هوش مصنوعی: فصل تابستان به پایان رسیده و به زمان شب نزدیک می‌شود، مانند وزنی که دلتنگی عصر را احساس می‌کند و آرزو دارد تا به سمت تاریکی برود.

هوش مصنوعی: هنگامی که پرنده‌ای مانند باز در آسمان پرواز می‌کند، روز روشن به نظر می‌رسد. اما آن‌گاه که ابرهای تیره بر افرازند، آسمان از دید شاهینش تاریک‌تر به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: آسمان به دلیل ابرها، رنگ آبی زیبا و دلنشینی پیدا کرده و خورشیدش به خاطر باد، عطر و بوی خوشی را به گل‌های نسرین بخشیده است.

هوش مصنوعی: ماه زیبا و باارزشی در آسمان است که به مانند عطر گل سمن به مشام می‌رسد و در این زمین، نسیم خوشبوی نسرین را به همراه دارد.

هوش مصنوعی: زمین این شخص را به درون خود کشید تا از بدگویی‌های او در امان بماند و آسمان نیز او را از چشم‌های بد پنهان کرد.

هوش مصنوعی: کانون آتش‌افروزی که در مرداد و شهریور به وضوح در آسمان رخ نمایان شد، حالا در آبان و آذر دودی از آن بلند می‌شود.

هوش مصنوعی: مر آن گونه پوشش سبز رنگ را که درخشان و زیباست و مانند رنگی از نور ماه در کنار ستاره‌ها در میان آسمان دوخته شده است. این تصویر اشاره به زیبایی و شکوهی دارد که در جهان وجود دارد و ما را به تأمل در آن دعوت می‌کند.

هوش مصنوعی: بارانی که خود را در زمان سرطان با رنگ قندزگون آراسته است، حالا برای آسمان به شکل تبریز درآمده است.

هوش مصنوعی: این آتش که عشق و حسرت را در دل به وجود آورده، مانند آتش سوزانی است که در جنگل به وجود آمده است. حالا آسمان با بارش باران خود تلاش می‌کند تا آن آتش را خاموش کند و سکوت و آرامش را به ارمغان بیاورد.

هوش مصنوعی: باد زره‌ای از آب برکه می‌سازد، اما نمی‌ماند، زیرا در هر کجای روشن، نیرویی برای سوزاندن آن وجود دارد.

هوش مصنوعی: انگار ابرهای پاییزی که به طور مداوم باران می‌بارند، بذر درخت انجیر وحشی را خورده‌اند و نشانه‌های آرامش و غنای طبیعت را نمایان می‌سازند.

هوش مصنوعی: از وزش باد خزان، برگ‌های درختان به شدت می‌لرزند و تو گمان می‌کنی که آسمان در مقام برتری بر جهان بر تو اشک می‌ریزد.

هوش مصنوعی: جایی که کرم و بخشش وجود دارد، همان مکان ابوالقاسم است. در دل او، دوستی اهل ایمان مانند مهر و محبت در قلب اهل کفر پنهان است.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف ویژگی‌های انسانی می‌پردازد. بدن انسان از ترکیب آب، خاک، باد و آتش شکل گرفته است. اما چیزی که انسان را متمایز می‌کند، حیا و اخلاق اوست. حیا به عنوان وفاداری در آب، رضا و خشنودی در آتش و عطا و بخشش در باد بیان شده و طینت یا ذات انسانی نیز به این صفات افزوده می‌شود. در واقع، این بیت نشان‌دهنده تأثیر ویژگی‌های روحی و اخلاقی انسان در کنار عناصر فیزیکی اوست.

هوش مصنوعی: اگر سخنرانی از آسمان‌ها باشد، عظمت و قدرتش دوچندان خواهد بود، و اگر از سرزمین عمان آوازخوانی باشد، اراده و تلاشش نیز بسیار زیاد خواهد بود.

هوش مصنوعی: بیان و گفتار او مانند آیات قرآن است و توضیح و توصیف او به گونه‌ای است که با صدای داود همخوانی دارد و امنیت و حمایت او قابل اطمینان است.

هوش مصنوعی: ای حسود بدگو، مانند جهل، چنین نکن و انکار نکن. ای دشمن بدخواه، با قدرتی مثل جالوت، به بدگویی خود ادامه نده.

هوش مصنوعی: در کاخی قدیمی از زیبایی‌های هند و بلغار، با ثروتی پنهان از جواهرات و riches چین و ماچین، سخن می‌گوید.

