هوش مصنوعی: عجیب است که آن پسر چه حسی دارد، چرا که از زیبایی خود باخبر است.

هوش مصنوعی: زمانی است که از شدت عشق و محبت، انسان به نوعی مست و سرمست می‌شود، به‌طوری‌که نشانه‌های جذابیت و زیبایی آن جوان چنان او را مجذوب کرده که او را به حال و هوای دیگری می‌برد.

هوش مصنوعی: قبل از آنکه دل به کسی بسپارم، ندانستم که او تا چه اندازه می‌تواند ناز و جاذبه داشته باشد.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که معشوقه‌ٔ او مانند معشوقهٔ قیصر است و به همین دلیل این همه خودبینی و غرور دارد.

هوش مصنوعی: کودکی که زیبایی و قدرت را با هم ترکیب کرده است، به شکلی دلنشین هر یک را در خود دارد.

هوش مصنوعی: چشمانش به عاشقان دوخته شده و به همین خاطر، هر چیزی را که ببیند، مانند تبر و چخماق است.

هوش مصنوعی: وقتی مژه‌ها به هم می‌رسند، گویی هر کدام دو هزار زخمی را به همراه دارند.

هوش مصنوعی: با وجود همه چیز، وقتی به رقص درآید، شگفتی‌ها و معجزه‌هایی فراتر از حد تصور به نمایش می‌گذارد.

هوش مصنوعی: آن موی میان، به قدری نیرومند و جذاب است که می‌تواند حتی کوهی بزرگ مانند احد را از جا حرکت دهد.

هوش مصنوعی: کوه به قدری پیچ و تاب دارد که مثل پرده‌ای چروک، از زوایای مختلفش تصاویر و منظره‌های گوناگونی به چشم می‌خورد.

هوش مصنوعی: به آرامی و به تدریج، او را به سمت خود می‌کشد. گاهی به نرمی و گاهی به سختی.

هوش مصنوعی: در حرکات نرم و دلنشین او، به نظر می‌رسد که همه چیز با روغن و شکر ترکیب شده است.

هوش مصنوعی: عاشق هر لحظه از دیدن او لذت می‌برد، اما او با چشمانی پر از اشک و لب‌هایی خشک و بی‌رمق در انتظار است.

هوش مصنوعی: شعر زیبای حکیم قاآنی دارای ویژگی‌های خاصی است که آن را بسیار دل‌نشین و جذاب می‌کند.

هوش مصنوعی: ترکی که اصالتش به کاشغر می‌رسد، بر روی سرش از مشک سیاه استفاده می‌کند.

هوش مصنوعی: چهره‌ای که به زیبایی و تناسبی خاص است، مانند ماهی که در خط استوا است، درخشش و جذابیتی خاص دارد.

هوش مصنوعی: صورتش به خاطر شادی و سرخوشی چونان گلی که بر اثر باران خیس شده، به سرخی درآمده است.

هوش مصنوعی: قد او مانند درختی است که نسب و ریشه‌اش را نشان می‌دهد و به سرو بلند و خوش‌قد و قامت می‌ماند.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که دنیا از جوانه‌های درخت سروی که در کاشمر رشد کرده است، قد کشیده و بلند شده است.

هوش مصنوعی: او با سرمه، به آرایش چشمانش می‌پردازد و نمی‌داند که آن چشمان سیاه چه نیتی دارند.

هوش مصنوعی: روزگار خواهد آمد که مردم به دلیل افکار و رفتارهایشان از یکدیگر دور خواهند شد و به نوعی از یکدیگر بی‌توجه خواهند بود.

هوش مصنوعی: می‌گوید که به وعده‌اش وفا خواهد کرد، اما من به این وعده اعتقادی ندارم مگر اینکه واقعاً وفا داشته باشد.

هوش مصنوعی: کسی که از نظر مقام و ارزش پایین‌تر است، از نقرهٔ خام یک سپر دارد که نشان می‌دهد به خاطر موقعیتش خود را به خوبی محافظت می‌کند.

هوش مصنوعی: هر کسی که آن سپر را به دست آورد، ترسی از جنگ ندارد و مانند شیر نر شجاع است.

هوش مصنوعی: وقتی چنگال گرگ دوباره به زخمی که در نبرد برجا مانده، بخورد.

هوش مصنوعی: دوچشم پاک و معصوم من از دیدن آن منطقه پرخطر پرهیز دارد.

هوش مصنوعی: دور گرداب شکل و حالتی دارد که اگر کشتی به آن گرفتار شود، در معرض خطر قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: پدر و مادر از شادی و غرور به سمت آسمان می‌روند، زیرا خوشحالند که چنین پسری دارند.

هوش مصنوعی: عشق او همچون یک خنجر تیز و بران است که صفات سوزناک و دردناک زیادی دارد.

هوش مصنوعی: زیبایی او تمام قدرت و مقام فرمانروایی را از اراده خداوند و عدالت او به ارث برده است.

هوش مصنوعی: محمد، صاحب جهان است و از بزرگی خود به جایی رسیده که آسمان به او پناه می‌برد.

هوش مصنوعی: حاکمی که نشانه وجودش از پارچه گرانبهای هستی است، خود را با زیبایی و شکوهی بزرگتر از آنچه که هست، پوشانده است.

هوش مصنوعی: رودی که از بارش ابرها به وجود می‌آید، به مانند تیری است که از مرگ عبور می‌کند و پل‌هایی به سمت زندگی و ادامه‌ی حیات می‌سازد.

هوش مصنوعی: چشمی که به محبت و پیروی از او نپردازد، شب تا صبح آرامش نخواهد داشت و همیشه در عذاب خواهد بود.

هوش مصنوعی: از تاثیر عشق و نفرت او، روزگار هر آنچه خوبی و بدی دارد به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: از حرکات و تاثیرات او، هر چیزی که سود و زیانی دارد در جهان پدیدار می‌شود.

هوش مصنوعی: کودکی که به راه و هدایت او وارد نشده است، از همه بلاها و خطرات در امان است.

هوش مصنوعی: اگر درباره او با طعمی شیرین سخن بگویند، حتی اگر او مانند اژدها خطرناک باشد، زهرش هم تلخی نخواهد داشت و همه چیزش خوشمزه و دلپذیر است.

هوش مصنوعی: ای شاه، به خاطر لطف و رحمت تو، قاآنی در اوج مقام و اعتبار خود قرار دارد و مانند خورشید و ماه درخشان است.

هوش مصنوعی: اگر دل بخواهد که از عشق تو آزاد شود، تیغ تو سرش را از تنش جدا خواهد کرد.

هوش مصنوعی: تیغ تو به حدی جانوران را می‌کشد که انگار خود او هم عقل و هوش جانوران را دارد.

هوش مصنوعی: هر کسی که شعر بگوید شاعر نیست و هر کسی که خر داشته باشد، روح‌الله نیست. این جمله به ما می‌گوید که عنوان‌های ظاهری یا دارایی‌ها نشان‌دهنده‌ی واقعیت‌های عمیق‌تر نیستند.

هوش مصنوعی: حسود مانند مگس تنها به عیب‌های دیگران می‌پردازد، اما شعر من خصوصیتی دارد که همچون عطر نافهٔ تتر (گیاهی خوشبو) دل‌ها را می‌نوازد و خوشبو می‌کند.

هوش مصنوعی: بله، صدای موسیقی برای کسی که گوشش کر است، بی‌فایده و بی‌معناست.