هوش مصنوعی: دوستان رفتند و با رفتن آن‌ها از خوبی‌های زندگی کم شد. روزها بر من تیره و تار شد و حتی سایه‌ام هم از من دور شد.

هوش مصنوعی: وقتی صبح می‌شود، به خاطر هوای سرد صبحگاهی نفس عمیق می‌کشم، زیرا این صبح حالتی ندارد که مانند چهره روشنی صبح باشد.

هوش مصنوعی: اگر یار من نسبت به من ظلم نکند، دیگر چه ظلمی باقی می‌ماند؟ ظلم‌هایی که انجام شده، به حدی است که دیگر چیزی برای ظلم کردن نمی‌ماند.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد دل تو به خاطر دوری من آن‌قدر خسته و غمگین شده که دیگر جایی برای اندوه در آن باقی نمانده است.

هوش مصنوعی: به خاطر دوری تو آن‌قدر اشک ریختم که چشم‌هایم دیگر حتی نمک هم ندارند و مثل چشمه‌ی خورشید خشک شده‌اند.

هوش مصنوعی: در زمان ورود و خروج از این دنیا، هیچ‌کس با عظمت وارد نشده و هیچ‌کس با عظمت در اینجا باقی نمانده است.

هوش مصنوعی: ای آقازاده، امیدوارم که عمرت همچنان طولانی باشد، چرا که اگرچه فقط یک جام سفالی در دست داری، اما همین نیز برای نوشیدنی مناسب است، حتی اگر جام معروف جم وجود نداشته باشد.

هوش مصنوعی: دل تو مانند حرم خانه خداست و از این بابت باید سپاسگزار خدا بود که در این حرم جایی برای بت‌ها و غفلت‌ها وجود ندارد.