هوش مصنوعی: خدایا، خدای من، چه نیکو است اینکه آن معشوقه زیبا و فریبنده، که طناز و بی‌وفا است، همچون شمعی در دل شب می‌درخشد و زیبایی‌اش باشکوه و دلربا است.

هوش مصنوعی: خداوند متعال، رحمت و برکتش بر این حریف تندخو باد؛ زیرا او در دل فتنه‌ای به‌وجود می‌آورد که ایمان و دین را در تنگنای چالش قرار می‌دهد و جان آدمی را در آشفتگی و اضطراب فرو می‌برد.

هوش مصنوعی: خدا پربرکت کند آن دلبند زیبا و دل‌نواز که دل را شاد و گاهی هم می‌شکند.

هوش مصنوعی: خداوند برکت دهد، خدایا برکت بده، به خاطر آن معشوق زیبا و فریبنده که چهره‌ای چون ماه دارد و به راحتی دل‌ها را می‌رباید و در مسیر عشق، همچون راهزنی عمل می‌کند.

هوش مصنوعی: تقدیر و سپاس از آن معشوقی که زیبایی موی و چهره‌اش، زمین را همچون باغی سرسبز و پر از گل‌های خوشبو می‌کند و درب و پنجره‌ها را از عطر یاسمن پر می‌سازد.

هوش مصنوعی: چشم او مانند چرخش ظلم است و زلفش به گونه‌ای است که می‌تواند دهر را به آشوب درآورد و جهانی را نابود کند.

هوش مصنوعی: گاه قمر از آسمان به دامان من می‌افتد، چونکه زیبایی‌اش دل‌نواز است. گاه نیز گل‌ها از باغ می‌آیند و به خاطر زیبایی چهره‌ام به من هدیه می‌دهند.

هوش مصنوعی: آن ماه زیبا به آرامی زیر کلاه جا می‌گیرد و آن گل خوشبو به تدریج در لباس پنهان می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر سرو زیبای من با یک پا راه می‌رود، عیبش را نگیر. حتی سروناز هم در باغ با یک پا به ناز راه می‌رود.

هوش مصنوعی: هر جا که زلف او به زیبایی و ناز است، عشقش همواره با خود رنج و درد و مشکل به دنبال دارد.

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر از زیبایی و دلربایی معشوق خود سخن می‌گوید. او توصیف می‌کند که چگونه تارهای زلف معشوق به هر طرف می‌افتند و گاهی باعث می‌شوند که پای او در راه بلغزد. این تصویر نمادین نشان‌دهنده‌ی جذابیت و فریبایی معشوق است که گویی بر زندگی و احساسات شاعر تاثیر می‌گذارد.

هوش مصنوعی: من به اشتباه گفتم که او از روی می‌چرخد، اما در واقع او مانند ما به زلف خود وابسته است و نمی‌تواند حرکت کند.

هوش مصنوعی: ای دل سختی‌کش ما، از شدت دردی که داریم، به خاطر نازک‌دلی او، مدام مورد آزمایش قرار گرفته‌ایم.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که خداوند به خاطر آگاه شدن از دردهای ما، خود را درگیر مشکلات ما کرده است. یعنی خداوند با محبت و رحمتش به ما نزدیک شده و در نگرانی‌های ما شریک شده است.

هوش مصنوعی: درخت سرو و نارون به خاطر زیبایی و ناز خود در بهار، حتی وقتی که یکی از پاهایشان را بلند کرده‌اند، همچنان با شکوه و زیبایی به رقص در می‌آیند.

هوش مصنوعی: ای زمین، از شوق زنده شو و به وجد بیفت؛ زیرا در تو همچون من، جانی به نام وطن وجود دارد که باید از آن به شوق آمد.

هوش مصنوعی: اگر در صحبت کردن او لکنتی دیدی، نگران نشو؛ زیرا که واژه‌ها به دلیل پر بودن دهانش به راحتی نمی‌توانند خارج شوند.

هوش مصنوعی: نکته‌های بیان شده توسط او از عمق دل برمی‌خیزد و صادقانه است، اما گاهی به خاطر ناپایداری زبانش دچار کج‌فهمی می‌شود و مفهومش کاملاً انتقال نمی‌یابد.

هوش مصنوعی: این دهان که بسته است و گفت و گو در آن سخت است، اما با این حال از آن گفتگوها و مباحث متنوعی در هر جمعی به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: خداوند را شکر که آن دو چشم زیبا را دیدم، چون به آن‌ها نگاه کردم، تمام هوش و فکر و درکم را از دست دادم.

هوش مصنوعی: خوش آمد به ابروی زیبای محبوبش که هیچ‌کس به سختی نمی‌تواند آن کمان سیاه را بکشاند.

هوش مصنوعی: هر کس باید در شناخت قبله خود تلاش کند و برای این موضوع نمی‌توان به نظر دیگران اعتماد کرد یا صرفاً بر اساس گمان عمل کرد.

هوش مصنوعی: من تلاش زیادی کردم تا او را پیدا کنم؛ او مکان مقدس افرادی است که به دل مشغولند و جایگاه عبادت مردان و زنان به شمار می‌آید.

هوش مصنوعی: به وضوح مشخص است که کسی که به محراب می‌آید، مسلم است. اما برایم شگفت‌انگیز است که من کافر شدم، زمانی که آن ابروان به سمت محراب من آمدند.

هوش مصنوعی: دو روزی است که ابروی او دلم را به خودش مشغول کرده و آن اشاره‌ها که او می‌کند، هر کدام هزاران ترفند و حقه در خود دارند.

هوش مصنوعی: هر چیزی که می‌گویم، ای دل، در محل خودت آرام بگیر، زیرا آن معشوق فریبنده‌ات، آن پری، همیشه حواس‌ها را به هم می‌زند و دل‌ها را می‌شکند.

هوش مصنوعی: در تلاش برای دستیابی به هدف‌های بی‌فایده نباش و به دنبال دوست نترس و بی‌خیال نرو. مثل این است که در سنگ‌ها بذر بکشی یا آجر به دریا بیندازی؛ هیچ سودی نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: دل من به من می‌گوید که از اینجا برو، قاآنی. از من دور شو و تخم بدنامی و ناکامی را کنار بگذار.

هوش مصنوعی: اگر در دل خود خواسته‌ای داری، به سمت مال و ثروت برو و بخر. اما اگر ثروت نداری، از آنچه که داری و معتبر است، بهره‌مند شو.