هوش مصنوعی: با چه اندازه‌ای می‌خواهی برای خود پیراهنی انتخاب کنی؟ بهتر است تن خود را آرام بگذاری و به آنچه که واقعی است، توجه کنی تا دیگر نیازی به پیراهن نداشته باشی.

هوش مصنوعی: آن‌قدر خود را از وابستگی‌ها و زشتی‌ها پاک کن که بعد از مرگ، روح تو از وضعیت و رفتارهای ناپسند خود احساس شرم کند و حتی از پوششی که بر تو می‌افکنند، احساس خجالت بکند.

هوش مصنوعی: بدن خود را قبل از آن که خاک بر آن پوشیده شود، با لباس خالی و عریانی بپوشان.

هوش مصنوعی: اگر عشق می‌خواهی، باید طعم ناکامی را بچشی و اگر حاضری در فقر بمانی، باید به بدنامی تن بدهی.

هوش مصنوعی: شیطان را از در بیرون کن و زرق و برق فریبش را از خود دور کن.

هوش مصنوعی: ای دوست، بدن خود را به زحمت مخور و به نگرانی جان ادامه نده، زیرا تا چه زمانی می‌خواهی از درد و رنج جسم خود غافل باشی؟

هوش مصنوعی: این بیت به ما می‌گوید که روح خود را با تربیت و اخلاق نیکو پرورش دهیم مانند جبرئیل که نماد پاکی و قداست است، و در عوض، جسم خود را کنترل کنیم و از آن مراقبت کنیم به گونه‌ای که شبیه اهرمن، که نماد شرارت و زشتی است، نگردد. در واقع، تأکید بر این است که باید روح را به کمال برسانیم و در عین حال به جسم خود نیز توجه کنیم تا دچار انحراف نشود.

هوش مصنوعی: عشق و هیجان زندگی، بیشتر از نیاز به نان و خوراک، روح انسان را تغذیه می‌کند؛ همچنین درد و غم عشق، ارزشمندتر از مشکلات روزمره است و به انسان معنا می‌بخشد.

هوش مصنوعی: ای فرزند خلیفه، به پدر خود فکر کن، ای کسی که در غربت به سر می‌بری، به یاد وطن خود باش.

هوش مصنوعی: چند شیر اصیل در میان سگ‌ها، و همچنین چند پری زیبا در کنار افرادی که از شجاعت کمتری برخوردارند.

هوش مصنوعی: اگر به خوشی و لذت دچار شدی، مغرور نشو، چون ممکن است این لحظه زودگذر باشد. اگر به چیزی خوشبو و ارزشمند دست یافتی، مثل کافور، مراقب باش که به زودی ممکن است آن را از دست بدهی.

هوش مصنوعی: از این چهار حالت طبیعی و پنج حس حسی خود عبور کن و از این هفت حالت و چهار زن (نوعی تفکر و احساس) رهایی یاب.

هوش مصنوعی: اگر درون تو جوش و خروش وجود دارد، سعی نکن که این شور و شوق را در دهانت به نمایش بگذاری، زیرا این کار از روی خامی و ناپختگی است.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که برای جلوگیری از شناسایی و ردیابی یک نشانه خاص (که در اینجا سم اسب است)، باید کاری انجام دهی که آن نشانه از بین برود یا ناپدید شود. به عبارت دیگر، باید تدبیری اندیشید تا نشان‌ها و آثار موجود قابل شناسایی نباشند. این مفهوم به تلاش برای پنهان‌کاری یا جلوگیری از شناسایی اشاره دارد.

هوش مصنوعی: مانند آفتاب به هر جا بتاب، ولی مانند عنکبوت به هر جایی نچسب.

هوش مصنوعی: مثل مگسی که تلاش می‌کند تا شهدی را بنوشد، تو نیز باید کوشا باشی و از فرصت‌ها بهره‌برداری کنی. مانند شتری که باری را به دوش می‌کشد، در زندگی با مشکلات و سختی‌ها روبرو شو و تحمل کن.

هوش مصنوعی: لطفاً به نیازهای خودتان راضی باشید، چرا که هیچ نیازی بدون مشیت و خواست خداوند وجود ندارد.

هوش مصنوعی: این یک اجباری نیست، بلکه انتخاب خود انسان است که طبیعت و شخصیت خود را بشناسد، مانند درّی که از باغ عدن به دست می‌آید.

