هوش مصنوعی: اگر روزگار بر دارایی و ثروت تو بیفزاید، خوشحال نباش؛ و اگر هم از ثروت و دارایی‌ات کاسته شود، ناامید نباش.

هوش مصنوعی: این خانه که حالا در آن هستی، مانند جایی است که زنبور و کرم در آن زندگی می‌کنند و عطر و بوی خوشی ندارد. نباید به خودت اجازه دهی که در این مکان غم‌انگیز و بی‌روح غرق شوی و مانند کرم به راز و نیاز بپردازی.

هوش مصنوعی: نه آخرت به درد کسی می‌خورد و نه مرگ می‌تواند بر کسی سخت بگیرد.

هوش مصنوعی: شنیده‌ام که از مرد بخیلی و شخص بخشنده‌ای، درباره جوانمردی و دانایی سؤال کردند.

هوش مصنوعی: از عمق تفکر، صدفی با گوهرهایی با ارزش بیرون می‌آید، مانند دریایی که درون ذهن من پر از احساسات و اندیشه‌های خاموش است.

هوش مصنوعی: افرادی که بخیل هستند، به خاطر ترس از کم شدن اموالشان، از بخشش و کمک به دیگران دریغ می‌کنند و برای پاداش بیشتری در زندگی، از بخشیدن مال خود به کسی خودداری می‌کنند.

هوش مصنوعی: بخیل در حقیقت شخصی عاقل و دارای درک بالاست؛ چون او دارایی‌های خود را برای دیگران کنار نمی‌گذارد و در حقیقت همه چیزش را به گنجینه‌های خود می‌سپارد.

هوش مصنوعی: من کسی را که به خاطر ثروت خود، مثل هرقل بزرگ و قدرتمند شده بود، به دست آوردم و آن کسی را که به خاطر عظمت و شوکتش، همچون چیپال بود، خودم سرودم.

هوش مصنوعی: برای به دست آوردن گنج، خود را به زحمت نینداز، زیرا در خانه‌ی ناامیدی، اول باید داروی مرگ را به دست آورد.

هوش مصنوعی: برای رنج از بین رفتن، راهی مطلوب برگزین و برای درد مرگ، دارویی شگفت را جستجو کن.

هوش مصنوعی: اگر از نابودی فرار کنی و به دنبال جایی امن باشی، در دنیای سخت و سفت می‌توانی پناه بگیری.

هوش مصنوعی: در این بیت شاعر به این نکته اشاره می‌کند که در پایان کارها، مانند گرگ که بره را می‌خورد یا شیر که شکار را می‌بلعد، در نهایت نتیجه ناخوشایندی به دست می‌آید. به عبارت دیگر، هر موجودی به طبیعت خود عمل می‌کند و در پایان همانند تهدیدهایی که وجود دارند، ممکن است به زیان ما تمام شود.

هوش مصنوعی: اگر تو در کناره‌های بهشت نیز به سختی بیفتی و به مانند نی هزاران ناله کنی، به خاطر آموزش‌هایی که دیده‌ای، می‌دانی چگونه باید با آن مشکل مواجه شوی.

هوش مصنوعی: از لحظه‌ای که جان از بدن خارج می‌شود، بترس؛ حتی اگر هزاران تیغ هم بر سرت فرود آید، هیچ به دردت نخواهد خورد.

هوش مصنوعی: اگر در حال این همه هیاهو هستی، چرا به خودت نمی‌رسی و نمی‌فهمی که مرگ مانند یوزی است که از پشت سر به تو نزدیک می‌شود؟

هوش مصنوعی: در دنیای پر از فلسفه و افکار، به جای خیالات دور و بی‌فایده، به انجام کارهایی که واقعا می‌توانند تغییر ایجاد کنند، بپرداز. این کارها نه تنها سودمند هستند، بلکه می‌توانند به ما کمک کنند تا از وضعیت کنونی خود خارج شویم و به سمت آینده‌ای بهتر حرکت کنیم.

هوش مصنوعی: اگر خدا نکند، اگر روزگار پست و بی‌اراده، یک روز بار افتخارات را بر روی دوش تو بگذارد.

هوش مصنوعی: وقتی که به واسطه‌ی غرور قدم بر می‌داری و در پی جلب توجه هستی، خود را به خداوند برتر می‌سپاری و در این حالت از او دور می‌شوی.

