هوش مصنوعی: تو که جلالت از آفرینش فراتر است، وجود تو تماما با هرچه در این جهان هست، برابر و هم‌پایه است.

هوش مصنوعی: فرزندی از بهترین نسل ظهور کرده است، که مادرش بانوی پاک و بافضیلی است.

هوش مصنوعی: دل جهان با محبت تو آرام می‌گیرد و خداوند داور از وجود تو نور می‌تاباند.

هوش مصنوعی: عالم موجودی است که به حقیقت و معرفت دست یافته و از دو جهان مادی و معنوی آگاهی دارد. در این میان، اخت رضایی و دختر موسی جعفر به عنوان نمادهایی از علم و دانش در نظر گرفته می‌شوند.

هوش مصنوعی: فاطمه‌ات نام دارد و او از نسل زهراست، به گونه‌ای که زهره به خاطر زیبایی او شرمنده است.

هوش مصنوعی: تو به حوا افتخار می‌کنی و بر او برتری داری، اما در تاریخ به عقب‌تر از حوا باز می‌گردی.

هوش مصنوعی: تاج و honor تو از نسل‌های گذشته می‌آید و این مسأله در نزد اهل هنر و خلاقیت غیرممکن نیست.

هوش مصنوعی: این بیت به این معنی است که بسیاری از افراد هستند که با وجود سختی‌ها و چالش‌ها، فرزندانی دارند و این نشان‌دهنده امید و ادامه نسل است. همچنین اشاره به این دارد که در میان زنان نیز بسیاری هستند که فرزندان دختر به دنیا می‌آورند. در کل، این بیت به زیبایی و اهمیت خانواده و تولد نسل‌های جدید می‌پردازد.

هوش مصنوعی: شمس، که او را مانند از دنیای زیبایی می‌دانند، از شرق به مراتب باارزش‌تر است، زیرا او مادر تمام زیبایی‌ها و نورهاست.

هوش مصنوعی: دخترکی با ارزش و دست نخورده است که مادرش او را به خوبی پرورش داده و مانند صدفی است که یک مروارید در درونش نهفته شده است.

هوش مصنوعی: مادرها دخترانشان را به حمام می‌برند تا تمیز شوند، اما شاهان دختران خود را در تاج و تخت می‌نشینند و به آن‌ها احترام می‌گذارند.

هوش مصنوعی: نقره از سنگ بهتر است و از سنگ گل لاله می‌روید؛ خاصیت خاک خوب این است که از آن گیاهان زیبا و باارزش به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: هر چند منبر و تخت از جنس چوب هستند، اما این چوب‌ها به خودی خود نمی‌توانند به منبر و تخت تبدیل شوند و ویژگی‌های خاصی دارند که آنها را از هم متمایز می‌کند.

هوش مصنوعی: قبل از اینکه خداوند تو را خلق کند، هیچ چیز در جهان وجود نداشت که زینت و زیبایی داشته باشد.

هوش مصنوعی: جهان برای وجود تو خلق شده است، زیرا آفرینش جسم در پی روح است.

هوش مصنوعی: تنها کسانی که دانه می‌کارند، به دنبال برداشت میوه هستند و افرادی که حقیقت را می‌سازند، هدفشان یافتن گوهر و ارزش واقعی است.

هوش مصنوعی: هدف از چرخش آسمان و سیارات چیست و چرا درختان میوه‌های تازه و نوبر را به بار می‌آورند؟

هوش مصنوعی: اگر وجود تو باعث شکل‌گیری عفت و پاکدامنی در جهان بود، دیگر جهان در چشم هنرمند مانند یک تصویر زیبا و هنرمندانه جلوه نمی‌کرد.

هوش مصنوعی: اگر تو به خاطر پاکی و معصومیتت پرده‌ای بر روی گردش چرخ (زمان) کشیده‌ باشی، هرگز به زمین نخواهد آمد که مقدر شده است.

هوش مصنوعی: پیر حکیم به خاطر وجود تو به یاد و خاطر تو اهمیت می‌دهد، هرچند که به نظر می‌رسد تو در حواشی زندگی‌ات فقط یک کودک هستی.

هوش مصنوعی: صبحی که به نظر زیبا و دل‌نشین می‌رسد، در واقع با یک نفس، دل روز را بیشتر از شب تیره و غمگین می‌کند.

هوش مصنوعی: تو نوری برای چشم و دل همه عالم و زمانه بودی. تو با آن خرد و اندیشه‌ات، دارای ظاهری لاغر و باریک هستی.

هوش مصنوعی: اما وقتی که چشم و دل به آن نگاه کنند، هر دو جهان در وجود تو نهفته است.