هوش مصنوعی: اگر تو به این موضوع نپردازی که در شرایط اینچنینی چه دلیلی وجود دارد برای وظایف و سنت‌ها، پس نتیجه کار چه خواهد بود؟

هوش مصنوعی: از دلیل محکمی که وجود دارد، به روشنی می‌توان فهمید که چه کسی در معامله زیان کرده است و چه کسی در مقام ارزیابی درست عمل کرده است.

هوش مصنوعی: چرا مدام از زشتی صحبت می‌کنی وقتی که زیبایی وجود دارد؟ چرا درباره‌ی این لجن حرف می‌زنی در حالی که می‌توانی از درخشندگی و زیبایی آن یاد کنی؟

هوش مصنوعی: نسبت اجزا به یکدیگر مانند یک دهکده است؛ وقتی که یکی از اجزا را به عنوان واحد در نظر بگیریم، ناپسند به نظر می‌رسد، اما وقتی که به آن اجزا به عنوان یک کلیت نگاه کنیم، زیبایی آن نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: اما وقتی به همه موجودات به‌طور کامل نگاه کنی، می‌بینی که هر کدام نماد و نماینده‌ای از خود را دارند.

هوش مصنوعی: انسان را مانند بادام ببین که دو مغز دارد؛ یک طرفش ایمان و طرف دیگرش کفر است. این دو جنبه در عین حال که از هم جدا هستند، به هم وابسته‌اند.

هوش مصنوعی: روح از بدن جداست، اما واقعاً روح همان بدن است. از طرفی، بدن نیز جدا از روح است، اما در نهایت فقط بدن مورد نظر است.

هوش مصنوعی: ای معشوق، تا کی در زبان ادعای حق می‌کنی، ولی در دل خود به بتی دیگر وابسته‌ای؟

هوش مصنوعی: هر زمان، خداوند شیوه‌ای جدید و زیبا ایجاد می‌کند، مانند نقش و نگارهای هنرمندان در ختن.

هوش مصنوعی: این بیت به یک مفهوم عمیق اشاره دارد که در آن به تغییر و تحول شخصیتی یا ظاهری اشاره می‌شود. در اینجا، تصویر یا ظاهری که در ذهن افراد وجود دارد، از طریق سخن و گفتار به نوعی پوشش بر روی حقیقت‌ها تبدیل می‌شود. به عبارت دیگر، انسان‌ها معمولاً با ظواهر و سخنان خود، جنبه‌ای از شخصیت یا وجود خود را نمایش می‌دهند که ممکن است با واقعیت درونیشان متفاوت باشد. این موضوع نشان‌دهنده‌ی مسائلی همچون فریبندگی یا عدم صداقت در ارتباطات انسانی است.

هوش مصنوعی: خداوندی وجود دارد که بالاتر از یقین است، پس تلاش کن تا بتوانی این معنا را در کلمات خود بیان کنی.

هوش مصنوعی: اگر به دنبال خدا هستی، با چشمان خود در تمامی وجود بوالحسن بنگر.

هوش مصنوعی: خالق همه چیز از ظلم و فساد جلوگیری می‌کند و حامی دین ماست، او ایجاد کننده عدالت و برچیده کننده فتنه‌هاست.

هوش مصنوعی: احمد حیدر که در جنگ خیبر پیروزی بزرگ به دست آورد، همسر زهرا و مانند شیر قدرتمند است.

هوش مصنوعی: این جمله به مفهوم ایجاد و شکل‌گیری تاریخ وجود اشاره دارد و نشان‌دهنده این است که در این فرآیند، مخزن اسراری نهفته و فهرستی از نکات و ایده‌های هوشمندانه وجود دارد.

هوش مصنوعی: راز اصلی منبع علم و عمل است، مانند شیری که به حق و حقیقت تغذیه می‌کند و باعث آشکار شدن رازها و دانسته‌ها می‌گردد.

هوش مصنوعی: از آغاز خلقت، جان‌ها به زیبایی او شیدا و مدهوش بوده‌اند و تا پایان زندگی، دل‌ها به محبت او گرویده و وابسته خواهند ماند.

هوش مصنوعی: عقل وقتی تحت تأثیر افکار و احساسات قرار می‌گیرد، مانند دیوانگی می‌شود و دنیای خیالی و ایده‌پردازی او را مغلوب می‌کند. همچنین، زیبایی و طراوت طبیعت به‌گونه‌ای مشابه به تازگی و سرسبزی یک باغ و شکوفایی آن است.

هوش مصنوعی: اندیشه و احساس او باعث روشنی و فراوانی علم و حکمت شده است و وجود او به مانند منبعی است که زندگی و هستی را روشن می‌کند.