هوش مصنوعی: شریعتی را که خود برگزیده‌ای، از خودت بیرون بیاور و بافته‌ای از آن بساز و بر پیامبر و اهل بیت او قرار بده.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که حاصل تلاش و زحمت‌های چندین ساله به اندازه یک چیز ناچیز و کم‌ارزش است. به بیان دیگر، در مواجهه با سختی‌ها و تلاش‌های زیاد، پاداش به دست آمده بسیار کم و ناچیز است.

هوش مصنوعی: زمانی انسان به خوشحالی و شکرگزاری مشغول است و در عشق و لذت غرق می‌شود و گاهی نیز متحمل صبر و کوتاهی می‌شود، به‌خصوص زمانی که از درآمد خودش تلاش می‌کند تا هزینه‌های زندگی و خانواده‌اش را تأمین کند.

هوش مصنوعی: گاهی بر سر من با زال سپیدموی به ستیزه برمی‌خیزی، به همان صفتی که رستم به دیو سپید می‌جنگد.

هوش مصنوعی: برای به دست آوردن یک مشت طلا، چه مقدار خون شهیدان را زیر پا می‌گذاری و نادیده می‌گیری؟

هوش مصنوعی: برای اینکه از دارایی‌های اموات بهره‌مند شوی، باید به احساسات و سوگ بیوه‌زنان و ناله‌های کودکان توجه کنی و آنها را در نظر بگیری.

هوش مصنوعی: گاهی مانند بخت‌النصر، ایلیای بزرگ، ویرانی به بار می‌آوری، اما تنها چیزی که از تو به جای می‌ماند، ساختمان بالای کنیسه‌ات در خیال خواهد بود.

هوش مصنوعی: در روز پنجاه‌ام، خدای بزرگ رفتار انسان‌ها را با دقت بررسی می‌کند و کارهای آنها را در ترازویی منصفانه می‌سنجد.

هوش مصنوعی: اگر عزم و اراده به گناه و نافرمانی باشد، سبک و بی‌پایه همچون کاهی در برابر کوه خواهد بود. اما اگر همت و اراده بر طاعت و اطاعت باشد، محکم و فشرده خواهد شد مانند کوهی سنگین و استوار.

هوش مصنوعی: خداوند به تو اعلام کرده که از نیمه‌ی ماه شعبان تا صبح روز اول ماه شوال، دو هفته و پنج روز باید روزه بگیری.

هوش مصنوعی: با تمام تدبیرها و نقشه‌هایی که در دنیا به کار می‌بری، نمی‌توانی از روزه‌داری که سه ده روز است بگریزی، ای فریبنده.

هوش مصنوعی: به خودت آسیب نرسان و دروغ نگو، مشکلاتت را به دکتر بگو تا راه حلی برایت پیدا کند و از این ناامیدی رهایی یابی.

هوش مصنوعی: از درد و زحمت عشق، می‌توانی چهره‌ات را تغییر دهی و برای درمان رنج عشق، به دنبال داروی اسهال نباشی.

هوش مصنوعی: پزشک را در دل هزاران کتاب غرق می‌کنی و شاید به کارش، سیصد هزار روش و نکته بیاموزی.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که کسی که در حال تجربه درد و رنج است، به دنبال درمان و راه حلی برای مشکل خود می‌گردد، و در این بین ممکن است از منابع مختلفی کمک بگیرد. در نهایت، آن فرد باید به متخصصی که می‌تواند به او کمک کند، مراجعه کند.

هوش مصنوعی: سپس پزشک با تجربه، این را به زبان می‌آورد که من هم با این روش خوب، می‌توانم به این درد کمک کنم.

هوش مصنوعی: اگر به گمان خود بگویی که شیر تو از زهر بهترین و خوشمزه‌تر است، بی‌خبر از آنی که واقعاً چقدر زهرناک است. و فکر کنی که آب زلال و پاکی از بهشت به تو داده‌اند، در حالی که این آب ممکن است چیزی جز فریب نباشد.

هوش مصنوعی: شخصی که هزاران توبیخ و سرزنش را تحمل می‌کند، مانند خری که از شیر خر می‌خورد، با همه‌ی این‌ها با شادی و سرزندگی می‌تواند همچون خروس با شوق و اشتیاق به آواز خوانی و سر و صدا بپردازد.

