هوش مصنوعی: زلف تو به قدری پیچیده و جذاب است که می‌تواند به راحتی دل هر کسی را تسخیر کند. در واقع، همگان به زیبایی و جاذبه‌اش جذب می‌شوند و به دنبال راهی برای نزدیک شدن به آن هستند.

هوش مصنوعی: گل خوشبویی که از زلف آشفته‌ی تو می‌روید، مانند نامه‌ای زیباست که از خط خوش و زیبا نوشته شده باشد.

هوش مصنوعی: موی‌های تو مانند پرهای سیاه زاغ است که دور ساقه‌ی بلندی که شبیه سرو می‌باشد، پیچیده شده و به شکلی زیبا و دلربا بر روی زمین آویزان شده‌اند.

هوش مصنوعی: ابروی تو چون تیغی زیبا بر صورت خورشید می‌درخشد و موهای تو چون زنجیری بر گردن الههٔ ناهید آویزان است.

هوش مصنوعی: لب‌های میگون تو همانند خطی سبز و زیبا به نظر می‌رسند که گویا با غالیه (بویی خوش) بر آب جاودانگی، خضر را به حرکت درمی‌آورد.

هوش مصنوعی: جز زلف تو بر چهره کسی چیزی ندیدیم که هرگز در روم، دست طمع حبشی را باز کند.

هوش مصنوعی: پیچ و خم‌های مو، که با وجود دانایان و حکیمان نیز به چشم‌انداز زیبایی ادامه دارد، همه جا وجود دارد و غیرقابل انکار است.

هوش مصنوعی: دو گیسوی تو بر چهره‌ات مانند دو نگهبان ایستاده است، گویی که در درگاه قیصر، دو نگهبان از نجاشی مراقبت می‌کنند.

هوش مصنوعی: ای ترک شاداب همچون بهار، دل من به شدت در فکر و اندیشه است. راه درمان این دل شیدا چهار چیز است: نی، چنگ، گل و مل.

هوش مصنوعی: به یادش می‌افتم که چگونه در حالت مستی، وقتی که گلی به دلیل وزش باد می‌افتد و می‌رقصد، همواره به آرامی و با تمایلی خاص به جلو می‌رود.

هوش مصنوعی: به آرامی در چمن قدم بزن و تماشا کن که چگونه نسیم به آرامی در بین درختان سرو می‌پیچد و صدای شعرگونه‌ای ایجاد می‌کند.

هوش مصنوعی: از گیاهان و گل‌ها سروهایی هست که زیبایی آن‌ها باعث شگفتی و حیرت می‌شود.

هوش مصنوعی: گل بلبله با شوق و هیجان باده را در دست دارد و به همین خاطر بلبل از سر شوق و هیجان بند می‌زند.

هوش مصنوعی: به خدایی که قسم می‌خورم، در چنین فصلی چه خوب است که به تماشای غزال‌های زیبا بنشینیم و از لذت و محبت بهره‌مند شویم.

هوش مصنوعی: ای موسیقی‌دان، چرا نشسته‌ای؟ بپا و ساز بزن. ای ساقی، چرا نشسته‌ای؟ برخیز و می‌ریز.

هوش مصنوعی: امروز چرا نمی‌نوازی نای را؟ ای خادم، چون به تو گفتند که من شراب می‌دهم؟

هوش مصنوعی: تا زمانی که نی‌ام را نزنید، شراب نمی‌نوشم و قبل از اینکه می‌تان را ندهید، خوش نمی‌رقصم.

هوش مصنوعی: دختران ترک، تو نیز مانند مجمری زیبا بر چهره‌ات روشنایی و درخشانی بیاور و در زلف‌های او مانند عودی خوشبو، جاذبه‌ای ایجاد کن، نه فقط از خال‌های گل قرنفل.

هوش مصنوعی: هر گره و دشواری که در دل نگران من وجود دارد را امروز باز کن و زیبایی موهای آن دلبر را تماشا کن.

