هوش مصنوعی: وقتی که نعمت و کامیابی در کنار جوانی قرار می‌گیرد، جوان از زندگی بیشترین لذت را می‌برد.

هوش مصنوعی: شخصی مانند نظام‌الملک وجود دارد که خداوند برای او هم موفقیت و هم جوانی را عطا کرده است.

هوش مصنوعی: این جهان با تمام زیبایی‌ها و شادی‌هایش به قدری گسترده و عظیم است که نمی‌توان آن را تنها در یک لباس یا قالب محدود کرد؛ زیرا شادمانی و سرور زیادی بر چهره‌اش نمایان است.

هوش مصنوعی: او به‌واقع لباسی زیبا و مناسب بر تن دارد که اندامش را به خوبی نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: آسمان از یادکرد نام او به شادی و رقص در می‌آید، مانند مستی که تحت تأثیر آهنگ‌ها و آوازها قرار گیرد.

هوش مصنوعی: پرواز بلند و آرزوهای او در هر دو جهان نمی‌گنجد و این به خاطر است که از محدودیت‌های کنونی خود رنج می‌برد.

هوش مصنوعی: وقتی که من از ویژگی‌های والای او سخن می‌گویم، تمام اجزای جهان به نوعی همصدا و هماهنگ می‌شوند.

هوش مصنوعی: هنر در ذات خالص و واقعی خود نهفته است و در عمل و رفتار به معنا و مفهوم عمیق‌تری دست می‌یابد.

هوش مصنوعی: به خاطر حرص و ولع در ستایش او، کلامی بی‌منت از دل هر لحظه به گوش می‌رسد و معانی آن آشکار می‌شود.

هوش مصنوعی: خودش را به وسعت عرش در می‌آورد و دنیای درونی‌اش را با بی‌نهایت درک می‌کند.

هوش مصنوعی: زمان‌ها به حقایق عمیق متصل هستند، مانند ارتباطی که بین ثانیه‌ها وجود دارد و می‌توان به سرعت به درک‌های جدید از آن‌ها دست یافت.

هوش مصنوعی: از عشق و بخشش، در دل مردم تصویر آرزوها و چهره‌ی امید را مشاهده می‌کند.

هوش مصنوعی: سخنش همچون رشته‌ی مروارید است و بیانش مانند سوره‌های قرآن، پرمحتوا و عمیق است.

هوش مصنوعی: چه خوب است این که کسی با عزت و اراده‌ی قوی، به اندازه‌ای در برابر مشکلات ایستادگی کند که حتی گردونه‌ی روزگار نتواند به او آسیب برساند.

هوش مصنوعی: ملکشاه اولین پادشاه توست و نظام‌الملک دوم در برابرش قرار دارد.

هوش مصنوعی: بساط دشمن خیالی‌ات به خاطر بی‌ثباتی و عدم وجودش در برابر چشمت نخواهد آمد.

هوش مصنوعی: اگرچه آسمان بلند و قدرتمند است، اما نمی‌تواند با تو، پهلوانی که بر گردون چیره‌ای، مقابله کند.

هوش مصنوعی: کمند رستمی، که به نوعی به تسلط و قدرتمندی اشاره دارد، وقتی به درستی و با قوت عمل کند، نمی‌تواند به آسانی در برابر کشیده شدن به سمت هدفی دیگر، تسلیم شود.

هوش مصنوعی: هر زمان که چرخ فلک به رقیب تو می‌خندد، بدان که بخت او به شکلی خوش و روشن است.

هوش مصنوعی: تو در تصمیم و ارادت مانند یک لنگر و یک بادبان در کشتی‌ها هستی.

هوش مصنوعی: از علاقه‌ای که به بخشش زودهنگام تو دارم، مثل سکه‌ای در جیب می‌خیزم و به سمت تو می‌آیم.

هوش مصنوعی: ای خدای بزرگ، از این مداح قدیمی که همیشه برای تو سخن می‌گوید، دانسته‌ام که اندکی از دلگرمی را برایم داری.

هوش مصنوعی: شنیده‌ام که قاآنی گفته است چرا در مهمانی من جستجو نمی‌کند.

هوش مصنوعی: از اینکه از زحمت دیگران بهره‌برداری می‌کنم، شرمنده هستم و نمی‌خواهم بر آن تکیه کنم.

هوش مصنوعی: می‌ترسم که اگر بگویم تو را خواهم دید، پاسخ خواهم شنید که تو را نخواهم دید.

هوش مصنوعی: اگر هر خشم و ناراحتی ناشی از بی‌محبتی باشد، پس خشم تو به خاطر محبت و مهربانی من نسبت به توست.

هوش مصنوعی: شاید در دل‌ات خشم وجود داشته باشد، اما ممکن است بتوانی خشم‌ات را کنترل کنی و از خودت خشمگین نشوی.

هوش مصنوعی: ای دوست، من از گردش روزگار داستانی خوش دارم که مانند وحی آسمانی می‌باشد.

هوش مصنوعی: شاید دیروز با آسمان تندی کرده‌ای که دیشب به طور پنهانی بر من فشار آورد.

هوش مصنوعی: او مدام در حال سخن گفتن بود و هر لحظه، دو چشمانش در حال درخشیدن و جواهرپاشی بودن.