هوش مصنوعی: سه یا چهار بار رکوع و سه بار سجود انجام دهی، به پنج‌گاه که خداوند به تو فرمود، با احترام و ارادت خود را متوجه او کن.

هوش مصنوعی: نماز شام را می‌خوانی، اما صبح را در زمان طلوع صبح نمی‌خوانی، بلکه در لحظه زوال (زمانی که خورشید غروب کرده) آن را انجام می‌دهی.

هوش مصنوعی: تو در شب و صبح گناه و خطا را از روی عادت به نمایش گذاشته‌ای و این کار را در تمام روز و شب ادامه می‌دهی.

هوش مصنوعی: به جای آب، شراب و چای تلخ مصرف شده و چیزی که باید حلال باشد، حرام اعلام شده و آنچه که باید حرام باشد، حلال شده است.

هوش مصنوعی: عمر من اکنون به اندازه نیمه یک دست است و نتوانستم در مدت چهل روز به خوبی تمرین و ریاضت بزنم، چون امکانش نبود.

هوش مصنوعی: از آنجا که در زندگی‌ام از سن بیست و پنج سالگی به بعد، بارها بالا و پایین رفتم، جز رنج و زحمت و دشواری چیزی دیگر ندیدم.

هوش مصنوعی: به مدت بیست و پنج سال، آسمان بر سرم سایه افکنده است و اکنون نمی‌دانم چه زمانی مرگ به سراغم خواهد آمد.

هوش مصنوعی: در تلاش‌های خود، مشکلات و پیروزی‌های زیادی را تجربه کرده‌ام و در این راه زحمات فراوانی کشیده‌ام.

هوش مصنوعی: من از بالا و پایین‌های زندگی‌ام جز صدای اندوه و ناله چیزی نمی‌شنوم، و در نور و تاریکی‌ام نیز جز خستگی و یأس احساسی ندارم.

هوش مصنوعی: اگرچه با ابزار سنجش نمی‌توانم رستگاری‌ام را اندازه‌گیری کنم، اما به اندازه‌ای که سنگی کوچک هست، باز هم وجود دارد.

هوش مصنوعی: خداوند متعال می‌داند که من در تمام عمر به خاطر شکرگزاری، حتی در سخت‌ترین شرایط، از آنچه به من رسیده است راضی و شکرگذار بوده‌ام.

هوش مصنوعی: از زمانی که مرا به عنوان دوست و محبوب شناخته‌اند، تنها به یاد ولی و محبوب خدا هستم و جز او به چیزی دیگر فکر نمی‌کنم.

هوش مصنوعی: در دل و وجود مادرم و در کمر پدرم، خداوندی را قرار داده است. بر چهره جدّی من، از عشق عموی خود، اثری دیده می‌شود.

هوش مصنوعی: علی در میدان جنگ، با دستان آهنینش، بداندیشان را از هم می‌شکافد و نابود می‌کند.

هوش مصنوعی: آن کسی که در مسیر خداوند حرکت کند، در خطرات بسیاری قرار می‌گیرد. اما وقتی که احمد (پیامبر) از او حمایت کند، این خطرات به جلال و عظمت تبدیل می‌شود.

هوش مصنوعی: حضرت فاطمه (س) همسر پیامبر (ص) بود، اما از او به عنوان رفیق و همسان یاد می‌شود و نشان می‌دهد که در عظمت و مقام هیچ‌کس شبیه او نیست.

هوش مصنوعی: سرنوشت در هر زمانی خواسته‌های او را تأمین کرده و همیشه ارزش اطاعت از دستوراتش را نشان داده است.

هوش مصنوعی: این شعر به این معناست که وقتی انسان بدون رضایت و خواست الهی در زندگی خود با مشکلات مواجه می‌شود، مانند این است که بار سنگینی بر دوش دارد. همچنین، وقتی انسان از لطف و رحمت خداوند دور باشد، مانند این است که بدون روح و زندگی در جسم خود به سر می‌برد. به عبارت دیگر، رضایت و محبت الهی برای زندگی و آرامش انسان ضروری است.

هوش مصنوعی: خشنودی و رضایت خداوند در فرمان‌های او است و هیچ چیزی جز در تطابق با رضایت خداوند به ما داده نمی‌شود.

هوش مصنوعی: در ابتدا، تصویر نخستین قلم جاودانه وجود داشت، هرچند می‌گویند این تصویر از دست‌نوشته‌های او بود.