هوش مصنوعی: رنج و درد، قسمت حتمی انسان است و این رحمت الهی است که آن را تدبیر می‌کند. قضا و سرنوشت گنجی پنهان دارد که در آن حکمت و خردمندی خداوند نهفته است.

هوش مصنوعی: هر وقت که به چهره کسی که به او نیاز دارد نگاه می‌کند، به او احترام می‌گذارد و هر دیداری که در مسیرش با آن مسکین مواجه می‌شود، نگاهش را به سمت او می‌دوزد.

هوش مصنوعی: اگر پژمان پاداشی از چین و سرزمین‌های سلاطین بدهد، خوشحال خواهد شد. اما اگر از درد و اندوه بگوید، بر روم و سرزمین‌های دیگر تسلط دردناکی خواهد داشت.

هوش مصنوعی: شعر و نثر هر کدام زیبایی خاص خود را دارند، مانند جواهرات با ارزش که با خوشبویی مثل مشک و عنبر معطر شده‌اند. شعر، دارای زیبایی و شکوه خاصی است که آن را از نثر متمایز می‌کند.

هوش مصنوعی: وقتی سحبان، اسب معروف عرب‌ها، صدای دل‌انگیز حسان، شاعر بزرگ عجم، را می‌شنود، آتش اشعارش شعله‌ور می‌شود و وقتی اشعارش را می‌بیند، روحش در شور و شوق به پرواز درمی‌آید.

هوش مصنوعی: فضایی وجود دارد که جود و بخشش او در آن بی‌مانند است و نمی‌توان تقدیر او را محدود به جهانی خاص کرد. جایگاه او به قدری والا و بزرگ است که هیچ کس نمی‌تواند به درستی آن را اندازه‌گیری کند.

هوش مصنوعی: اگر به خیال او بپردازی، دچار خجالت خواهی شد چون نمی‌توانی او را به درستی تشخیص دهی. و اگر بخواهی به فهم او برسید، متوجه می‌شوی که از تعیین و مشخص کردن او ناامید و خسته هستی.

هوش مصنوعی: تو نمی‌دانی که نیل و طوفان چه ارتباطی با هم دارند، اما بدان که پایه و اساس این مسائل فراتر از آن چیزی است که تو درک می‌کنی، همچنان که میوه‌ی خوشمزه و ارزشمند یام و صاع ابن یامین را می‌توانی به راحتی درک کنی.

هوش مصنوعی: زمانی که او از مسیر خود منحرف شد، دشمن به طعنه زدن پرداخت و تو در حالی که از اصل مطلب دور شده‌ای، نام و ویژگی‌اش هم از حد و مرزش خارج گردید.

هوش مصنوعی: چه خوشبخت و شادکام است آن دیوان که نامش درخشان و نمایان است، و آن مکانی که نشانه‌اش است، زینت‌دهنده و جاودان است.

هوش مصنوعی: او مانند دبستانی است که هفت اجرام آسمانی همچون کودکانش هستند و گلستانی دارد که هیچ‌یک از آسمان‌ها نمی‌توانند آن را محاصره کنند.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس در هوش و ذکاوت با فرزند قحطان برابر نیست و هیچ‌کس در زیبایی و استعداد با ابن یقطین هم‌رازی ندارد.

هوش مصنوعی: بله، آن باغ بهشتی هیچ شباهتی به باغ خودمان ندارد. به راستی، این درخت طوبا هم با درخت یقطین ما قابل مقایسه نیست.

هوش مصنوعی: اگر انسان درونیاتش را بیشتر از ظواهرش بشناسد، نباید تعجب کند؛ زیرا حروف و کلمات ممکن است ظاهر کوچک و ساده‌ای داشته باشند، اما در واقع معنای عمیق و گسترده‌ای دارند.

هوش مصنوعی: در نزد او، چرخ صفر به خاطر چرخش خود، از یک عدد صفری بیشتر و بزرگ‌تر می‌شود. بله، بله، پایه‌اش به هفتاد و هفت می‌رسد.

هوش مصنوعی: ای وای! تو چقدر بزرگ و با ارزش هستی، که آسمان نیز معیاری برای سنجش تو قرار نمی‌گیرد. و تو چقدر نورانی و با رونق هستی، که زمین هم نمی‌تواند توانایی تو را اندازه بگیرد.

هوش مصنوعی: این جهان خراب و ویران، نیازمند تلاش و کوشش تو برای بازسازی و ترمیم است. زیبایی و زینت آن هم به خاطر تلاش و همت توست، همانطور که دلداده‌ای زیبا به وجود تو به زینت و آرایش درمی‌آید.