هوش مصنوعی: بلند شو و از شراب بنوش، با ناز و غرور بنشین و بوسه بده، ناز و نازک‌دلی را منتشر کن.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که مصرف و نوشیدن شراب تلخ، به نسبت بوسه شیرین، تجربه بهتری است و جست‌وجو و تفکر در مسائل مختلف هم از این کارها بهتر است. به طور کلی، شاعر به ارزش و لذت تجربه‌های عمیق‌تر و غیرمعمول زندگی اشاره می‌کند.

هوش مصنوعی: عزیزم، بوسه‌ای به من بده، نگران نباش; باده را بنوش، چرا که درنگ نکن.

هوش مصنوعی: شراب بنوش و به غم‌ها فکر نکن؛ زیرا با لذت نوشیدن می‌توان بر مشغله‌ها و مشکلات زندگی غلبه کرد و بی‌توجهی پیشه کرد.

هوش مصنوعی: امروز بر روی سنبل و نسرین می‌نشینم، زیرا روزی می‌ترسم که گلی مثل نسرینت از سنبل‌ها بروید.

هوش مصنوعی: ای کاش جوانی‌ام را به هنر و علم می‌گذراندم، تا در پیری می‌توانستم از خوشبختی بهره‌مند شوم و زندگی بهتری داشته باشم.

هوش مصنوعی: به فلک گفتم که چگونه سخنوری را به نمایش بگذارم، در خاک، مانند قارون، ثروت زیادی به دست خواهم آورد.

هوش مصنوعی: هیچ‌گاه تصور نمی‌کردم که مانند جویباری که به‌سوی بالا می‌جوشد، شروع پیشرفت من به معنای پایان افت و زوال باشد.

هوش مصنوعی: آیا تا به حال فکر کرده بودم که گروهی که از ارزش‌ها و اصول واقعی بی‌خبرند، به من چیز عجیبی خواهند فروخت؟

هوش مصنوعی: نی‌نی که ما به آن اشاره می‌کنیم از قدرت وجودش است، مانند میوه‌ای که به خاطر سنگینی به زمین می‌افتد.

هوش مصنوعی: وقتی که سیل به شدت زیاد می‌شود و از کوه‌ها سرازیر می‌گردد، به سمت پایین و به سوی زمین می‌رود.

هوش مصنوعی: من مانند یک شتر سرمست هستم که هرگز تحت کنترل نمی‌آید، حتی اگر آسمان به خاطر ناز و کرشمه‌اش به من نگاه کند، من هم به ذلت تن نمی‌دهم.

هوش مصنوعی: هر چیزی که به دنیا می‌آید، روزی سپری می‌شود و به پایان می‌رسد. چیزی که باقی می‌ماند، به هیچ وابسته نیست، چه باعث افتخار باشد و چه باعث ذلت.

هوش مصنوعی: هر زمانی که کارها بیش از حد دشوار می‌شوند، من سعی می‌کنم با نادیده گرفتن آن، خودم را راحت‌تر کنم.

هوش مصنوعی: خوشحالم که وجودم تحت تأثیر ناپاکی‌ها قرار نگرفته و مانند جوهر جانم از تغییر و دگرگونی در امان مانده است.

هوش مصنوعی: چون شیر مانند طعمه‌ام را به مغز پلنگان می‌دهد، تا وقتی که عشق تو مرا به زنجیر توکل بسته است.

هوش مصنوعی: قاآنی، نترس از این دنیای ظالم که از لاشهٔ یک پرنده هم نمی‌تواند بترسد.

هوش مصنوعی: به لباس و مقام والای ولیعهد دست بزن تا از درد غم و شرمندگی رهایی یابی.

هوش مصنوعی: فهرست بقا به معنای فهرستی از چیزهایی است که به زندگی ادامه می‌دهند. معنی جان به روح و هستی اشاره دارد. صورت اقبال به موفقیت و خوشبختی مربوط می‌شود. قاموس خرد به دایره‌المعارف دانش و حکمت تعلق دارد. کنز ادب به گنجینه‌ای از اندیشه‌های نیکو و آداب اشاره می‌کند و گنج تفضل به ثروت و نعمت‌های بی‌پایان مربوط می‌شود.

