هوش مصنوعی: عید است، ای ساقی، بیا و جام را به دست ما بده. بر چرخ و گردش روزگار بی‌اعتنا باش و فقط از لحظه‌های خوش لذت ببریم.

هوش مصنوعی: ای ترک، دیگر از ساغر (جام) و مراسم هفت سین صحبت نکن. در روز عید، برای رندان و تعریف‌کردن از آنان کافی است که بگوییم، بر ما نوشیدن و درد دل‌گفتن مقدس‌تر از این رسم‌هاست.

هوش مصنوعی: مردم در حال شنیدن داستان‌ها و اخبار جدید هستند و من به دنبال یادآوری‌های قدیمی و تجربه‌های گذشته هستم.

هوش مصنوعی: هر کسی به نوعی شکرگزاری می‌کند و دعا می‌خواند، اما من از لب‌های شیرین تو چیز دیگری می‌طلبم و به لحن محبت‌آمیز تو درود می‌فرستم.

هوش مصنوعی: هر فردی در دنیای خود دارایی‌هایی مانند طلا و گندم دارد، اما من بیشتر از هر چیزی به زیبایی و جذابیت تو که مانند جواهر می‌درخشد، علاقه‌مندم.

هوش مصنوعی: زندگی به سرعت در حال گذر است و مردم مشغولیت‌های خود را دارند، اما من از این گذر زمان و سال‌های عمر خود بی‌خبر و بی‌دل آرامم، زیرا آن آرامشی که در دلم بود را از من گرفته است.

هوش مصنوعی: پسته و بادام مخصوص روز نوروز هستند، اما من با لبخند و چشمانت نیازی به این خوراکی‌ها ندارم.

هوش مصنوعی: در جشن و شادی‌ها بوی خوش عود به مشام می‌رسد، اما من همچون عود بی‌صاحب، ناله می‌کنم و احساس تنهایی می‌کنم. در حالی که زیبایی و شور زندگی اطرافم را احاطه کرده، من به طرز غم‌انگیزی در حسرتی عمیق به سر می‌برم.

هوش مصنوعی: مردم به یکدیگر محبت می‌کنند و یکدیگر را می‌بوسند، اما من از این غم هلاک شدم، هرچند که دیگری آن معشوق خوش‌اخلاق را ببوسد.

هوش مصنوعی: سرکه در دست مردم است و مانند سرکه، دوستی نیز می‌تواند باعث ترش‌رویی شود و رنگی شبیه به چهره گل‌های زیبا بگیرد.

هوش مصنوعی: مردم هر سال روز عید دارند، اما من به خاطر چهره شاه، هر روز و هر لحظه‌ام عید است.

هوش مصنوعی: این روز خاص من است که باید همیشه باقی بماند و به همین دلیل جشن عمومی را زیر پا می‌گذارد.

هوش مصنوعی: آسمان دین و حکومت مانند ماه هلالی است که در زمان جنگ، تیغ خود را بر سر بهرام فرود می‌آورد.

هوش مصنوعی: هر زمان که در زمین و آسمان صدای رحمت و نجاتی به گوش می‌رسد، به خاطر آن است که وقت سختی و خطر فرارسیده و نیازی به کمک احساس می‌شود.

هوش مصنوعی: دشمن با عقل و فکر با او دشمنی ندارد، اما در نهایت، دلیلی برای دیوانگی و جنون وجود دارد.

هوش مصنوعی: در دل او کینه‌ای از دشمنان وجود ندارد، زیرا طبیعت انسان به گونه‌ای است که کینه و حسد را نسبت به نعمت‌ها و بخشش‌ها در دل نمی‌پروراند.

هوش مصنوعی: کاش قبل از اینکه نطفه‌ی دشمنان تو بسته شود، خداوند آن‌ها را در آتش عذاب می‌کرد و رحم‌هایشان را می‌سوزاند.

هوش مصنوعی: هر کسی که با کینه و دشمنی به سراغ او برود، عقل به او می‌گوید که این فرد احمق است و اگر می‌دانست که در نهایت چه عواقبی دارد، هرگز این جنگ و کینه را آغاز نمی‌کرد.

هوش مصنوعی: دشمن از بخش خود فرار می‌کند، آری، آری. اشکی که مانند باران می‌بارد، چنان که دل را از هم می‌گسلد و فرصت می‌دهد تا بروم.

هوش مصنوعی: در این دنیا، کسی که در صدر دین قرار دارد، در حقیقت در آغوش معانی عمیق قرار دارد. او با کلام و نور خود، جان‌های دیگران را با الهام و زیبایی نقش می‌زند.

هوش مصنوعی: اگر کسی با تو دشمنی کند و هشیار نباشد، او مردی نیست که از عقل و درک برخوردار باشد، زیرا شیر، گردن خود را در برابر او نمی‌ساید.

هوش مصنوعی: هر روز عید، تو همیشه موجود و حاضر هستی؛ ای ساقی بیا و جام را به گردش درآور.