هوش مصنوعی: عظمت و grandeur تو در مکان‌هایی که زیر بنای آن استخرها و دشت‌های وسیع وجود دارد، نمایان است. شکوه تو در عرشه‌ای است که آسمان‌ها به آن وابسته‌اند و بر همه چیز سایه افکنده است.

هوش مصنوعی: آسمان بی‌رحم و ستمگر را می‌توان با تو مقایسه کرد، چون به نظر می‌رسد که تو جهانی پر از کینه را به زیبایی مدیریت می‌کنی.

هوش مصنوعی: چهره‌ای که از تو نور می‌گیرد، مانند آتش جهنم، حسادت برانگیز است و وجودش به مانند زنجیری محبوس در دنیای زیرین می‌پیچد و در تنگنای زندان گرفتار است.

هوش مصنوعی: از قدرت و ثروت آن نیکوکار که بر کشورهای خود فرمان می‌راند، بخت تو همسان بخت آن پادشاهی است که بر دیگر پادشاهان سلطنت می‌کند.

هوش مصنوعی: غیاث‌الملک و المله حاکم و قدرتی است که بر زندگی و امور مردم تأثیر دارد و دستورات او بر تمام آسمان‌ها و ستاره‌ها نافذ است.

هوش مصنوعی: در روز نبرد، جهان پر از آشفتگی و دل‌نگرانی است. از درخشش سلاح‌ها آسمان شگفت‌زده و گیج می‌شود و در هنگام جنگ، از صدای دل‌خراش و قوی جنگنده‌ها به تلاطم می‌آید.

هوش مصنوعی: نعمت‌های الهی به مانند یک آشپزخانه است که در آن مهر و محبت به خرج می‌آید و ثروت و بخشش او همانند کارگاهی است که آسیاب‌ها در آن به چرخش در می‌آیند.

هوش مصنوعی: وقتی که بر گردن شتر خورشید درخشان قرار بگیرد، از رومیان به خاطر آن برایش احترام و ارزش قائل می‌شوند و وقتی که زنگی که از هندوستان به گردن دارد، از او برداشته شود، از چین نیز به خاطر آن تقدیر می‌کنند.

هوش مصنوعی: در زمان‌هایی که زلزله‌ها اتفاق می‌افتد، مانند زنگی که بر روی بدن می‌پیچد، وقتی که بر پیشانی بیفتد، چین و چروک‌هایش را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: زمانی که کینه در دل به اوج می‌رسد، مانند کوه البرز، در لحظه‌ای که درگیری و جنگی رخ می‌دهد، مانند قصابی که مشغول کار است و در آن زمان، احساسات و عواطف شدید مثل سلاحی برنده به کار گرفته می‌شود.

هوش مصنوعی: کسی که در میدان جنگ با شجاعت و دلیری می‌جنگد و از مخفی‌گاه خود بیرون می‌آید، در سرزمین دشمن پیروزی به دست می‌آورد و قدرت و شجاعتش را به دیگران نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: وقتی چهره‌ی محبوبی در کینه و دشمنی شعله‌ور می‌شود، زندگی‌اش مانند کسی خواهد بود که بر اسب شکوهمند نشسته و به جستجوی ستایش و خرسندی می‌پردازد.

هوش مصنوعی: به قدرت و شکوه فیل تندرو مانند نیل خروشان، نه تنها قدرت او دو برابر است، بلکه ثروتش نیز بسیار بیشتر از آن است.

هوش مصنوعی: من بر دشمنی که سخت و مقاوم است پیروز شدم و در دفاع از خود، قلعه‌ای از کلمات ساختم. این کلمات از زبان دیوانه‌ای نشأت می‌گیرند که ویرانی را به تصویر می‌کشد و او را به زانو درآورده است.

هوش مصنوعی: این شخص مانند شیر است و دارای روحی آتشین و دلی چون آهن دارد. در هر مکان که باشد، به گونه‌ای خود را نشان می‌دهد که در نظر بهرام، مانند چوب خشک به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: زمانی که کینه لشکر به آسمان می‌رسد، صدای شلوغی و هیاهوی آن مانند زمانی است که جمعیت در حال نبرد بر فراز کوه به صدا درمی‌آید.

