هوش مصنوعی: دیشب هنگامی که شاه زنگ به لشکر سپاه روم حمله کرد، فرمانده از ترس از سرش افتاد.

هوش مصنوعی: پرنده سفید روز از آشیانه‌اش بیرون می‌آید و در حالی که شب سیاه را به عقب می‌راند، به پرواز در می‌آید.

هوش مصنوعی: آسمان به تاریکی گرایید و همچون شب‌های بی‌نهایت شد، تا جایی که ستاره‌ها به تاریکی سکندر می‌مانند.

هوش مصنوعی: مثل شبی طولانی که گمان کردی سرنوشتش به طور کامل با روز قیامت قطع شده است.

هوش مصنوعی: چهرهٔ ستارهٔ سهیل در دل تودهٔ خاکستری، مانند آتشِ درون خاکستر درخشیده و روشن شده است.

هوش مصنوعی: گفتی که فرشته‌ای در آسمان، بالای اهرمن، در هوای تاریک و غیروارسته قرار دارد.

هوش مصنوعی: آسمان پرستاره با رنگ تیره‌اش شبیه به تاجی زیبا است که بر سر نجاشی، پادشاه حبشه، قرار دارد.

هوش مصنوعی: آیا می‌گویی که تهمتن (رستم) با کلاهخود پولادی خود، با دیوی زره‌پوش و زرین به مبارزه پرداخت؟

هوش مصنوعی: در آسمان، ستاره‌ها را به وضوح مشاهده کردم، و در کنار زمین، همچون فرشی از زر که با تکه‌های طلا بافته شده، زیبایی خاصی می‌نمایانید.

هوش مصنوعی: پرنده در هوا و ماهی در دریا خواب هستند، اما من بیدارم و با دقت به چشم اخترا نگاه می‌کنم.

هوش مصنوعی: صدای انبوهی از ضربه‌های سندان به گوش می‌رسد، همان‌گونه که فکر می‌کردی، صدای طوفان‌آسا و تندی از آسمان نخواهد آمد.

هوش مصنوعی: گفتم تو به دنبال هلاکت و نابودی هستی که به در خانه‌ام می‌زنی. او پاسخ داد که به خاطر محبوبم این کار را می‌کنم. من هم گفتم که وای بر حال خودم و او.

هوش مصنوعی: من از جایی بلند شدم و دویدم، در را باز کردم و بعد بستم. سلام کردم و او را به خودم نزدیک کردم.

هوش مصنوعی: هر لحظه به او نزدیک شدم و عطر موی مجعدش را استشمام کردم و مدام او را بوسیدم مثل اینکه قند را مکرر چشیدم.

هوش مصنوعی: هر ناز و کرشمه‌اش برای من چنان تأثیرگذار است که مانند صد جعبه‌ی زهر برای جانم خطرناک است و هر مژه‌اش در چشمم به اندازه‌ی صد خنجر تند و برنده احساس می‌شود.

هوش مصنوعی: از سر تا پا، او یک خان تمام عیار است و از پا تا سر، او روحی مجسم و زنده به شمار می‌آید.

هوش مصنوعی: او زلف خود را بر چشم های اشکبارم کشید و این داستان حقیقت پیدا کرد که عطرش به دریا می‌ماند.

هوش مصنوعی: بر روی چهره زرد من لبانی شیرین و جذاب می‌رقصند و این موضوع برایم واضح شده که به نغمه نی، شکرگزاری می‌کنم.

هوش مصنوعی: او را در مجلس نشاندم و از موهایش برای خودم بالش و بستر درست کردم.

هوش مصنوعی: بدون شمع و چراغ، به خاطر چهره تابناک تو، جشن من مانند روز روشن شد.

هوش مصنوعی: درست است که چراغ و شمع نمی‌توانند به خاطر عقل، مانند چهره‌ای که نور و درخشش دارد، خورشید را درخشان کنند.

هوش مصنوعی: گفتم که خوشا که عود را به دامن آتش بیفکنم تا به خاطر آمدن تو از شکر و خوشحالی بپردازم.

هوش مصنوعی: گفت: حالا با عود و بخور چه نیازی داری؟ با موها و چهره من چه کار می‌کنی که نیاز به عود و بخور داشته باشی؟

هوش مصنوعی: به محض اینکه گفتگو آغاز شد، ابرهای سیاه و تیره‌ای از آسمان برآمدند که از جان کافر نیز تیره‌تر بودند.