هوش مصنوعی: پادشاه ناصر دین، بزرگ و محترم، فرمانروای جهان و افتخار زمانه است.

هوش مصنوعی: تویی که در دایرهٔ چرخ زمان محبوس هستی، این عرش گسترده و زیبا به خاطر توست که به ما زیبایی می‌بخشد.

هوش مصنوعی: چرخ به دست دارد و در مسیر خود از محور تا مقصد حرکت می‌کند تا بتواند در صف انتظار تو قرار بگیرد.

هوش مصنوعی: همه‌ی ارواح، نمایانگر حقیقت هستند و تو روحی هستی که در عمق وجود اشیاء و نکات دقیق، وجود دارد و تو تمامیت آن‌ها هستی.

هوش مصنوعی: تا زمانی که قدرت و عظمت ناصری نمودار شود، هر روز بخت و اقبال به نام تو رونق می‌گیرد.

هوش مصنوعی: اگر احتیاط و دقت تو مانند یک ماده چسبناک شود، حافظت از اجسام بر این دنیا خواهد بود و جهان را از زشتی و منفوری که در خلل و فرج وجود دارد، دور می‌سازد.

هوش مصنوعی: اگر نور شمشیر تو بر ریشه‌ها تابیده شود، این باعث می‌شود که تا روز قیامت نسل‌ها از رحم‌ها قطع شوند.

هوش مصنوعی: خداوند دو جهان را به یک دانه می‌دهد، در حالی که در اجسام، تداخل ممکن نیست.

هوش مصنوعی: اگر هاروت برای حمایت از تو بیاید و به سوی عرش پرواز کند، این نشان می‌دهد که از چه قدرت و عظمت‌هایی برخوردار هستی.

هوش مصنوعی: تیغ تو به خاطر آسایش کشور تیز و بران شده است، زیرا همانند ماه نو، هنگام رنج و سختی، جلوه‌گر و درخشان می‌شوی.

هوش مصنوعی: تو با ویژگی‌های خاص خود، توانسته‌ای بر مشکلات غلبه کنی و با عدل و انصاف خود، تعادل را در دنیایی پر از تضاد ایجاد کرده‌ای.

هوش مصنوعی: جهان به تو احترام گذاشته و اکنون در اندیشه‌ام که چگونه از شر ماندگاری و بی‌عملی رها شوم.

هوش مصنوعی: درک و فهم یکتایی خداوند برای کسی که به او ایمان دارد، کافی است. ای کاش همه چیز به دلیل شباهت‌ها و اشتراکات بسیار، یکسان و یکدست در نظر بیاید.

هوش مصنوعی: همه سلاطین جهان از شرق و غرب به خاطر تو در وادی گمراهی و تردید افتاده‌اند.

هوش مصنوعی: تو اساسی‌ترین و برجسته‌ترین فردی، و هر کس غیر از تو که وارد میدان شود، غریبه‌ای ناآشناست که تنها به خاطر خدمت به تو آمده است.

هوش مصنوعی: این جمله اشاره دارد به این که شاعران معمولاً برای ستایش و تمجید از پادشاهان و حاکمان شعر می‌سرایند، هرچند که این شعرها گاهی با شعرهای عاشقانه و غنایی ترکیب شده است. به عبارت دیگر، گرچه شعر در ابتدا به توصیف زیبایی‌ها و احساسات عشق می‌پردازد، اما هدف نهایی آن بیشتر مدح و ستایش از شخصیت‌های مهم و قدرتمند اجتماعی است.

هوش مصنوعی: در زمان تو، دشمنان به گونه‌ای شبیه به هم شده‌اند که انگار با هم توافق کرده‌اند، چرا که تو به اندازه کافی میان آن‌ها شباهت و تساوی ایجاد کرده‌ای.

هوش مصنوعی: همه از طرف‌های مختلف به تو روی آورده‌اند و انتظار دارند از بخشش‌های تو بهره‌مند شوند.

