنجش جا می‌گیرد.

هوش مصنوعی: هرچند او سعی می‌کند زیبایی‌اش را پنهان کند، ولی جذابیتش به قدری واضح و نمایان است که نمی‌تواند آن را مخفی نگه دارد.

هوش مصنوعی: اینکه می‌گویند اسماعیل قربانی شد، اشتباه است؛ زیرا او همان اسماعیل است که مردم را قربانی می‌کند.

هوش مصنوعی: این که می‌گویند یوسف به زندان افتاد، من آن را نمی‌پذیرم. اگر او واقعاً یوسف باشد، پس چرا دل‌های مردم را در زندان خود نگه‌دارد؟