هوش مصنوعی: ای اسب پرتوان من، ای پرنده‌ی تندپرواز که از نسل نور و تخم خیال به وجود آمده‌ای.

هوش مصنوعی: در خلقت تو سبکی و لطافت به نرمی نسیم وجود دارد، و تو از اصل و نسبی شایسته و پر افتخار برمی‌خیزی که به سرزمین شمال مربوط می‌شود.

هوش مصنوعی: گاهی اوقات مانند مرواریدی باارزش و بدون زحمت به دست می‌آید و گاهی نیز مانند پرنده‌ای که بدون تلاش و کوشش در آسمان پرواز می‌کند، به راحتی به نتیجه می‌رسد.

هوش مصنوعی: تا کی باید در انتظار بمانم و برای ستودن زیبایی‌ها، از جایی که هستم و در خواہش سفر غمگین باشم؟ از کجا باید بار و بندلم را برای سفر بر روی دوشم بگذارم؟

هوش مصنوعی: بشتاب و به فکر خودت نباش، از راهت منحرف شو و زمین را با نقش و نگار زیبا مزین کن.

هوش مصنوعی: سخنی بگو که در آسمان طنین انداز شود و باران برف بر زمین ببارد، تا زمین را نوازش کنی.

هوش مصنوعی: از اصطبل بیرون بیا و با نیروی اراده‌ات بر مشکلات غلبه کن، تا با اشک‌هایت غبار و کدورت‌ها را از روی خود برداری.

هوش مصنوعی: ای نائب براق، مرا به عراق ببر، که زندگی در فارس برایم غیرممکن است.

هوش مصنوعی: برای چه مدت باید از مشکلات تأمین آب و نان رنج ببریم؟ تا کی باید بار مسئولیت و غم زندگی را بر دوش بکشیم؟

هوش مصنوعی: ای امیر اسب‌ها، با شتابی که به کار می‌گیری احتیاط کن! زیرا شتابزدگی ممکن است انسان را به مرادش نرساند.

هوش مصنوعی: به شهر قم برو و به یاد تو که در پارس هستی، از آنجا دوری کن، قبل از اینکه زمان و فرصت برای ما تنگ شود.

هوش مصنوعی: به کسی رو کن که به طور ناخواسته بخشش او را نمی‌شناسد، چرا که در دل او جواهرات نابی نهفته است که در ظاهر، مانند سفال و بی‌ارزش به نظر می‌رسند.

هوش مصنوعی: قدیم‌ترین پناهگاه در برابر دوران، مرواریدِ فضیلت و نعمت است، که رحمت و کرم الهی بر ملت‌ها جاری می‌شود و این به معنای ارزشمندی و ثروت واقعی است.

هوش مصنوعی: آفرینش به عنوان یک کتاب بزرگ و پرمحتوا نشان‌دهندهٔ ارزش و زیبایی وجود است، که به عنوان نشانه‌ای از سلطنت و شکوه به چشم می‌خورد.

هوش مصنوعی: فریدون، پادشاهی است که از دین و عدالت حمایت می‌کند. او همچون ترازویی برای فهم و تفکر است که نشان‌دهنده‌ی درستی و خوبی است.

هوش مصنوعی: اگر محبت او نباشد، بخت هیچ تأثیری نخواهد داشت و بدون زیبایی عدالت او، ملک زیبایی نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: زمین به خاطر قدرت و تاثیر خنجر او تکان می‌خورد و آب هم به واسطه نیروی او دچار التهاب و آتش می‌شود.

هوش مصنوعی: با عشق او، هدایت و راهنمایی همیشگی بود، و با غضب او، به راهی گمراه و بی‌راهه کشیده می‌شد.

هوش مصنوعی: جز از طریق خیال، کسی نمی‌تواند نظیری برای او پیدا کند و هیچ‌کس نمی‌تواند مانند او را به‌طور واقعی بیابد.

هوش مصنوعی: ای کسی که به جایگاه و مقام بلند خود افتخار می‌کنی و به جایگاهت می‌بالیدی، آیا به خاطر این که دیگران تو را می‌شناسند و برایت هدیه‌هایی می‌آورند، شادی می‌کنی؟

هوش مصنوعی: روزی به تو خواهد داد که بدون درخواست، بخشش‌های تو جواب خواهد داد و بدون هیچ تردیدی به سؤالاتت پاسخ می‌دهد.

هوش مصنوعی: صورت زیبای تو همچون نقش‌هایی می‌ماند که در دلم حک شده‌اند و تمام دستورات و خواسته‌های تو به مانند زمان و ماه در زندگی‌ام جریان دارد.

هوش مصنوعی: امر تو به رضایت و میل انجام می‌شود و فرمان تو با طبق قضا و سرنوشت اطاعت می‌گردد.

هوش مصنوعی: اگر بخواهیم به زبان ساده و روان این بیت را بیان کنیم، می‌توانیم بگوییم: وقتی که ابر از روی سخاوت سخن بگوید، پیشانی‌اش به خاطر شدت تأثیرگذاری عرق می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر تصویر تیغ تو بر زغال سیاه افتد، آن زغال چنان می‌سوزد که همچون دوزخی سوزان خواهد شد.