هوش مصنوعی: دوست داشتن او همچون زره‌ای است که از خطرات محافظت می‌کند و عشق به او مانند شمشیری است که در برابر دشمنان ما را در امان نگه می‌دارد.

هوش مصنوعی: نام او از همان ابتدا و در زمان کودکی، به آرامی و به عنوان بخشی از زندگی روزمره به کودک القا می‌شود، به گونه‌ای که مانند شیر مادر بر لب او جاری می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر عقیقی زرد رنگ در یمن به حرکت درآید، نشانه‌ای از وزش باد خواهد بود.

هوش مصنوعی: اگر باران نبارد، گیاهی نمی‌روید، حتی اگر سرخی را در افق ببینی. تیغ‌هایش بر روی چمن خواهد بود.

هوش مصنوعی: در روز روشن، صاحب‌نفوذ و قدرتمند همانند شیرمردان است و در شب، خدمتگزار و یاور زنان سالخورده می‌باشد.

هوش مصنوعی: به قدری آب از چاه کشیده که نیمه شب، پاهایش را بر روی بند خراشیده است.

هوش مصنوعی: در نیمه شب، برای تنور، دست‌های نقره‌ای زنان بیوه به زحمت در حال کار هستند.

هوش مصنوعی: هر غریبی که حالش را می‌پرسد، فقط یاد وطن در دلش می‌ماند.

هوش مصنوعی: هر یتیم و بی‌سرپرستی که به او کمک شود، مانند فردی است که در زندگی‌اش به جز رنج و درد چیزی نمی‌بیند.

هوش مصنوعی: ای مرتضی، از زبانم محبت را بگیر و نکته‌ای از رازهای پنهان را به من نشان بده.

هوش مصنوعی: این مشکل‌ها را خودت حل کن تا مردم بتوانند تو را به خوبی بشناسند و تو را به شکل واقعی‌ات ببینند.

هوش مصنوعی: تا چه زمانی باید درگیر این جدال کفر و ایمان باشیم؟ تا چه زمانی باید به این جدایی من و تو ادامه دهیم؟

هوش مصنوعی: قصه کن که چرا شیطان و انسان به یکدیگر دسیسه و نیرنگ آموختند و این پرده‌های فریبی را ایجاد کردند.

هوش مصنوعی: این چه نبردی است که دیوانگان به راه انداخته‌اند، که صدای آن در هر دو جهان پیچیده است و همه جا را پر کرده است.

هوش مصنوعی: در بهشت، وقتی دل ها به صلح و آرامش رسیدند، در عالم خاکی، بدن ها به کینه و دشمنی مشغول شدند.

هوش مصنوعی: این صلح اولیه از کجا به وجود آمد و این دشمنی قدیمی از کجا نمایان شد؟

هوش مصنوعی: عزاداران و افرادی که از مراسم محرم دوری می‌کنند، هر دو به یک دلیل به این وضعیت دچار شده‌اند. پس چرا یکی به بزشتی خیانت می‌کند و دیگری به درستی قابل اعتماد است؟

هوش مصنوعی: عاشق شدن از دیدن زیبایی‌ها ممکن است، اما سوال اینجاست که چه چیزی در گل یا بت وجود دارد که باعث ایجاد این عشق می‌شود. به عبارتی می‌خواهد بگوید جذب زیبایی‌ها یا عشق به آن‌ها حاصل تجربه و درک عمیق‌تری از آن چیزهاست.

هوش مصنوعی: اگر یعقوب به سرنوشت راضی بود، پس چرا در خانه‌ی اندوه گریان شد؟

هوش مصنوعی: اگر موسی بداند که خداوند قابل مشاهده نیست، پس چگونه می‌گوید «خدا را می‌بینم» و جوابی هم می‌گیرد؟

هوش مصنوعی: اگر بر این باور باشد که تقصیر از سامری است، پس چرا هارون را به گناه می‌گیرند؟

هوش مصنوعی: اگر خلیل از قدرت خداوند باخبر باشد، می‌داند چرا پرندگان سرشان را از بدنشان جدا می‌کنند.

هوش مصنوعی: چرا دل عیسی به عشق چشمان تو گرفتار شده است، حتی اگر سوزن را به دجال تشبیه کنیم؟

هوش مصنوعی: ای علی، با این همه سوال و تردید، بر سر بی‌خبری جهل‌پرستان شکوه کن.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که چرا در سخن گفتن تا لب‌ها به تأخیر می‌افتد و چرا از دل‌ها گمان و شک نیاید. به عبارتی، گاهی احساسات و افکار در دل وجود دارند اما به راحتی به زبان نمی‌آیند و در نتیجه تردید و سؤال باقی می‌ماند.

