هوش مصنوعی: در جستجوی زیبایی هلال عید رمضان، هلال ابرویم شب گذشته بر لبهٔ بام رفت.

هوش مصنوعی: وقتی که ماه، دو انگشتش را بر روی دو چشم گذاشت، به طرز مشابهی بود که دو فندق را روی دو بادام قرار بدهی.

هوش مصنوعی: نگاهی به لب‌ها و ابروی معشوق انداختم، اما نتوانستم تشخیص دهم که در میان دو ماه که هرکدام عید محسوب می‌شوند، کدام یکی واقعا برای من خاص است.

هوش مصنوعی: وقتی به چهره‌ات نگاه کردم، شگفت‌زده شدم، زیرا کسی تا به حال در آغاز ماه، ماه کامل را ندیده است.

هوش مصنوعی: همان‌طور که ماه عید را دید، با نگاهی به من فهماند که بلند شو و شراب را در جام بریز.

هوش مصنوعی: از شرابی که وقتی نوشیده می‌شود رنگ چهره را سرخ می‌کند، تمامی نی‌های زرد در باتلاق‌ها هم تحت تأثیر آن قرار می‌گیرند.

هوش مصنوعی: به خاطر تلاش برای رسیدن به هدف، نباید فقط به ظواهر و چیزهایی که آماده نیستند بسنده کرد. پس باید به درون و عمق مسائل توجه کرد و از احساسات و روحیات واقعی غفلت نکرد.

هوش مصنوعی: هنوز در جام شراب وجود دارد که لطافت و زیبایی آن به قدری است که با بوی خود به مشامت می‌رسد و پرواز می‌کند.

هوش مصنوعی: درون لیوان هنوز شراب نشده، مانند خون و مغز، جوشان و پرتحرک است که در عروق و استخوان‌ها جاری است.

هوش مصنوعی: از جا برخاستم و آن باده را به دست آوردم که تصویر او دیوارها را همچون گل رنگین کرده است.

هوش مصنوعی: وقتی که او چند پیمانه از شراب نوشید، به خاطر گرمای آن، دو چشمش مانند تیغی شد که از خون تشنه است.

هوش مصنوعی: به طعنه پرسید چرا شراب نمی‌نوشی، من هم پاسخ دادم که من همیشه تحت تأثیر زیبایی چشمان تو هستم و به همین دلیل همیشه در حال مستی هستم.

هوش مصنوعی: این بیت می‌گوید: هیچ چیزی نمی‌تواند در برابر زیبایی و جذابیت چشمانت دوام بیاورد. اگر کسی به دل‌باختگی تو مبتلا شود، نمی‌تواند از اشک و غم فرار کند. زیبایی تو چنان تأثیر عمیقی دارد که هر شخصی را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: چشم‌های تو به مانند پیاله‌ای است که با درخشندگی خدایی، پرستش بت‌ها را به یاد می‌آورد.

هوش مصنوعی: کسی که امروز از زیبایی‌های چشمانت دیوانه شده است، دیگر به حالت طبیعی و هوشیاری خود برنمی‌گردد مگر در روز قیامت.

هوش مصنوعی: به آرامی و به طرز ظریف، زیر لب خندید، انگار که رنگ لبخندش از گل برگرفته باشد.

هوش مصنوعی: به زیبایی و دلنوازی صحبت می‌کند و می‌گوید که این واقعاً شگفت‌انگیز است که صیادی بتواند با وجود ناپختگی و ناتمامی ظاهری، دل را به خود جلب کند.

هوش مصنوعی: اگر بهار با گل و لاله‌اش رایحه و زیبایی می‌بخشد، تو ای بهار، با هنر خود کلامت را هم رنگین و معطر کن.

هوش مصنوعی: بهتر است از زمان حال تا روزی که شیپور قیامت به صدا درآید، به خاطر زیبایی و حیرت‌انگیزی قلم تو، نویسندگان دیگر قلم‌های خود را بشکنند و از حسادت برکنار شوند.

هوش مصنوعی: ما اگرچه برای عشق و محبت به هیچ محرکی نیاز نداریم، اما همیشه به‌طور مداوم در حال سرخوشی و شادابی ناشی از این عشق هستیم.

هوش مصنوعی: اما وقتی که شراب به دل مردی چنگ می‌زند، او را چنان مست می‌کند که نمی‌داند کاغذ چیست یا پایان کارش چه خواهد شد.

هوش مصنوعی: نه من به ستایش منتقدان آگاه نیاز دارم و نه از انتقاد نااهلان و آدم‌های پست شکایت می‌کنم.

هوش مصنوعی: مانند نور خورشید که درخشش خود را از دست نمی‌دهد، اهمیتی ندارد که او در جایگاه پایین باشد یا در مقام والایی.

هوش مصنوعی: اگر به خاک برود، تا بهار، نعمت جاودانه از او باقی می‌ماند و گل‌های تازه از نامعلوم به وجود می‌آیند.

هوش مصنوعی: نوشیدن شراب و بی‌خبر شدن از عالم، برای من جذاب‌تر است از اینکه آب بنوشم و در مسیر دین گرفتار شوم.