هوش مصنوعی: عمر تو مانند کلمه‌ای است که به خواست خدا به وجود آمده و هر چه در این مدت به دست بیاوری، از اوست و تماماً تحت فرمان اوست.

هوش مصنوعی: به چهره و ظاهر کسی توجه نکن، زیرا که معنای واقعی دو عالم در آن دو حرف نهفته است.

هوش مصنوعی: از یک نور پاک به نام خداوند، تو و حضرت علی، حضرت فاطمه و پیامبر به وجود آمده‌اید.

هوش مصنوعی: اگر از یک شمع صد چراغ روشن شوند، همان نور اولیه است که دوباره و دوباره تکرار شده است.

هوش مصنوعی: اگر نورها را از هم تفکیک نکنی، پس چرا وقتی صد چراغ وجود دارد، خانه روشن می‌شود؟

هوش مصنوعی: تعداد دانه‌ها باعث نمی‌شود که خوشه‌ای شکل بگیرد و تعدد ذرات آتش هم نمی‌تواند شعله‌ای تولید کند. به عبارتی دیگر، برای به وجود آوردن یک پدیده یا نتیجه خاص، باید شرایط و اتصالات خاصی وجود داشته باشد و صرفاً وجود تعداد زیاد عناصر به تنهایی کافی نیست.

هوش مصنوعی: زمانی که تو چهره‌ات را در غم و اندوه پنهان کردی، هیچ‌کس این سخن را باور نکرد.

هوش مصنوعی: با قدرت خداوند، او می‌تواند هر دو جهان را در دو گودال زمین جای دهد.

هوش مصنوعی: شنیدم که دنیا می‌تواند آدمی را از خاک به خود بگیرد، اما هرگز ندیدم که دنیا خودش در چنگ خاک بیفتد.

هوش مصنوعی: اگر خورشید به گل آغشته شود، به آن نمی‌نگرد؛ اما وقتی آسمان بدشگون تو را به گل آغشته کند، دیگر امیدی نیست.

هوش مصنوعی: قبل از آنکه تو روی زمین بیفتی و از دنیا بروی، تمام گل‌ها شکفته و معطر شده بودند.

هوش مصنوعی: وقتی تو رفتی و چهره‌ات را در میان گل‌ها پنهان کردی، حال و هوای گل‌ها به رنگ و عطر جدیدی تغییر کرد.

هوش مصنوعی: سینه‌ی لاله به خاطر درد و داغی که دارد، تاریک و سوخته شده و چشم عبهر به خاطر اشک‌هایی که ریخته، به شدت خیره و بی‌حرکت مانده است.

هوش مصنوعی: بنفشه به خاطر غم و اندوه، به رنگ مشکی درآمد و گل قرمز از شدت درد و ناراحتی، لباسش پاره شد.

هوش مصنوعی: موهای معصوم و زیبای او مثل سنبل خوشبو است و از دل‌تنگی و غم، حالتی پریشان به خود گرفته است.

هوش مصنوعی: وقتی فرزندان علی به خاطر تو در باغ غنچه‌ها، عمامه‌های سبز خود را با کمال ارادت به سر گشوده‌اند.

هوش مصنوعی: در پی خدمت و احترام، مانند خدمتگزاران، در کنار آرامگاه تو ایستاده‌ام و همچون درخت صنوبر، بر یک پا متعهد و استوار هستم.

هوش مصنوعی: فاخته‌ای در حال آواز خواندن می‌گوید که کجاست آن سرو زیبای باغ حیدر صفدر؟

هوش مصنوعی: هرچند که تو از دنیا نمی‌روی و همیشه زنده‌ای، اما جان تو در خطر نیست و تلف نمی‌شود.

هوش مصنوعی: اما وقتی که نگاه غیر آشنا است، مردم عادی مانند یک دختر بی‌خبر از رازها به سخنان پنهان و دور از دسترس توجه نمی‌کنند.

هوش مصنوعی: بس کن، ای قاآنی! ستایش کسی را که فرشته‌ای است و از عرش الهی ستوده می‌شود.

هوش مصنوعی: در دریا، هیچ ماهی کوچکی نمی‌تواند تمام وسعت آن را بکاود، حتی اگر شناور باشد.

هوش مصنوعی: این شعر را به عنوان هدیه به مشیر جهان، امیر مظفر، ارسال کنید.

هوش مصنوعی: مؤید، اتابک بزرگ و مهمی است که به عظمت خویش و مقامش مشابه به شخصیت‌های بزرگی چون خضر و اسکندر می‌باشد.

هوش مصنوعی: برای او زندگی و شانس همیشه پایدار و ماندگار باشد، تا روز رستاخیز.

هوش مصنوعی: از دعا چیزی نگو، زیرا خود دعا اصل و اساس همه چیز است و بدون دعا، هیچ آرزویی به دست نمی‌آید.