هوش مصنوعی: تا زمانی که از مسیر استدلال و عقلانیت عبور کرده‌ای، دست از طلب و خواسته‌ات برندار و نگذار که خودت را به جستجوی بی‌هدف و بی‌مورد مشغول کنی.

هوش مصنوعی: دیگر در نحو به مسائل دعوا و نزاع نمی‌پردازند و در صرف نیز بحثی از وزن تفاعل وجود ندارد.

هوش مصنوعی: هر چیزی که محدود باشد، می‌تواند شکل بگیرد. اما آنچه که از این محدودیت خارج است، نمی‌تواند به شکل خاصی درآید.

هوش مصنوعی: اگر احتیاط و هوشمندی تو یاریگر باشد، عناصر و شرایط محیطی نسبت به تو ناتوان خواهند شد و دست از تغییر و دگرگونی بر می‌دارند.

هوش مصنوعی: چهره‌ات آنقدر ناپاک است که حتی از کشتن او نیز طبیعت تو به بی‌خیالی می‌افتد.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که عمرو به نوعی در موقعیتی قرار دارد که بی‌پروایی یا ریسک‌هایی را نشان می‌دهد، و در عین حال، چیزی از خود بروز داده که نشان‌دهنده خشم یا عواقب جدی از سمت فارس‌ها بوده است. به عبارتی دیگر، این جمله شاید به نوعی اشاره به قدرت و شجاعت عمرو در مقابل دشواری‌ها و خطرات موجود دارد.

هوش مصنوعی: اگر احتیاط تو مانع تصمیم‌گیری‌ات نمی‌شد، نه‌تنها قمر در شکم مادرش نمی‌ماند، بلکه به زودی ظهور می‌کرد.

هوش مصنوعی: من از زیبایی عفت و پاکی که به مانند ماه، دو جهانی را در خود جای داده و روح را به راحتی تحمل می‌کند، شگفت‌زده‌ام.

هوش مصنوعی: خوب است بر آن ستاره‌ی پاکدامنی که با زاده شدن تو، زیبایی و شکوهی به دنیا هدیه داد.

هوش مصنوعی: عصمت بزرگ و مقدسی که علم و دانش او نمی‌تواند زیبایی‌هایش را به درستی درک کند و عقل به آن دست نیابد.

هوش مصنوعی: اگر کسی بخواهد به صفت او فکر کند، آنقدر پرده‌های مختلف می‌کشد که دست عفتش را در خیال بپوشاند.

هوش مصنوعی: اگر پاکی و عصمت او در یادها بماند، دیگر فراموشی جایی برای خود نخواهد داشت و نمی‌تواند دل را به تردید و تحمل وادارد.

هوش مصنوعی: اگر بر روی کوه تصویر عفاف و پاکدامنی را ترسیم کنند، آن کوه هیچگاه از صد زلزله به لرزه نمی‌افتد.

هوش مصنوعی: برای طی کردن مراحل و رسیدن به هدف، نیاز به راهنمایی و هدایت داریم؛ همچنین برای به دست آوردن مهارت‌ها و فنون، باید از ذوق و استعداد برخوردار باشیم.

هوش مصنوعی: احکام و قوانین تو بر چشمانم مانند خطوطی زیبا و روشن نقش بسته که از دریای نور و جلال برآمده‌اند.

هوش مصنوعی: هر چیزی که نظر تو بر آن بیفتد، با حرکت دو ابروی تو به آن اشاره می‌شود و دست خط تو بر آن نمایان می‌گردد.

هوش مصنوعی: زمانی که دو خط با یکدیگر تساوی دارند، این موضوع می‌تواند بر روی زاویه‌های مرتبط با آن‌ها تأثیر بگذارد و در این حالت امکان تبادل یا تغییر زاویه‌ها وجود دارد.

هوش مصنوعی: هر چهار سمت باد به نفع تو می‌وزد، چون در هیچ سمت مقابلی وجود ندارد.