هوش مصنوعی: ای علی مرتضی، وجود خود را آشکار کن و صحبت‌ها را کوتاه کن.

هوش مصنوعی: بیایید همزمان صلح و دشمنی را به هم نزدیک کنیم و کفر و دین را در یک جمع قرار دهیم تا گفتگو و تفاهم شکل بگیرد.

هوش مصنوعی: دیو را به فرشته جبرئیل معرفی کن و شحنه (پلیس) را با راهزن آشتی بده.

هوش مصنوعی: نفی را به گونه‌ای اثبات کن که در واقع وجودش را نشان دهد، و در واژه‌ی "لن" به جای نفی، وجود را به رسمیت بشناس.

هوش مصنوعی: نوروز، جشن ورود حیدر (علی) به حکومت بود و دشت ناوردت، مانند گل‌ها و طبیعت سرخ و زیبا شد.

هوش مصنوعی: آسمان، پیوند ستاره‌ها را گسست تا باران بر شاخ نسترن بریزد.

هوش مصنوعی: در صدف‌ها، هر گونه مرواریدی وجود داشت، ابرها جمع شدند تا آن را بر شاخسار درخت سمن بریزند.

هوش مصنوعی: خوشبویی مشکی که در توده‌ها وجود دارد و عطر یاسمن که به صورت خوشه‌ای جلوه‌گر است، یادآور زیبایی و شگفتی‌های طبیعت است.

هوش مصنوعی: بلبل در گلو صدایش را فرو برده تا در گلستان برای خارکن آواز بخواند.

هوش مصنوعی: هر کسی از سلطان هدیه‌ای دریافت می‌کند، پس ای سلطان، به من هم هدیه‌ای بده.

هوش مصنوعی: ای عید، تو مرا از این پریشانی نجات ده! همت و اراده‌ات باعث افتخار زمانه است.

هوش مصنوعی: چرخ دید و نظر، منبع بزرگی و احترام است و دریای دانش، منبع برتری‌ها و فضایل من است.

هوش مصنوعی: حاجی آقاسی، خداوندی که هر دو جهان در کلام او ارزش دارد.

هوش مصنوعی: به خوبی به حساب بیاور که هفت نقطه نام اوست، زیرا آسمان او را ستاره‌ای زیبا می‌نامد.

هوش مصنوعی: حافظ در این بیت به این نقطه نظر اشاره می‌کند که پاسبان یا نگهبان یک دولت، به خوبی و با دقت از آن مراقبت می‌کند، اما به سختی می‌توان او را دید و شناخت. نگهبانان، نقش مهمی دارند ولی معمولاً در پشت صحنه فعالیت می‌کنند و افراد تنها به سرنوشت و شان دولت توجه دارند و از کار آنها غافل‌اند.

هوش مصنوعی: این شعر به این معناست که ذوق و لطافت هنری (کلک) به خاطر آرزوهای فردی (سودای ملک) تحت تأثیر قرار گرفته و لاغر شده است. در واقع، فردی که در پی آرزوهای خود است، نمی‌تواند به زیبایی‌های واقعی دست یابد. سمن به عنوان نمادی از زیبایی و خوشبویی، از دسترس او دور شده است.

هوش مصنوعی: شخصی با دشمنش به گونه‌ای رفتار می‌کند که به یادماندنی و تاثیرگذار باشد، همان طور که رستم، قهرمان افسانه‌ای، در یک لحظه خاص تاثیری عمیق بر روی حریفش گذاشت.

هوش مصنوعی: وقتی خطیب دعای خوشبختی او را خواند، پرندگان هم با صدای موزون خود توافق و تایید می‌کنند.

هوش مصنوعی: وقتی که ادیبان به ستایش و زیبایی‌های او می‌پردازند، آهوان نیز در سرزمین ختن با دیدن آن زیبایی‌ها تحسین و تمجید می‌کنند.

هوش مصنوعی: دشمن به خاطر ترس از نیروی او مانند مرغی سوخته و ناتوان، گریه می‌کند.

هوش مصنوعی: تا زمانی که در میان زیبایی‌های خوبان، گره‌ای وجود داشته باشد، در موهای مجعد و زیبای ترکی‌ها نیز شکاف و جدایی خواهد بود.

هوش مصنوعی: تا هنگامی که این دشمن زنده است، او باید تا ابد در عذاب، رنج، اسارت و شکنجه باشد.