هوش مصنوعی: این بیت به مقایسه دو شخصیت و مقام‌های آنها می‌پردازد. در آن به این نکته اشاره می‌شود که برفینه پیلی با وجود تعداد زیاد ریو و رهام، از نظر عظمت و قدرت کمتر از گرینه شیری است که هم‌چنان صدها گیو و گرگین را تحت تأثیر قرار می‌دهد. به عبارت دیگر، ارزش و بزرگی شخصیتی مانند گرینه شیری بیشتر از دیگران با وجود شمار زیاد همراهانش است.

هوش مصنوعی: پدر او کسی است که با زیبایی و قدرتش، همچون آسمان، بر نعمت و سلطنت حکومت می‌کند و به دوستی و مهربانی بر دیگران می‌افزاید.

هوش مصنوعی: او رفت و تنها نامش باقی ماند که تا زمانی که دنیا برقرار است، همچنان با احسانش ما را به یاد خواهد آورد و در روز جزا نیز مورد ستایش قرار خواهد گرفت.

هوش مصنوعی: او رفت و از او چیزی ماند که نشان‌دهنده بزرگی و دانایی پدرش است، چراکه فرزندش با این دانش و فضیلت در عالم شناخته می‌شود.

هوش مصنوعی: به خدای بزرگ پناه می‌برم تا به آن پادشاه بزرگ و محبوب کمک کند، کسی که روحش به مانند جان و تنش، تحت فرمان قدرت الهی است.

هوش مصنوعی: وقتی به کاخ می‌روی، جمعیت زیادی از آدم‌ها وجود دارند که مانند تیرآهن‌های محکم و قوی به نظر می‌رسند و در دلشان خواسته‌ها و شوق‌های تازه‌ای دارند.

هوش مصنوعی: از عشق و شوق، جان را فدای آرزوها می‌کند و به خنجر، که نمادی از درد و سختی است، بوسه می‌زند. این تصویر بیانگر شجاعت و فداکاری است که در دل عشق وجود دارد، حتی اگر به خطر و آسیب منجر شود. به نوعی این احساسات با زوبین نیز گره خورده، که نشان از نبرد و جدال دارد.

هوش مصنوعی: زندگی راستی‌ها برای خدمت به او، پژمرده‌گی و ذلت را به خاطر اطاعت از او به دوش می‌کشد و در درگاهش به فرمانبرداری می‌ایستد.

هوش مصنوعی: اگر کسی بر بالای ایوان نشسته و با نظر و اندیشه‌اش دلی را به خود جلب کند و در میانه‌ی جمع قرار گیرد، شاد و خوشحال می‌شود و با قدم‌هایش بر زین سوار می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر در آسمان بلند به فرشته‌ای خوش‌خبر نگاه کنی، او را مانند باد می‌بینی که بر پشت ماده‌اسبی می‌خرامد و در عین حال، در پشت آن، شعله‌ای سوزان وجود دارد.

هوش مصنوعی: چرا ملک به خاطر ویژگی‌های این شخص ثروتمند به او می‌بالد، در حالی که آسمان به دلیل نادانی این پادشاه به او افتخار می‌کند؟

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف ارتباط و هم‌نشینی موجودات می‌پردازد. در آن بیان شده که در دنیا، هر موجودی به نوعی با دیگری پیوند خورده و از خوبی‌ها و فضل یکدیگر بهره‌مند می‌شوند. به عبارتی، هر کس در زندگی‌اش از نعمت‌ها و تلاش‌های دیگران استفاده می‌کند و این چرخه‌ی همکاری و کمک متقابل باعث بهبود شرایط برای همه می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر گردونه آسمان از زیبایی‌های الهی بالایی بگیرد، به خاطر دستوری لطیف و زیباست که از آن هزاران خورشید درخشان به وجود می‌آید. درختی که شجره‌اش در جهان نمایان است، نتیجه‌ی این زیبایی و شکوه است.

هوش مصنوعی: محمد، که صاحب مقام‌ها و القاب بزرگ است، با نیکی و محبتش به ما کمک می‌کند و مرگ که خود از کینه پر از درد است، از او دوری می‌کند.

هوش مصنوعی: حزم و دقت او باعث شده است که دین الهی برقرار شود و احکام آن از اندیشه او سرچشمه می‌گیرد. شریعت پیامبر احمد نیز بر اساس قدرت و تأثیر قوانینش برقرار است.

هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و قدرت بیان شاعر اشاره دارد. شاعر می‌گوید که سخنانش به قدری زیبا و قوی است که می‌تواند چنان تأثیرگذار باشد که حتی ستاره‌های درخشان آسمان را تحت‌الشعاع قرار دهد. به عبارت دیگر، کلمات او مانند جواهراتی درخشان و ارزشمند هستند که می‌توانند توجه هر شنونده‌ای را جلب کنند.