هوش مصنوعی: گفتی که دزد، گنجینه‌ی شاه را به سرقت برده است. به همین خاطر، آستین او پر از جواهرات و چیزهای باارزش است.

هوش مصنوعی: هر چیزی که در گذشته از بین رفته یا نابود شده، مانند گنجی بزرگ در دل خاک پنهان شده است.

هوش مصنوعی: شما می‌گویید که جادوگری و نیرنگ اوست که از بخار خشک، مرواریدایی روان ساخته است.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف حالتی شبیه به مستی می‌پردازد که شخصی با شوق و هیجان احساساتش را بروز می‌دهد. او مانند کسانی که در حالت شادی و نشئگی هستند، با شور و شوق و از روی بی‌خيالی کلامی پرهیجان و رنگین را بیان می‌کند. به نوعی می‌توان حس و حال او را بسیار شاد و سرشار از زندگی تصور کرد.

هوش مصنوعی: بنگر که آیا در پستی‌های آسمان، کسی دیوانه‌وار در حال چرخش و پرواز دیده شده است یا نه.

هوش مصنوعی: سیل از هر جهتی به راه افتاد و هیچ‌کس بدون کشتی قادر به عبور از مسیرها نبود.

هوش مصنوعی: گفتم اکنون چه باید بگویم؟ درباره شراب خالص که مانند ستاره سهیل در ساغر می‌درخشد.

هوش مصنوعی: من او را به نزد شرابی آوردم که می‌گفتند روح را به تدبیر خود گرفته است.

هوش مصنوعی: از آنجا که اگر به انتظار زایمان بنشینند، چهره‌ی بچه را از شکم مادر می‌بینند.

هوش مصنوعی: چشم‌هایم را مانند خروسی در آوردم و از گلوی بلبلی خون کبوتر را جاری کردم.

هوش مصنوعی: او با نوشیدن شراب مست می‌شد و من هم با نگاه او سرمست بودم. عجب است که مستی من تنها به خاطر او بیشتر و بیشتر می‌شود.

هوش مصنوعی: شراب اگرچه می‌تواند به انسان شوری بدهد و لذت ببخشد، اما هیچ چیز نمی‌تواند با شور و شوق عشق معشوق برابر باشد. عشق واقعی و احساسی عمیق‌تر از هر چیز دیگری است.

هوش مصنوعی: سخنی از هر طرف به میان آمد، به گونه‌ای که این شیوه در میان دوستان و همنشینان مرسوم است.

هوش مصنوعی: به تدریج سوالی درباره حال من مطرح شد، همانطور که پیش از آن، شخص مهمی درباره حال تو پرسیده بود.

هوش مصنوعی: گفت: چه می‌کنی و حال و روزت چگونه است؟ ای مسکین، از ظلم و سختی‌های دنیا به خاطر ثروتمندها.

هوش مصنوعی: در اینجا سخن از وضعیت ناپایدار و متزلزل فرد در زندگی است. او بیان می‌کند که در میان فقر و ثروت، بخت و اقبال او با توجه به شرایطش هیچ‌گونه مشخص و معین نیست، زیرا نه در برزخی از فقر به سر می‌برد و نه به طور مستقل در ثروت قرار دارد. در واقع، زندگی او در تعادل و سردرگمی است و نه به شدت غنی است و نه آنقدر فقیر که نتواند روزگار بگذراند.

هوش مصنوعی: نفس من آرام و صبور است و قلبم شکرگزار، بنابراین از آنچه در این دنیا به من می‌رسد راضی و خشنود هستم.

هوش مصنوعی: به خاطر اینکه ضروری است، من متعهد هستم که نحوه‌ی خوش‌آمدگویی به پادشاه را یاد بگیرم.

هوش مصنوعی: در فصل دی، زمانی که حرف‌ها و کلمات پژمرده می‌شوند، او گفت که اگر بخواهد برود، به هیچ وجه به کسی اعتماد نمی‌کند.

هوش مصنوعی: من هرگز نمی‌توانم بپذیرم که سخن تو وحی صادق است؛ نه تو فرشته وحی هستی و نه من پیامبر.

هوش مصنوعی: فصلی مانند این را تصور کن که برف از کوه‌ها به خاطر درخشش سفیدش، مانند چادر بر سر کوه‌ها نشسته باشد.