هوش مصنوعی: وقتی شراب را بریزیم، دیگر نمی‌توانیم آن را با نام «شراب» صدا کنیم؛ چون این چیزی است که هم به دل می‌نشیند و هم از نظر شرع ممنوع است.

هوش مصنوعی: آب نیل که برای فرزندان اسحاق حلال شد، بر فرزندان قبطی حرام بود و این مسأله به نفع آن‌ها تمام نشد.

هوش مصنوعی: در جنگ حسین، شمشیر او حیات‌بخش‌تر از آب برای کافران در کوفه و شام است.

هوش مصنوعی: اگر کسی به شدت از وحشت و ترس دچار لرزشی گوناگون شود، حتی اگر آب در برابر چشمانش بیاورند، حالش به گونه‌ای خواهد بود که شجاع‌ترین موجودات نیز از او می‌ترسند.

هوش مصنوعی: اگر شراب آسیبی نرساند، نوشیدنش از آب برکه و باران و حتی شیر دایه و مادر هم حلال‌تر است.

هوش مصنوعی: اگر شراب ضرری نداشته باشد، نوشیدن آن جایز است؛ زیرا همیشه از آن لذت‌های شفاف و واقعی به دست آمده است.

هوش مصنوعی: شراب از نظر اهل معرفت و تجربه، چیز حلالی است که درک عمیق‌تری از آن دارند، اما برای عامه مردم که دانش کمتری دارند، ممکن است عواقب بدی به همراه داشته باشد و به عنوان چیزی ممنوع و حرام به شمار آید.

هوش مصنوعی: شراب با تو همان تأثیری دارد که روح بر بدن می‌گذارد. هر چه روح قوی‌تر باشد، تأثیرش هم بیشتر است.

هوش مصنوعی: شراب بنوش و به وضعیت کنونی خود بها نده، چرا که روزهایی که از این لحظه دلپذیرتر باشد، کمتر پیش می‌آید.

هوش مصنوعی: شاهی مانند عرشی از نور الهی بر تخت نشسته است و در کنار او، غلامان و فرزندان سلطنتی با خشنودی حضور دارند.

هوش مصنوعی: نعمت و خوشبختی او در این دو جهان به خاطر رضایت دلش از لذت‌های زندگی، نتیجه‌ی فرمانبرداری و اطاعت از بزرگ‌ترین و مهم‌ترین مقام است.

هوش مصنوعی: تمام جهان و تاریخ خلقت به generosity و نیکی وابسته است، چرا که هستی عالم از این generosity نشئت می‌گیرد و پایدار می‌ماند.

هوش مصنوعی: کتاب حکمت، مقدمه‌ای بر صفحه‌ای از زیبایی و برکت دولت مسلمانان است.

هوش مصنوعی: سپهر بزرگی و مقام میرزا تقی خان را می‌بینیم که کارهای کشور و ارتش به دست او سپرده شده و به خوبی مدیریت می‌شود.

هوش مصنوعی: وقتی او با احتیاط و دقت عمل می‌کند، باعث ثبات در قدرت و مقامش می‌شود، و زمانی که با اراده و شوق پیش می‌رود، سبب تحرک و پیشرفت مملکتش می‌گردد.

هوش مصنوعی: او با قدرت و سرپنجه‌اش بر قضا و قدر حاکمیت تأثیر می‌گذارد و به وضوح بر تصمیمات و اراده‌ها فشار می‌آورد.

هوش مصنوعی: برای حضور در محفل او، نمی‌توان بی‌تغییر و بی‌احترام رفت و بدون سلام و درود، نمی‌توان از او تعریف و تمجید کرد.

هوش مصنوعی: بدان که به خاطر شرم از ستایش کسی، اندیشه‌ام به عرق نشسته و به حالت خونین درآمده است.

هوش مصنوعی: چنان عشق و ارادت به شاه در وجودش جاری است که تمام وجودش، از خون و مغز و استخوان، تحت تأثیر آن قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: به خاطر شکوه و عظمت تو، جسم آسمان به لرزه افتاده و از قدرت تو، خود مرگ نیز به پریشانی و بی‌تابی دچار شده است.

هوش مصنوعی: اگر عقل انسان به درستی درک نکند و دچار ابهام شود، تنها با یک اشاره‌ی کوچک از سوی تو می‌تواند این ابهام را رفع کند.

هوش مصنوعی: زیبایی و خوبی خلق تو از آنچه که در دیگران دیده می‌شود، چیزی عجیب نیست؛ زیرا از وجود تو به جای مو، عطر خوش و دلپذیری چون مشک به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: هر کسی که زیر سایه‌ی تلاش و اراده‌ی تو قرار گیرد، به جای هویت خود، به ستاره‌ای درخشان تبدیل می‌شود.

هوش مصنوعی: به خاطر تاثیر مثبت و خارق‌العاده‌ی تو، تعجبی ندارد که همه کودکان در رحم‌ها به سن بلوغ برسند.