هوش مصنوعی: جایی که تو خود را به روشنی نمایش می‌دهی، هنر در آنجا شکل می‌گیرد، زیرا زمانی که طبع تو به تصویر درمی‌آید، به کمال می‌رسد.

هوش مصنوعی: حسود تو در هر جا که باشد، رسوا خواهد شد همانند دزد شب که ناگهان در دام شکارچی گرفتار می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر تو با بخشش‌های بی‌نظیرت همچنان به سرعت در حال تقسیم کردن هستی، می‌توان درک کرد که از ترس، چیزی بسیار کوچک و ناچیزی را به دریا پنهان می‌کنی.

هوش مصنوعی: محیطی که تو در آن قرار داری، چون گیاهی است که تو را دربرگرفته است. این محیط، همچون لباسی است که به تن دارد و تو را محدود کرده است.

هوش مصنوعی: گرد و غبار سنگینی که از تو به وجود می‌آید، مانند آتش جهنم تاریک است و کوه به خاطر شدت ضربه تو باریک و نازک شده است.

هوش مصنوعی: به خاطر سنگینی پیروزی‌ها و فتوحات، تیغ تو آن‌قدر وزن دارد که به حالت خمیده درآمده و مانند حرف «دال» به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: در روز نبرد، وقتی که خود را زیر ضربه‌های شمشیر می‌یابند، سرها بر زمین می‌اف落د.

هوش مصنوعی: اگر در مسیر زندگی، درد و سختی بیشتری را تجربه کنیم، آسمان هم به رنگ خون در می‌آید، همان‌طور که مرجان‌ها با رنگ قرمز خود شناخته می‌شوند.

هوش مصنوعی: از دور، چهرهٔ خوشی به سمت ما می‌آید و نشانه‌های آسیب نعل اسب به صورت نوارهای تابنده‌ای در می‌آید.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس نمی‌داند چنگال و قدرت شیر وحشی را و همچنین هیچ‌کس نمی‌تواند قدرت و زهر دندان مار خطرناک را درک کند.

هوش مصنوعی: زمین به خاطر نعل اسب‌ها به حرکت در می‌آید و بر روی چوب نیزه‌ها آثار حوادث نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: هر زمانی که تیغ تو مانند آتش‌فشان به خشم بیاید، هیچ‌کس فرزند زال را از پیر زال نخواهد شناخت.

هوش مصنوعی: اگر بتوانی با اراده و قدرت خود، بر مشکلات و چالش‌های زمانه غلبه کنی، قادر خواهی بود به دستاوردهای بزرگی دست یابی و بر موانع فائق شوی.

هوش مصنوعی: فرمانروایی که بر جهان مملکت‌داری می‌کند، جز حق چه کسی است که همیشه و جاودانه وجود دارد؟

هوش مصنوعی: اگر آسیب یا ضرری از گردش جهان به تو برسد، نگران نباش. و اگر از زندگی دنیا غم یا اندوهی به تو تحمیل شد، ناامید نشو.

هوش مصنوعی: بسیار لذت و خوشی بود که دیگر هیچ مانده نیست، و همچنین رنج و اندوهی که حالا هیچ اثری از آن باقی نمانده است.

هوش مصنوعی: ماه در آسمان به بالا می‌رود و گاهی در حال نزول است. گاهی زندگی می‌تواند شاداب و پرنشاط باشد و گاهی هم احساس دلتنگی و ناراحتی به سراغ آدم می‌آید.

هوش مصنوعی: نی زار به صورت دل‌انگیز و با صدای ناله‌ای از درد و غم فریاد می‌زند. وقتی که مشکلات و رنج‌ها از عمق جان انسان برمی‌خیزند، این تلخی به تدریج از دل او نیز رخت می‌بندد.

هوش مصنوعی: اگر روزی به زوال و افول خورشید رسیدی، نگران نباش، زیرا خورشید جاودانه نیست و همیشه در آسمان نمی‌ماند.

هوش مصنوعی: اگر ستارهٔ تو در مدار بدی قرار دارد و مشکلاتی بر تو سایه افکنده، نگران نباش. زمانی که به خانهٔ خود برگردی، آن مشکلات نیز از تو دور خواهند شد.

هوش مصنوعی: اگر روزی سلطان به دلایلی تو را به دو قسمت تقسیم کند و به دوری و انزوا بفرستد، این کار برای مصلحتی است.

هوش مصنوعی: زر در زمانی ارزشمندتر می‌شود که کارشناس یا منتقدی آن را به دقت بررسی کند و سپس به دست فروش بسپارد.

هوش مصنوعی: برای تولید شمشیر، فولاد را ذوب می‌کنند تا بتوانند از آن برای مقابله با دشمنان و بدسگالان استفاده کنند.

هوش مصنوعی: تو همچون تیر شستی هستی که شاهی آن را رها کرده تا با قدرت و خشم تو دشمن را تنبیه کند.

