هوش مصنوعی: ای دل، نزدیک‌تر بیا؛ زمستان به پایان می‌رسد و بهار می‌آید و شب‌های سخت و تاریک به سر می‌رسند.

هوش مصنوعی: ابر با حالتی غمگین و بارانی بر روی چمن حرکت می‌کند، در حالی که لاله‌ها با شادابی و خوشحالی در دمن (محل گل‌ها) در حال رشد و شکوفایی هستند.

هوش مصنوعی: هر صبح که کبک از دشت به آرامی به سوی باغ می‌آید، گویی که یک کودک از مدرسه به خانه برگشته است.

هوش مصنوعی: نسیم به قدری بر گل‌های خوشبو چون یاسمن، سنبل و ریحان می‌وزد که عطر خوش آنها را در سراسر جهان پخش می‌کند.

هوش مصنوعی: دست بلند کن و با قدرت، عمل کن و همچون بلقیس که به آرامی بر تخت سلیمان قدم گذاشت، با اعتماد به نفس حرکت کن.

هوش مصنوعی: بعد از ابر، خورشید مانند سپری نمایان می‌شود. گویی نیل مصر است که موسی از آن عبور می‌کند.

هوش مصنوعی: گلابی که از باد بوجود آمده، مانند معشوقی زیبا و سرمست که در حال نوشیدن شراب است، به آرامی و با شوق از میان باغ می‌گذرد.

هوش مصنوعی: وقتی که تو بگویی دل ما در زمستان دلتنگ است، بدان که بهار تازه‌ای است و زمستان هم به مانند میانسالی است که به راحتی سپری می‌شود.

هوش مصنوعی: زمانی که به مشکلات دقت و سخت‌گیری کنیم، کارها دشوار می‌شود. اما اگر از همان ابتدا با سهل‌انگاری بگذرانیم، همه چیز آسان‌تر خواهد بود.

هوش مصنوعی: به ذهن خودت اهمیت نده و آن را درگیر شادی و غم نکن، زیرا هر دو احساس بر دل می‌گذرند و تفاوتی ندارند.

هوش مصنوعی: در اینجا گفته می‌شود که داستان من کوتاه است و به نوعی اشاره به زیبا و دلنشین بودن معشوقه‌اش دارد. او به این شکل توصیف می‌شود که چهره‌اش مانند پری‌هاست و در عین حال جذابیتش به قدری است که از دور دیده می‌شود، اما به سرعت از نظر می‌رود.

هوش مصنوعی: دل به خط او می‌افتد و چهره‌اش به خوبی نشان می‌دهد که در کوه‌های نشابور جذاب است. جان نیز به خاطر زیبایی‌اش، سرزمین‌های غنی و با ارزش بدخشان را ترک می‌کند.

هوش مصنوعی: خال زیبای لب، مثل گنجی است که از نعمت لب او بی‌بهره مانده است، مثل سکندری که به چشمه‌ حیات می‌رسد اما دستش به آن نمی‌رسد.

هوش مصنوعی: دل به زیبایی‌های چهره و دندان‌هاش مجذوب شده است، مانند گرما و روشنایی که در تاریکی می‌تابد و زینت‌بخش محیط می‌شود.

هوش مصنوعی: وقتی با چشمان اشک‌بار از کنار او عبور می‌کنم، گویا ابر غم به گلستانی که پر از زیبایی‌ست می‌گذرد.

هوش مصنوعی: جان در اثر زلف او آشفته می‌شود، اما این جای تعجب نیست که کسی که در کنار پریشان‌حالی زندگی می‌کند، خود نیز پریشان شود.

هوش مصنوعی: شب گذشته، آنچنان دنبالم آمد که مانند شهابی است که در تاریکی شب به دنبال شیطان می‌گردد.

هوش مصنوعی: حالتی به من دست داد که در ذهنم نشسته بود، مانند فردی دانا که از کنار یک نادان می‌گذرد و به هدفش می‌رسد.

هوش مصنوعی: هرچه فکر می‌کنم، متوجه نمی‌شوم که چرا خوشبختی تو را به راحتی ترک کرده و شب وصل تو مثل شب جدایی، به آرامی می‌گذرد.

هوش مصنوعی: گفت، ای آقا! من مجنون نیستم که به خاطر بی‌خردی از شهر بگذرم و بی‌هدف به بیابان بروم.

هوش مصنوعی: میزبانی مانند تو ممکن است حتی در مکان‌های کم‌اعتبار هم، سرنوشت مهمان را تنها خدا بداند.

هوش مصنوعی: به او گفتم ای ترک، اشتباه نکن و بدی نکن، زیرا دوست نباید به خاطر یک پیمانه (وعده یا توافق) از وفای به پیمان خود دست بردارد.

هوش مصنوعی: ای ماه زیبا، نزدیک به یک سال است که به خاطر بی‌سامانی روزگارم، همه وقت خود را در اطاعت از خداوند سپری کرده‌ام.

هوش مصنوعی: جز لطف و رحمت خداوند نمی‌توان به جایی رسید، وگرنه در این دنیا با مشکلات و چالش‌های بسیاری روبرو خواهیم بود که همچون طوفانی خواهد گذشت.