هوش مصنوعی: فصلی که به این خوبی طراحی شده، مانند تأثیر سوهان بر روی طبع بادهای شدید است.

هوش مصنوعی: اگر نگاه عشقت از چشمانت به بیرون بیفتد، مثل سنگی ذوب می‌شود و در وسط راه می‌افتد.

هوش مصنوعی: گفتم به خاطر شادی و عشق به خانه آن کسی که سرنوشت را در دست دارد، از وزش نسیم دی و باد آذر نترسانم.

هوش مصنوعی: حتی اگر بادی پرقدرت و تند وجود داشته باشد، یا اگر آبی سرد و بی‌حالت باشد، از نوک سر نشترا (ابزاری فرضی یا نماد) نمی‌توان چیزی استخراج کرد.

هوش مصنوعی: من با امید به رحمت‌های خداوند، به شکلی پیش می‌روم که مانند اسب‌های تندرو در آتش، پرسرعت و با انرژی باشم.

هوش مصنوعی: گفت: از ثروت و وضعیتت چه داری؟ من هم پاسخ دادم: دو اسب نر با قدرت را دارم.

هوش مصنوعی: من یک اسب دارم که در لار است و دزدی هم بر دست دیگران است، اما در این ظلم و ستم هیچ کمکی از کسی به من نمی‌رسد.

هوش مصنوعی: گفت که هیچ چیزی جز این دو لازم نیست. من هم به او گفتم که یک مشت طلا و دو اسب توانمند، به اندازه یک استراحت ارزش دارند.

هوش مصنوعی: اگر کسی که در جایگاه بالایی قرار دارد، به من وام بدهد، تمام موانع و دشواری‌های مسیرم برطرف می‌شود و راه به راحتی هموار می‌شود.

هوش مصنوعی: او گفت: هیچ‌کس به کسی یک قراضه طلا قرض نمی‌دهد؛ پس تمام تجربه‌ام در این زمینه نشان می‌دهد که اعتماد به این موضوع بی‌فایده است.

هوش مصنوعی: اکنون می‌خواهم راهی را به تو نشان دهم که بر اساس عقل و منطق است، اما این مسیر با این شرط ممکن است که شانس و بخت نیز به من کمک کنند.

هوش مصنوعی: اگر خدمت و کمکی از طرف امیر به شما برسد، در نزد اولیای خدا و در محضر ملوک و پادشاهان مهم و محترم قرار خواهید گرفت.

هوش مصنوعی: تصور کن که هر چیزی را که بخواهی، به خاطر عشق به خدمت، به تو خواهد داد.

هوش مصنوعی: به او گفتم که برای خدمت به میر بزرگوار باید وسیله‌ای فراهم شود تا سخن را بازگو کنم.

هوش مصنوعی: کسی گفت که اسدالله خان بهتر از همه است و در حضور میر این صحبت را کرد، درست مثل سکه‌ای که بر روی زمین افتاده است.

هوش مصنوعی: شخصی که نام و شهرت سخاوت و generosity او به هر دو سو، شرق و غرب، می‌رسد، مانند نور ماه است که روشنی‌اش گسترده و همه جا را روشن می‌کند.

هوش مصنوعی: در قایقی که تو به خاطر اعتماد به نفس و اراده‌ات صحبت می‌کنی، این کار باعث می‌شود که بادبان‌ها درست عمل کنند و کشتی به راه بیفتد.

هوش مصنوعی: حس زیبایی و شیرینی کلام او را چگونه می‌توان توصیف کرد؟ تعجبی ندارد که وقتی کسی بخواهد آن را بنویسد، قلم به دفتر بچسبد و نتواند به سادگی از آن جدا شود.

هوش مصنوعی: هیچ دشمنی نمی‌تواند از شش جهت به او نزدیک شود، همچنان‌که مهره‌ای که به شش درافتد، نمی‌تواند از آن بیرون بیاید.

هوش مصنوعی: زیبایی و نشاط آسمان به خاطر خشم او به وجود آمده است، وگرنه چه دلیلی وجود دارد که آسمان این‌گونه شاداب و سرسبز باشد؟

هوش مصنوعی: کسی که حسود است از ملاقات او محروم باشد، زیرا هیچ‌کس نمی‌تواند بهتر از او را پیدا کند.

هوش مصنوعی: من می‌دانم که صدرا، امیر شاعران است و صداقت و محبت او هیچ‌گونه حد و اندازه‌ای ندارد.

