هوش مصنوعی: دلم پر از درد و زخم‌های عمیق است، به گونه‌ای که نمی‌توانم تعداد آن‌ها را بشمارم، بلکه احساس می‌کنم که این دردها بیشتر از تعداد هزار نیشتر است.

هوش مصنوعی: توضیح دادن یک ماجرای دردناک برای من، خود به یک صد هزار دردسر دیگر تبدیل شده است.

هوش مصنوعی: بدن من به قدری ضعیف شده که مانند روح، از نظر پنهان شده است.

هوش مصنوعی: به خاطر همین، به خاطر ضعف شدیدم، در دستانم چوبی خشک دارم که در حین حرکت به درستی به کار می‌آید.

هوش مصنوعی: به ناچار گاهی فکر می‌کنند که عصا به وسیله جادو آنها را به راهی هدایت می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر هلال این‌گونه ضعیف شود، دیگر نمی‌تواند در حرکت و اثرگذاری خود کارایی داشته باشد.

هوش مصنوعی: اگر کوه چنین رنج و آسیبی را ببیند، لرزش آن تا روز قیامت در دلش خواهد ماند.

هوش مصنوعی: در برابر اشک‌های فراوان و غم‌انگیز چشمانم، دریایی از درد و زخم وجود دارد که نمی‌توان به راحتی آنها را بشمارد.

هوش مصنوعی: قد من به خاطر غم و مشکلات خم شده مانند کمانی است، اما در برابر این تیر غم، سپری دارم که از من محافظت می‌کند.

هوش مصنوعی: بدن من به شدت ضعیف و ناراحت است، به طوری که مانند یک چوب خشک بی‌فایده به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: موی من از شدت عشق و احساس به درد و رنج دچار شده است و این درد از نیش زنبور و ضربه تبر هم بیشتر است.

هوش مصنوعی: دیوار و سقف خانه‌ام از شیشه ساخته شده و بیان حقیقت و صداقت مثل کار یک شیشه‌گر است.

هوش مصنوعی: همه تحت تأثیر افراد خاصی هستند که به نوعی با خصلت سرد و تر مرتبط هستند.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف شیشه‌ای می‌پردازد که ظاهری جذاب و زیبا دارد، اما در حقیقت خطرناک و سمی مانند کژدم است. در واقع، زیبایی ظاهری این شیشه می‌تواند باعث بروز درد و آسیب به قلب و احساسات انسان شود، به مانند زهر کژدم که می‌تواند دردآور باشد.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که کسی که به خودسری و تمایلات نفسانی دچار می‌شود، در واقع به رهایی از دردها و خطرات زندگی می‌رسد. به نوعی، این رفتار می‌تواند انسان را از مشکلات و نگرانی‌ها دور کند.

هوش مصنوعی: دوستانم دست به دست هم می‌زنند و می‌گویند که افسوس، کسی در حال احتضار است.

هوش مصنوعی: چنان لاغر شده‌ام که گویی فقط پوست و استخوانی زبر بر تن دارم.

هوش مصنوعی: بنابراین هرکسی که مرا می‌بیند به‌راحتی می‌گوید که این چه موجودی است.

هوش مصنوعی: اتاق من به قدری پر از دانایی و تفکر است که می‌توان آن را به سرزمین یونان تشبیه کرد.

هوش مصنوعی: دهانم به خاطر گرمی صفرا و عفونت، مثل چاه عمیقی شده که هیچ شیر نرمی در آن جاری نیست.

هوش مصنوعی: تنم از شدت ضعف می‌لرزد، مانند دل دشمن که از ناموری و بزرگی مورد حسادت قرار دارد.

هوش مصنوعی: حاجی آقاسی، در آن دنیا جلال و عظمت وجود دارد که در این دنیا فقط به طور محدود و گذرا قابل مشاهده است.

هوش مصنوعی: کسی که نظرش مانند تدبیر خداوند در آسمان‌هاست و ارزشی که دارد، به عنوان راهنمایی برای نگهبانی از سرنوشت‌ها محسوب می‌شود.

هوش مصنوعی: آن کسی که از عشق و دشمنی او چیزهایی به وجود می‌آید، همه خوبی‌ها و بدی‌ها در این دنیا به او مربوط می‌شود.

هوش مصنوعی: حرکت قلم او مانند چرخش چرخ، نشانه‌ای از ثبات و پایداری است که نتایجی چون فایده و زیان را به دنبال دارد.