هوش مصنوعی: کمال قدرت خداوند برتر از هر چیزی است و هیچ شکی نیست که تمام وجود و هستی از او به وجود آمده است.

هوش مصنوعی: عشق و محبت اوست که سبب وجود و زندگی در انسان‌ها می‌شود، اما قهر و خشم او باعث ایجاد محدودیت و زمان در جهان می‌گردد.

هوش مصنوعی: نسیم و بادها بدون فرمان او حرکت نمی‌کنند و در واقع هیچ‌یک از جهات جغرافیایی بدون اراده او جابه‌جا نمی‌شوند.

هوش مصنوعی: از تدبیر اوست که زمین آرام می‌گیرد و از قدرتش است که زلزله‌ها را به وجود می‌آورد.

هوش مصنوعی: به دست ریدک، به معنی تقدیر و سرنوشت است. در واقع، شاعر می‌گوید که سرنوشت و تقدیر به گونه‌ای است که مانند سیاره‌ای در آسمان، قدرت و بزرگی خود را به نمایش می‌گذارد. همچنین، زیبایی و جلوه خاصی از یک شهاب در آسمان به پای او، یعنی تماشاگران و یا محبوب او، جلوه‌گری می‌کند که شبیه به یک خلخال زیبا است. به طور کلی، این جمله به تعامل و ارتباط زیبایی و قدرت در عالم هستی اشاره دارد.

هوش مصنوعی: فکر و اندیشهٔ او مانند ستاره‌ای بی‌خطر است که در آسمان می‌درخشد، اما تأثیر و ارادهٔ او در زمانه مانند نقطه‌ای کوچک و ناچیز است که هیچ تأثیری ندارد.

هوش مصنوعی: زمانه را به اندازه‌ای که شایسته است، هدیه بدهی و به هنگام نیاز، ستاره‌ای را نیز به نیکی اعطا کنی.

هوش مصنوعی: بدون عشق و محبت او، کسی در این دنیا ارزش و مقام بلندی ندارد و بدون سرزنش و تأثیر او، هیچ‌کس به جایگاه و اعتبار خود ادامه نمی‌دهد و به زوال دچار می‌شود.

هوش مصنوعی: هر چه در دنیا وجود دارد تابع و زیر سیطره اوست؛ چه چیزهای بلند مرتبه و عالی، چه چیزهای پست و خوار. در هر حالت، همه به او وابسته‌اند و تحت فرمان او هستند.

هوش مصنوعی: نوشته‌ای که با قلم خوش رقم شده، به صورت مستقیم بر روی صفحه‌ای قرار گرفته و در آن خطوطی از هنر خطاطی با ظرافت بر روی دفتری به نمایش درآمده است.

هوش مصنوعی: تعجبی نیست اگر ظرفی از سفال داشته باشد، زیرا در برابر اراده و تلاش او، طلا هم مانند خاک بی‌ارزش است.

هوش مصنوعی: در آشپزخانه‌ای که به آن اشاره شده، دود ناشی از قدرت و عظمت آنجا به وجود آمده است و رنگش نیز به ته‌نشست سیاه و تاریکی شبیه است.

هوش مصنوعی: صدای خام آهنگ وجودش هنوز به شکل گل و رنگ نیامده انسان از خاک ایجاد نشده است.

هوش مصنوعی: جهان و همه چیزهایی که در آن وجود دارد، همچون شکارهایی هستند که به تله افتاده‌اند و شایسته‌ی عظمت و زیبایی خدایی نیستند که چنین با وقار و زیباییست.

هوش مصنوعی: دلدل او، که به معنای دلبر و محبوب است، بسیار ستودنی و باارزش است. او همچون فره (نیکی و بهروزی) در آسمان است و اگر نسیم شمال به او بوزد، اثر مثبتی خواهد داشت.

هوش مصنوعی: چهره آسمان را به آرامی می‌پوشاند، مانند اینکه با دست خود بر نعل سمک می‌مالیم.

هوش مصنوعی: به قدم‌های کوه‌نورد، نشانه‌ای از برق امید در دل شکست‌هایش پنهان شده که بادی از شمال آن را به حرکت درآورده است.

هوش مصنوعی: هرگز تا زمانی که جهان آفریده شده، هیچ‌کس به زیبایی و منحصر به فردی او خلق نشده است.