هوش مصنوعی: آقای بزرگ جهان، عبدالله، به قدری با عظمت و شکوه است که سطح ایوانش از ارتفاع آسمان فراتر می‌رود.

هوش مصنوعی: توصیف بخشش او ممکن نیست، زیرا نمی‌توان چیزی را که فراتر از امکانات است، توصیف کرد.

هوش مصنوعی: در آفرینش، چیزی ارزشمندتر از فکر و اندیشه انسان نیست، چرا که اندیشه می‌تواند به جستجو و گشت و گذار در دنیای هستی بپردازد.

هوش مصنوعی: برای دستیابی به ثروت و نعمت‌های دنیوی، باید از خدای بزرگ اطاعت کرد و در این راه، ممکن است انسان مجبور شود از مکان‌های خرابه و دشوار عبور کند.

هوش مصنوعی: دل پر از محبت و علاقه به فرمانروا، به گونه‌ای که هنگام دیدن محبوب، انسان حتی از جان خود نیز خواهد گذشت.

هوش مصنوعی: بر روی این دنیا، به سبب غضب و رحمت تو، آنچه بر سر بیماران در سختی‌ها اتفاق می‌افتد، می‌گذرد.

هوش مصنوعی: سیل‌هایی که از رخسار خوشگلت می‌گذرد، هرگز نمی‌تواند به اندازه تأثيری که بخشش تو بر عمان دارد، بزرگ و ویرانگر باشد.

هوش مصنوعی: اگر رستم دستان را فتنه بخوانیم، شاید این امکان وجود داشته باشد که او بتواند به عهد تو برگردد و به ایران بیاید.

هوش مصنوعی: سخن زیبا و دلنشین تو بر دل‌های بداندیش تأثیر می‌گذارد، همان‌طور که آیات قرآن بر شیطان و موجودات بدی مانند او اثر می‌گذارد.

هوش مصنوعی: اگر عزم و اراده‌ات قوی باشد، حتی کوه‌ها هم در برابر تو کوچکتر به نظر می‌آیند و مانند فکر و اندیشه‌ات، از هر مانعی عبور می‌کنی.

هوش مصنوعی: هر کس که به فکر نادیده گرفتن نعمت‌ها باشد، عاقبت با مشکلات و آسیب‌هایی روبرو خواهد شد.

هوش مصنوعی: عقل سرگردان در حضور تو دائماً به تماشا و تأمل مشغول است و نمی‌داند که چگونه زیبایی و عظمت تو را توصیف کند.

هوش مصنوعی: اگر کافر بوی خوش وجود تو را حس کند، در جهنم هم به یاد بهشت خواهد افتاد.

هوش مصنوعی: اگر مؤمنی ببیند که خشم تو شعله‌ور شده، در بهشت نیز با حالتی ترسناک و پریشان از آن می‌گذرد.

هوش مصنوعی: او به قدری در حال ناله و فریاد است که از وجود فتنه و آشفتگی که حول عدالت تو می‌چرخد، به شدت می‌ترسد و دور می‌شود.

هوش مصنوعی: مانند دزدی که در برابر نگهبان به صورت موذیانه عمل می‌کند، در زمان تو، گرگ‌ها نیز وقتی از کنار چوپان عبور می‌کنند، باید به همین شکل رفتار کنند.

هوش مصنوعی: هر آنچه که در دنیای بیرون به خاطر عظمت تو به وجود می‌آید، به زودی از بین می‌رود، پس از خود بپرس که آیا با ضربه‌های بازی چوگان می‌توانی از این سنجش و انتقاد رهایی یابی؟

هوش مصنوعی: هیچ دستی وجود ندارد که بتواند از شدت عشق و شوق، به گریبان تو دست بزند و تو را در آغوش بگیرد.

هوش مصنوعی: خضر به برکت چهره تو جاودانگی را از دهانش می‌چشد، حتی اگر بادی که مهر تو را به همراه دارد بر دم مار بوزینه‌وار بگذرد.

هوش مصنوعی: خاک به واسطه‌ی اشک‌های حسادت تو چنان از گل و رونق خواهد شد که در روز قیامت، فرشتگان بر دامنش قدم خواهند گذاشت.

هوش مصنوعی: خرد از نام دشمنی تو به شدت ناراحت می‌شود، مانند نفرتی که از نام زندیق در جمع مسلمانان به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که هیچ‌چیز نمی‌تواند از قلم تو که مظهر هنر و زیبایی است، بر کسی که شایسته‌ی توجه و قدرت است، بگذرد. به عبارت دیگر، تأثیر قلم و آثار تو به قدری قوی است که هیچ چیز نمی‌تواند با آن‌ها مقایسه شود.

هوش مصنوعی: ای سرور، تو آن‌قدر رحمتت دلنشین است که بهار با وجود تو از جوانی و ماه نیسان هم زیباتر و خوش‌تر می‌گذرد.

هوش مصنوعی: شعر خود را چه ارزشی بدهم وقتی که مهارت تو در سخن‌وری فراتر از آن است که بتوان آن را توصیف کرد.

هوش مصنوعی: اگر صدای این شعر از شروان بگذرد، روح خاقانی شاد و خوشحال خواهد شد.