هوش مصنوعی: مشعلی مانند شهاب از آسمان فرود می‌آید تا خصم بدذات و بدکار تو را بسوزاند.

هوش مصنوعی: با کنار زدن شاخ و برگ‌های اضافی، نهال قوی‌تری به وجود می‌آید و با این کار، رشد بهتری خواهد داشت.

هوش مصنوعی: پادشاه مانند آفتاب کشور است و تو مانند ماه جدیدی هستی که اگر از او بگیری، می‌توانی به صورت کامل درآویی و روشن شوی. اگر از نور او جدا شوی، تنها هلال خواهی ماند.

هوش مصنوعی: به این معنی است که فرمان خداوند حکمی است قطعی و بهتر است که به آن رضایت دهیم، زیرا در نتیجه‌ی این پذیرش خیر و نیکویی به ما خواهد رسید. اگر این حکم برای ما مضر باشد هم نباید در برابر آن سرپیچی کنیم.

هوش مصنوعی: پادشاه هر کاری که می‌کند، بر اساس دانایی و حکمت است. بنابراین، نگران نباشید و زحمت نکشید، زیرا در نهایت نتیجه خوبی به دست خواهد آمد.

هوش مصنوعی: بسیاری از زخم‌ها را به جان می‌خرند تا خون مرده بیرون بیاید و بتوانند آن را درمان کنند.

هوش مصنوعی: استاد به شاگردی که بد می‌کند، سیلی می‌زند تا او را اصلاح کند و صفات ناپسندش را برطرف کند.

هوش مصنوعی: تنها شخصی که خسته است، داروی تلخ را نمی‌خورد مگر به زور. اما آن داروی تلخ اگرچه تلخ است، می‌تواند جان را به زندگی متصل کند.

هوش مصنوعی: پزشک با ابزارش به بیمار زخم می‌زند تا با تخلیه خون، وضعیت او به حالت متعادل بازگردد.

هوش مصنوعی: به چشمان من زیبایی مانند ماه می‌تابد که به زودی بر او نخواهد گذشت و به عنوان شاه بر سرزمین حکم‌رانی خواهد کرد.

هوش مصنوعی: ای کسی که وجود تو، احساسات و افکار را به رقص در می‌آورد و در دل‌ها و در مکان‌های خصوصی طراوت و زیبایی می‌بخشی.

هوش مصنوعی: خدا می‌داند حال من چگونه است وقتی که از تو دور هستم، مانند حال یک تشنه که از آب زلال دور افتاده است.

هوش مصنوعی: من به قدری از غم و اندوه به خود پیچیده‌ام که مانند مو باریک و ضعیف شده‌ام و به قدری از ناله و فریاد رنج می‌برم که جسمم نیز تحت تأثیر قرار گرفته و مانند ناله‌ای درمانده شده است.

هوش مصنوعی: اگرچه عشق و جدایی از تو باعث ریزش خون من می‌شود، اما این درد و اندوه را نمی‌توان نادیده گرفت، چرا که این گونه عشق، مثل تیر زدن، مجاز است و حتی حلال.

هوش مصنوعی: جز من، آیا کسی را دیده‌ای که باری به سنگینی جدایی تو را تحمل کند؟ من همچون کوهی این بار را به جان و دل کشیدم.

هوش مصنوعی: شکرگزار خداوند هستم که به خواسته‌ام رسیدم و از درد جدایی نجات یافتم و اکنون از نعمت وصال و نزدیکی بهره‌مند شدم.

هوش مصنوعی: مثل کسی که ناتوان از حرف زدن است و فقط با اشاره دست ارتباط برقرار می‌کند، من نیز در مدح و ستایش تو، به قدری شگفت‌زده‌ام که زبانم از گفتن عاجز است.

هوش مصنوعی: امیدوارم که تو سخنان خوب مرا بر تمجید از دیگران ترجیح دهی، چرا که من به زبان روشن و زیبا سخن می‌گویم.

هوش مصنوعی: در اینجا گفته می‌شود که من چیزی با ارزش مانند طلا و نقره ندارم که بتوانم به تو هدیه بدهم، بنابراین به جای هدیهٔ من، لطفاً این سخنان من را بپذیر.

هوش مصنوعی: آیا می‌دانی که عشق و محبت تو باعث شادی و رونق زندگی‌ام شده است؟ آیا می‌دانی که حضور تو باعث شده است که افتخارات و دارایی‌هایم به خاطر تو ارزشمندتر شوند؟

هوش مصنوعی: نیکان با زیبایی‌های خود به دل‌ها راه می‌یابند و با خط و خال خود جان‌ها را شکار می‌کنند.

هوش مصنوعی: وقتی که چهره معشوقی را می‌بینی، حالت شاداب و تازه می‌شود و از زندگی لذت می‌بری. اما وقتی که نشانه‌ای از دوستت یعنی آن خال را ببینی، زندگی‌ات تاریک و مشکلاتت بیشتر می‌شود.