هوش مصنوعی: اما حرکت او با حرکت آسمان متفاوت است؛ برای دوستش سود دارد و برای دشمنش زیان.

هوش مصنوعی: نفس او مانند دریاست و کلامش مانند جواهر. دست او مانند ابر است و بخشندگی‌اش همچون باران.

هوش مصنوعی: هر آنچه در او از نشانه‌های خوب و نیکو وجود دارد، از خیال و تصور و برداشت‌های اشتباه دور است.

هوش مصنوعی: در میان انسان‌ها، موجودی وجود دارد که فراتر از آنهاست و این مخلوقات زمانی‌که به او نگاه می‌کنند، به نظر می‌رسد که شایسته‌ی مقام انسانی نیستند.

هوش مصنوعی: اگر تو به خودت برجستگی و زیبایی داشته باشی، آنقدر درخشش خواهی داشت که می‌توانستم درباره‌ات بگویم که چون ماه درخشان و زیبا هستی.

هوش مصنوعی: چهره او مثل آفتاب می‌درخشد، حتی اگر در واقع آفتابی در آسمان نباشد.

هوش مصنوعی: قلم او مانند قلم خسرو، از زمان مادرش به شکل فتح و پیروزی در آمده است.

هوش مصنوعی: با نگاهی تند و خشمگین او، جان و خون مردم بی‌دلیل بر باد می‌رود.

هوش مصنوعی: دل و دست او در زمان بخشندگی و generosity چنان قدرتمند است که می‌تواند گنج‌ها و جواهرات را به راحتی به تصرف درآورد.

هوش مصنوعی: مانند غزالی که از دست شکارچی فرار کرده، با احتیاط جلو برو و به اطراف نگاه کن.

هوش مصنوعی: محبت و رحمت او جان‌نواز و حیات‌بخش است، در حالی که خشم و غضب او جان‌کاه و زهرآگین است.

هوش مصنوعی: ای بهشت جهانیان، تمام آتش جهنم در برابر عظمت تو تنها یک جرقه است.

هوش مصنوعی: هر گفتاری که از زبان تو خارج می‌شود، زیباتر و دلپذیرتر از آب خنک و زلال چشمهٔ زندگی‌بخش است.

هوش مصنوعی: لباس عظمت و بزرگی او از پارچه‌ای گرانبها و با کیفیت ساخته شده است که در آسمان وجود ندارد.

هوش مصنوعی: به این معناست که آنچه برای دشمن خوشایند و لذت‌بخش است، در واقع به او آسیب می‌زند و می‌تواند خطرناک باشد. اما برای دوست، حتی اگر چیزی به ظاهر تلخ و سخت باشد، می‌تواند خوشایند و شیرین باشد.

هوش مصنوعی: دوست عزیز، من بنده‌ای از تو هستم که خداوند دانش و هنر را به او عطا کرده است.

هوش مصنوعی: دلش از بی‌توجهی تو ناراحت است، اما نمی‌تواند آن را به زبان بیاورد.

هوش مصنوعی: هیچ نگفتی که خدمتگزار من مدتی است که از نظر غایب است.

هوش مصنوعی: هیچ‌کسی نپرسید که در کجا و در کدام خانه‌اش ساکن است.

هوش مصنوعی: جد پاک تو، مصطفی، به اندازه‌ای بزرگ است که از هر چیزی جز خداوند فراتر رفته است.

هوش مصنوعی: به خانه یکی از یهودیان رفت و دید که او بسیار رنجور و دل‌زده است.

هوش مصنوعی: آیا جز این است که فرزندان در این دنیا تحت تأثیر روش‌ها و سنت‌های اجداد و پدران خود قرار دارند؟

هوش مصنوعی: دیشب به خودم گفتم که مدتی از درگاه تو دور می‌شوم، چون از آسمان فاصله گرفتم.

هوش مصنوعی: گفتم که من همیشه محبت و عشق آقای خود را ترک نمی‌کنم و همواره به آن وابسته هستم.

هوش مصنوعی: سایه همیشه وابسته به وجود آفتاب است و هر جا که آفتاب می‌تابد، سایه نیز به دنبال آن می‌آید.

هوش مصنوعی: زیر و زبر عالم تحت فرمان تو هستند، به طوری که زمین زیر پا و آسمان بر سرت است.