هوش مصنوعی: اگر با عقل خود به دقت و حکمت نگاه کنی، می‌توانی اوهام و خیالات را به سمت واقعیت هدایت کنی و دنیای مادی را تحت کنترل درآوری.

هوش مصنوعی: در یک روز، ارزش دُر و جواهر تو بیش از هر قطره‌ای است که تا روز قیامت از ابرها می‌بارد.

هوش مصنوعی: در اینجا شاعر به تصویرسازی زیبایی پرداخته و به نوعی به حال و احوال خود اشاره می‌کند. او به وزش باد و تأثیرات آن بر زندگی‌اش فکر می‌کند. در این تصویر، به رفتار و تصمیم‌گیری خود به عنوان یک اسب با لجام اشاره می‌کند که به نوعی نماد کنترل بر سرنوشت و احساساتش است. در نهایت، او به دوگانگی بین فرمانبرداری و آزادی اشاره دارد و نشان می‌دهد که چگونه محیط و شرایط بر آنچه که می‌خواهد تأثیر می‌گذارد.

هوش مصنوعی: خداوند یگانه و غنی همچون آب زلالی است که به تشنگانی که دلشان آزار دیده، پاسخ می‌دهد و نامشان را می‌پرسد.

هوش مصنوعی: اینکه فقط وجود یک چیز کافی است که همه را سیراب کند، حتی اگر این چیز سکندر روم باشد یا یک قلندر که جام به دست دارد.

هوش مصنوعی: از نعمت‌های خود سپاسگزاری و دعای خیر داریم، چرا که این شکرگزاری برازنده کسی است که رحمتش شامل حال همه است.

هوش مصنوعی: برای رحمت وسیع او فرقی نمی‌کند که تقاضای ما درخواست باشد یا فریاد اعتراض؛ او همچنان به همه نیازمندان توجه می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر هزار بار کسی بخواهد تو را ستایش یا سرزنش کند، این هیچ تاثیری بر میزان بخشش و نعمت تو نخواهد گذاشت؛ نه کم می‌شود و نه زیاد.

هوش مصنوعی: هر کس به اندازه نیاز و عطش خود، از نعمت‌ها بهره‌مند می‌شود. اگر چه ممکن است کسی در شرایط نادرستی قرار داشته باشد یا مقام والایی نداشته باشد، اما نیاز و خواسته‌اش او را به سمت دریافت فیض و نعمت سوق می‌دهد.

هوش مصنوعی: اکنون تو همچون آب هستی و ما تشنه دهان. لطف کن و نگاه کن به اندازه مقام و ارادت ما. با احترام و سلام.

هوش مصنوعی: وقتی که تو به درخواست‌ها و نیازهای دیگران پاسخ می‌دهی، پاسخ‌های تو به مراتب بیشتر از آرزوها و خواسته‌های آن‌هاست.

هوش مصنوعی: بیان شرایط و وضعیت من به اندازه کافی مهم است، اکنون تو آگاه هستی و خالق و روزی‌دهنده موجودات وحشی و اهلی نیز هستی.

هوش مصنوعی: من از دل بخواه که به هر چیزی که مقدر شده، راضی هستم؛ بپرس که خداوند چگونه تنوع و انواع را آفریده است.

هوش مصنوعی: به خاطر فرمان و اراده الهی، من از مسیر خود منحرف نخواهم شد، چرا که این تصمیم و قضای الهی به مانند یک نسخه ثابت و جاری است که نباید تغییر کند.

هوش مصنوعی: اگرچه هزار بار فقر به من آسیب بزند و عذابم دهد، هرگز زبان به شکایت و ناله از خداوند باز نخواهم کرد.

هوش مصنوعی: وقتی او می‌بیند که من چه چیزی را عرضه می‌کنم، دیگر چرا باید آن را به او بگویم؟ زیرا اگر او می‌داند، دیگر چه نیازی به اعلام آن هست؟

هوش مصنوعی: خدا روزی‌های ما را به وسیله بخشش‌های تو می‌رساند و اگر این نبود، چه بر سر تو و ما می‌آمد و چقدر دشواری می‌کشیدیم.

هوش مصنوعی: او چنان بخشنده و مهربان است که یتیمان و بی‌پناهان حتی از شوهر و پدر خود هم نمی‌شناسند.

هوش مصنوعی: سرنوشت انسان‌ها به سوی رحمت تو حرکت می‌کند و اگر این‌طور نبود، این‌همه مردم جسور و بی‌پروا نبودند.

هوش مصنوعی: اگر سخن به گونه‌ای زیبا و دل‌چسب بیان شود، حتی اگر طولانی هم باشد، بهتر از این است که به‌سرعت و بی‌کیفیت گفته شود؛ چراکه طولانی بودن کلام می‌تواند بر حقایق عمیق‌تر تأثیر مثبت بگذارد.

هوش مصنوعی: در هر عبارتی که دو معنا را به طور همزمان منتقل کند، سخنوران ماهر آن را «ایهام» می‌نامند.

هوش مصنوعی: هر کسی که با زبانش تو را آزار دهد، دلش باید پر از غم و ناراحتی باشد، مانند شیشه‌ای که حجام از خون پر شده است.