هوش مصنوعی: من در جوانی چه خدماتی که به اجداد نظام‌المُلک نکردم!

هوش مصنوعی: هر شب به زحل گفتم که تا صبح در هر راهی مراقب و مح注意 باشد.

هوش مصنوعی: من درد و رنج خود را به پروردگارم سپردم تا دشمنانم را با قدرت و شجاعت از بین ببرد.

هوش مصنوعی: گفتم که مشتری باید هر سال در مراسم ویژه‌ای برای آنها چیزهایی بگوید و خدماتی ارائه کند.

هوش مصنوعی: در سفره generosity و بخشش آن‌ها، مانند ماه و خورشید، من از سیم و زر ظرف‌هایی را برمی‌دارم.

هوش مصنوعی: بدان که عفت من چنان است که هیچ‌کس هرگز نتوانسته او را به وضوح ببیند.

هوش مصنوعی: من او را در شب‌های شاد و مهمانی به رقص درآوردم و فضای خوش‌گذرانی را فراهم کردم.

هوش مصنوعی: زمانی که پیر شدم و در میدان غم قدم گذاشتم، احساس کردم که کسی با پشت سرم در حال زدن است.

هوش مصنوعی: نظام‌الملک، به حالتی افتاده که دیگر در مقام دربانی و نگهبانی نیست و از مسئولیت‌هایش برکنار شده است.

هوش مصنوعی: من نیز ویژگی خاصی دارم که بشنو در خلوت چگونه می‌توانی به من آرامش برسانی.

هوش مصنوعی: بعد از سی سال مدح و ستایش، قاآنی همچون آبی جاری و زلال شعر خود را به زیبایی و سادگی بیان کرده است.

هوش مصنوعی: تو از شاه و نیاکان بزرگ او ثروت‌های ارزشمندی به ارث بردی.

هوش مصنوعی: گاه در مجالس جشن به مدح و تحسین دیگران پرداخته‌ای و گاه در مناسبت‌های عید و شادی، برای دیگران تبریک گفته‌ای.

هوش مصنوعی: اکنون از ظلم و ستم آسمان، مانند برگ‌های گل که در باد پاییزی پژمرده شده‌اند، شدم.

هوش مصنوعی: به جای آنکه به گنج‌های با ارزش دست پیدا کند، فقط رنج‌ها و زحمت‌های بی‌فایده نصیب او می‌شود.

هوش مصنوعی: به او مهلت بده تا این ظلمی که زمانه بر او می‌کند، تمام شود. آن ویژگی‌های بزرگیشان که یادآور نوشیروان است، کجا رفته‌اند؟

هوش مصنوعی: به کسی که تحت ستم قرار گرفته، اگرچه ناگهان مصیبت بزرگی بر او نازل شود، آن ستمکار به زودی به جزای عملش خواهد رسید.

هوش مصنوعی: وقتی که خرمن (محصول انباشته) سوخت، دیگر چه فایده‌ای دارد اگر خود آتش هم نابود شود؟

هوش مصنوعی: من را در هر راهی که می‌دانی یا می‌توانی، به سرگرمی و خوشی برسان.

هوش مصنوعی: تا من هم مانند دیگران، تمام شب را تا سحر بیدار بمانم و از دوست، دوستی بگیرم.

هوش مصنوعی: من دختری زیبا و دلربا را در آغوش می‌گیرم که چهره‌اش مانند ماه می‌درخشد و از نسل پریان است، جسمی لطیف و پرنس در بر دارد.

هوش مصنوعی: بدن او مانند عاج است که محکم و زیباست، موهایش مانند چوب آبنوس صاف و سیاه می‌درخشد، لبانش شیرین و دلربا هستند و قامتش به گونه‌ای است که شبیه به شاخه‌های خیزران، بلند و نرم و دلنشین است.

هوش مصنوعی: چهره‌اش مانند خوشه‌های گل است و لبانش به نرمی غنچه‌هایی می‌مانند که هنوز کوچک و بسته هستند.

هوش مصنوعی: چشم‌های خواب‌آلود او به خاطر بیماری و ناتوانی حال خوبی ندارند.

هوش مصنوعی: لب‌های او مانند نگینی قرمز و زیباست و درخشندگی‌اش به اندازه تاج پادشاه و تخت سلطنت است.

هوش مصنوعی: برای رسیدن به خوشبختی و رضایت همواره باید تلاش کنی، تا بتوانی در روز قیامت نیز با دل خوشی زندگی کنی.

هوش مصنوعی: تو می‌دانی که ارزش جان یک مقدار ناچیز هم در صورتی که محبوب و یار عزیز در کنار نباشد، چیست.

هوش مصنوعی: دل من آرزو دارد که در عشق ذوب شود، چرا که می‌دانم این دنیا زودگذر و فانی است.

هوش مصنوعی: ای کاش که ارغوان‌ها در گلزار ببارند و با شادی، رنگ چهره‌ات به ارغوانی تغییر کند.

هوش مصنوعی: در این بیت به این نکته اشاره دارد که باید همواره پایداری و استقامت داشته باشی، تا جهان نیز به تو پایداری نشان دهد. همچنین، مهم است که همچنان در مسیر درست و سالم بایستی، تا سرنوشت و قضا و قدر نیز به همان سمت حرکت کند.