هوش مصنوعی: ای طوس، به زیبایی‌های خود ببال و ای خاوران، به افتخاراتت افتخار کن، زیرا از ری، به خاطر تو، به دنبال زینت‌ بخش تاج پادشاهی آمده است.

هوش مصنوعی: ای مرد خدا از سرزمین کابل خارج شو و پای خود را در آنجا نگذار، ای شاه خوارزم، از سرزمین خوارزم دور شو و آثار خود را در آنجا مخفی کن.

هوش مصنوعی: ای فرمانروای بخارا، تاج و تخت را ترک کن و ای پادشاه هند، با کمال احترام خداحافظی کن.

هوش مصنوعی: کسی که صدای چنگ را می‌شنود، به سرعت درک می‌کند که موسیقی چه احساسی دارد. همچنین آن‌که صدای نی را می‌شنود، به راحتی می‌تواند معنای آن نوا را درک کند.

هوش مصنوعی: آن که با ظلم و ستم زندگی می‌کند، به زودی به سرنوشت خود می‌رسد. هر کسی در دنیای خود، ناتوانی‌های خود را تجربه می‌کند و هیچ چیز نمی‌تواند از واقعیت فرار کند. زندگی همه موجودات به نوعی به آب و حیات وابسته است.

هوش مصنوعی: آن کسی که با شمشیر خود، قهر و خشم را به پایان می‌رساند، همان کسی است که بهار عدالت را به سرزمین ستم می‌آورد.

هوش مصنوعی: حسن‌شاه غضنفر، فرمانروای شجاع، که برای انجام وظیفه‌اش از طرف سرنوشت منصوب شده و قدر او به‌طور حتمی تعیین شده است.

هوش مصنوعی: اگر تیغ او خون‌آشام نباشد، هامون به یک دریا خون تبدیل می‌شود؛ چون وقتی دشمن را می‌زند، خونش را می‌مکد.

هوش مصنوعی: در دویدن به دنبال او، بخت و یاری و پیروزی با خواست و عشق و دل و جان همراه است.

هوش مصنوعی: خون در بدن دشمنان آن‌چنان می‌جوشد که گویی در ظرفی پر از قیر در حال نوشیدن شراب هستند.

هوش مصنوعی: هر چیزی که وجود ندارد، به خاطر وجود او فنا می‌شود. و هر چیزی که ممکن است، به خاطر قدرت او از بین می‌رود.

هوش مصنوعی: ای جهان‌آفرین، تو هستی که با بخشش‌های بی‌نظیرت، در دنیا نام حاتم طایی را زنده کرده‌ای و عزت و کرامت عرب را به نمایش گذاشته‌ای.

هوش مصنوعی: جز در پیست عشق، بیان تو به جایی نمی‌رسد و خارج از دایره‌ی این هیجان، هیچ چیزی بر زبانت نمی‌آید.

هوش مصنوعی: اگر به فردی ناپاک و بد کردار آسیب برسانی، مانند آتش‌فشانی می‌مانی که از چهره‌اش آتش و شرار می‌ریزند.

هوش مصنوعی: در نبرد، شکست دشمن را از جایی تا جایی، فرصتی مناسب برای خودت محسوب کن و از این فرصت تا دیگر مناطق بهره‌مند شو.

هوش مصنوعی: آسمان در مقایسه با کیفیت ناب زندگی تو به قدری ارزشمند و بالا است که مانند یک پارچه‌ی گرانبهای آسمانی که در حال حرکت است، می‌درخشد.

هوش مصنوعی: هیچ کس جز تو نمی‌تواند راه را به گمراهان نشان دهد و آنها را نجات دهد به غیر از مصطفی.

هوش مصنوعی: ای معشوق، تو از دیار خاور به سمت اصفهان حرکت کردی و این باعث افزایش رونق زاینده‌رود و اعتبار شهر جی شد.

هوش مصنوعی: اما اکنون که بار دیگر به سمت خاور رفتی، مانند خاکی که آبش را از دست داده، احساس می‌کنم که آب و خاک هر کدام به حال خود افتاده‌اند.

هوش مصنوعی: از سمت خاور زمین تا عرش آسمان، تو پیوندی برای عدالت داری، ای شاه خوشبخت و نیکوکار، خوش آمدی از یمن.

هوش مصنوعی: مدح و ستایش پادشاه هرگز پایانی ندارد. در این راه، سخن گفتن بیهوده و خارج از درک و فهم خود را تا کی ادامه خواهی داد؟

هوش مصنوعی: تا زمانی که کسی نشود به کمال و کامل دست نیافته، هرگز نمی‌تواند نور خورشید را از وجود ناقص به دست آورد.

هوش مصنوعی: خزان به خاطر مهربانی تو از باران سعی و تلاش تو به وجود آمده است، و بهار به خاطر دشمنی تو از ریختن برگ‌ها به وجود آمده است.