هوش مصنوعی: عزیزم، وقتی که تصمیم بگیرد به باغ بیاید، دل من به اندازه گل لاله پر از غم و حسرت می‌شود.

هوش مصنوعی: امروز نی به باغ می‌رود. اشتباه گفتم، زیرا هر جا که برود، چهره باغ را تغییر می‌دهد.

هوش مصنوعی: اگر زمستان به دلیلی گیسوان او در باد بپرد، حیاط پر از بنفشه می‌شود و زندگی دوباره می‌گیرد.

هوش مصنوعی: چشم دلربای او به قدری جذاب است که آدم را مست می‌کند، و این حالت زمانی بیشتر می‌شود که شراب از شیشه ریخته شود و در آن بیافتد.

هوش مصنوعی: زمانی که زلف او به مشامم می‌رسد، مانند این است که بویی خوش مرا مسحور می‌کند و موجب می‌شود که حس شگفت‌انگیزی را تجربه کنم.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس را ندیدم که مانند او زلفش را به صورتش آویزان کرده باشد، و نه اینکه کسی کلاهی را از روی سر کلاغی بردارد.

هوش مصنوعی: من هیچ لحظه‌ای از دوری او رها نیستم، آری من در دام عشق دختران زیبا گرفتار شده‌ام و هر فراق و جدایی را تحمل می‌کنم.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که زلف‌های مشکی او به گونه‌ای است که هر کسی می‌تواند عشق و قلب خود را در آن پیدا کند و به آرامش برسد.

هوش مصنوعی: به خاطر محبت و زیبایی زلف‌های اوست که قاآنی در اینجا به ستایش مشغول است. تو به عنوان بلبل، نگاهی به او بینداز، که حتی زاغ نیز در وصف او سخن می‌گوید.