هوش مصنوعی: اگرچه روزگار بر همه انسان‌ها قدرت دارد، اما شهریار (پادشاه) با دست و دل خود می‌تواند بر آن تسلط یابد.

هوش مصنوعی: شاه جهان، شخصی شجاع و نیکو خصال است که به خوبی نامش در بین پادشاهان و شخصیت‌های بزرگ تاریخ شناخته شده و از شرافت و افتخار برخوردار است.

هوش مصنوعی: سلطانی که از دامن او کسی بیرون نیامد، چون دست یاری‌اش، به اندازه صد هزار دست است.

هوش مصنوعی: در زندگی، هیچ گاه از کسی سوال نکرده‌ام به جز از ساقی درباره‌ی جام شراب.

هوش مصنوعی: با افتخار و بلندپروازی، از آسمان و ستاره‌هایش فراتر رفته و در عین حال به مقام و ارزشی که دارد، بر بالاترین سطح از مراتب دست یافته است.

هوش مصنوعی: ای داور زمانه، تو که مردم این دنیا را با بخشش‌های پربهات مانند الماس و با منش شاهانه‌ات سرشار کرده‌ای.

هوش مصنوعی: این بیت به معنای این است که سرنوشت و تقدیر به نوازش و بخشش شما پاسخ داده و من در زندگی از مهربانی و توجه شما بهره‌مند شده‌ام.

هوش مصنوعی: هر کسی که از حضرت تو دور شود و راهی را برود، و هر کسی که از خدمت تو دست بکشد و از کار باز بماند، باید بداند که چه چیزی را از دست می‌دهد.

هوش مصنوعی: یکی از آن‌ها با پای خود بر روی زمین استوار ایستاده و به قید و بند پای‌هایش محدود شده است، در حالی که دیگری با دستان خود آنچه می‌خواهد را نشان می‌دهد و آزادانه عمل می‌کند.

هوش مصنوعی: دنیای هستی در نظم خود ناتوان است و به همین دلیل، بدون اراده، دستش به دامن تو افتاده است.

هوش مصنوعی: چرخ زندگی تو را از روشنی و روشنایی دنیای بالا می‌بیند و بزرگواری تو مانند ابر بهاری است که برکاتش را نثار می‌کند.

هوش مصنوعی: ای پادشاه بزرگ و قدرتمند، به خاطر همت بلندت و کمک‌های فراوانی که به نیازمندان می‌کنی، دستت همواره به سمت هر سؤالی دراز است.

هوش مصنوعی: اگر به تو دست دراز کنم، مردم به خاطر بی‌نیازی از او دست خواهند کشید و از نیاز به تو فاصله خواهند گرفت.

هوش مصنوعی: در غروب، نور خورشید به دلیل اینکه از در تو می‌تابد، رنگین و شگفت‌انگیز است، به گونه‌ای که خونین‌فام می‌شود و آسمان را زیبا می‌کند.

هوش مصنوعی: آسمان برای نزدیک شدن به تو زیاد زحمت کشیده است و هرکس که بخواهد به این نزدیکی برسد، باید از مشکلات زیادی که مانند خارها هستند، عبور کند.

هوش مصنوعی: در این مصراعت، سخن از این است که وقتی کسی از زیبایی‌ها و خوبی‌ها می‌گوید و دیگری در دعا و نیایش مشغول است، مانند گل سوسن که زبان گشوده و آماده ابراز احساسات است و درخت چنار که با دست‌هایش در شاخ و برگش به دعا می‌پردازد. این تصویر به زیبایی ارتباط میان ستایش و دعا را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: با چهره‌ای زیبا و ناز مانند ماه و ستاره، حالا حریف گردونه‌ی تقدیر شده است. اگر در مقام بازی و قمار قرار گیرد، دست خود را برای شرکت در این رقابت به کار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: اگر چند مهره را به طور تصادفی بر روی میز بچینی، شاید بتوانی بعد از یک یا دو بار دست زدن به آنها، نتایج دلخواهی به دست آوری.

هوش مصنوعی: هر بار که تیر تو باعث می‌شود کسی از ترس جانش از پا درآید، اسفندیار دست به کار می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر رستم را در میدان جنگ پیاده کنی، سام سوار از تو شجاعت و قدرت بیشتری به نمایش خواهد گذاشت.

هوش مصنوعی: حبیب اکنون برای دعا و درخواست، دستش را بلند کرده است، مانند نی که در مدح و ستایش پادشاه کامیاب دست برداشته.

هوش مصنوعی: هر فردی برای حفظ و استمرار وجود خود، به سوی خداوند دست نیاز دراز می‌کند.

هوش مصنوعی: همواره دعا می‌کنم که دست‌های پرتوانت به سوی آسمان بلند باشد و برکت و سعادت همیشگی برای تو به ارمغان آورد.