هوش مصنوعی: تنها من و تو نیستیم که به خاطر نزدیکی‌امان به یکدیگر، مثل یک روح در دو جسم فارغ از هرگونه ناخالصی به شمار می‌رویم.

هوش مصنوعی: زندگی و سرنوشت به قدری با انسان خوش-heartedانه رفتار کرده است که او را تا حدی قابل دعا کردن در مکان‌های مقدس مانند محراب و منبر می‌داند.

هوش مصنوعی: آیا می‌دانی که شهری وجود دارد و حتی جهانی؟ آنچه او در این سرزمین و کشورها انجام داده، نشاندهنده‌ی کار بزرگ اوست.

هوش مصنوعی: یک پادشاه سرزمین جدیدی را فتح کرده و آن را بدون نیاز به سختی‌های سیاسی و جنگ، به مکانی امن تبدیل کرده است.

هوش مصنوعی: همان‌طور که موسی با عصایش موجی از قدرت و معجزه به وجود آورد، من هم با یک ترفند و یا روش خاص می‌توانم از قدرتی فراتر از آنچه در مصر وجود داشت استفاده کنم.

هوش مصنوعی: مارها در زیر چوب او به زانو درآمدند، همان‌طور که عصای حضرت موسی اژدها را بلعید.

هوش مصنوعی: از آسمان وحی و دانش فرو می‌آید و آن شخص نبی نام دارد که همچون جواهر باارزش است.

هوش مصنوعی: هر کسی که آزاد است و از قید و بند رها شده، به لطف و کرم اوست؛ چه کودک نوزاد باشد و چه فردی با تجربه و سالخورده.

هوش مصنوعی: عدل خداوند به قدری شگفت‌انگیز است که مانند زال، موجودی که با زیبایی و شکوهش درخشان است، به مانند آفتابی طلایی از سمت شرق به سوی غرب می‌آید و خود را در برابر همگان به نمایش می‌گذارد.

هوش مصنوعی: در سه ماه، ذخیرهٔ سی ساله را برای به‌دست آوردن نیک نامی خرج کرد.

هوش مصنوعی: هر شخصی که برای خود طلا، نقره و ثروت جمع‌آوری کند، در واقع به دنبال ذخیره‌ای از عشق و محبت است که در دل دیگران جای دارد.

هوش مصنوعی: این داستان به خوبی نشان‌دهنده عدالت اوست و برای مردم کافی است که گوش به یک روایت نادرست ندهند.

هوش مصنوعی: شخصی به شهر شیراز آمده و پس از یک یا دو روز مسافرت، باری را که همراه داشته از دست داده و نمی‌تواند آن را پیدا کند.

هوش مصنوعی: هر دزد و هر گناهکاری که در مسیرش به رهگذری برخورد کند، به شیراز می‌رسد.

هوش مصنوعی: جز رضایت شاه، هیچ چیز دیگری ارزش ندارد و برای او دنیا در مقابل این خواسته کوچک و ناچیز است.

هوش مصنوعی: در سخن گفتن، نباید به جزئیات پرداخت و بهتر است به نتیجه و آنچه او از عظمت و مقام خود در این سرزمین انجام داده، اشاره کرد.

هوش مصنوعی: اگر روزی تو در حضور او به من سخن بگویی، همه آرزوهایم برآورده خواهد شد.

هوش مصنوعی: این جمله بیانگر امید و آرزوی شخصی است که با شنیدن یک کلمه یا سخنی از محبوبش، می‌تواند به مدت طولانی در زندگی‌اش موفق و راضی باشد. شخص گویی یا به عشق خود یا به تأثیرات مثبت آن، باور دارد که یک کلام کوچک می‌تواند تغییرات بزرگی در زندگی‌اش به وجود آورد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که آثار زیبای نویسندگان و سخن‌سرایان در دنیا وجود دارد، نام و یاد آنها نیز زنده و پایدار خواهد ماند.

هوش مصنوعی: بادها دشمنانی بد فکر و ناتوان هستند، اما جوانی و قدرت و اراده‌ی یار، در برابر آن‌ها ایستادگی می‌کند.

هوش مصنوعی: پیروزی همیشه به یاری من است و سرنوشت نیز یار من شده است. فتح و پیروزی همواره در کنار من قرار دارد، در حالی که حسودان غمگین و بخت خوب به دشمنان ضعیف من تعلق دارد.