هوش مصنوعی: گویا آن کسی که نوشته‌ها را به تصویر می‌کشد، مثل یک نقاش ماهر است و سخنانی که می‌گوید، به زیبایی و قوت کلام عیسی، در دل انسان‌ها نفوذ می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر دشمن به سبب قلمش قدرتمند شود، این نشان از ضعف و بی‌ارادگی اوست، و اگر کشورش ضعیف و ناتوان گردد، این نشان از عزم و اراده قوی اوست.

هوش مصنوعی: فصاحت یعنی چه؟ مجنونی که کلامش شیواست. بلاغت یعنی چه؟ فرهادی که قلمش شیرین و دلنشین است.

هوش مصنوعی: در نوشتارهای زیبا، کافی است که سخنانش به خوبی بیان شود و شایستگی‌اش با شعرهای دلنشینش ثابت گردد. فرزندش از از رنگ‌ها و زیبایی‌های کلامش بهره می‌برد.

هوش مصنوعی: اگر به مقام و جایگاه پیامبر (ص) علاقه‌مند هستی، داستان معراج او را بخوان. و اگر به دنبال مرتضی (علی علیه‌السلام) هستی، آثار جنگ صفین را ببین.

هوش مصنوعی: در این ابیات جان‌پرور، دو نقص پنهان وجود دارد که ناچارم در مورد آن‌ها توضیح دهم.

هوش مصنوعی: تکرار یک عبارت در چند جای مختلف جایز است، زیرا این تکرار به خاطر نظم و ترتیب شعر است و باعث نمی‌شود که اثر کمبود یا نقصی پیدا کند.

هوش مصنوعی: شخصی در چند شعر به صورت غیرمستقیم سخن گفته است، به گونه‌ای که آنقدر واضح است که ترسی از غیبت‌گویان یا از کسانی که سخنان او را به زبان می‌آورند، نداشته باشد.

هوش مصنوعی: نپندار که ندانستم، من فهمیدم اما نتوانستم. شکر تلخ و خردمند، ناگزیر است از چشیدن طعم شیرین آن.

هوش مصنوعی: اگر بعضی از دوستداران در رفتارشان ناپخته و خشن باشند، آن شخصی که از درک و شناخت درست بی‌بهره است، به مانند پلاس یا پارچه‌ای بی‌کیفیت خواهد بود.

هوش مصنوعی: با وجود سختی‌هایی که وجود دارد، من نمی‌توانم به راحتی دو چیز را به هم بچسبانم. اما با تدبیری که داشتم و با تلاش در طول روز، می‌توانم به نتیجه مطلوبی برسم.

هوش مصنوعی: برای ساختن قافیه‌ها باید از واژه‌ها کمک گرفت و من نمی‌توانم قوانین را وضع کنم، چرا که این واژه‌ها به گونه‌ای هستند که به این طبع و احساساتم می‌آیند و باید از میان آن‌ها انتخاب کنم.

هوش مصنوعی: درود بر زیبایی‌های شاعرانه قاآنی که به طرز شگفت‌انگیزی سحر و جاذبه را به تصویر کشیده است. او همچون حسان‌های دیگر در زبان فارسی، از زیبایی‌ها و جذابیت‌های سرزمین شروین الهام می‌گیرد و تحسین‌برانگیز است.

هوش مصنوعی: بسیار خوب است که کلمات او به زیبایی توصیف شده‌اند و بیانش شایسته و با ارزش است. توانایی او در استفاده از اشکال و استعاره‌ها ستودنی است و این نشان‌دهنده‌ی علو مقامش در تبیین و قانون‌گذاری است.

هوش مصنوعی: شکایتی از محبوبش دارد و گاهی از گذر زمان و تغییرات فصل‌ها صحبت می‌کند، مانند یادآوری فصل بهار و یا گزارشی از فصل پاییز.

هوش مصنوعی: از محبوب، ستایش و تحسین به آبان، توصیف و شرح به گل‌ها، و در مورد کیهان، سرزنش و نکوهش او.

هوش مصنوعی: گاهی از بوالقاسم به نیکی یاد می‌کنم و گاهی از روی خجالت، دعای او را به خاطر می‌آورم و در دل برایش آمین می‌گویم.

هوش مصنوعی: گاهی انسان با یاد خوشبختی و سعادت خود، رنج‌ها را فراموش می‌کند و در آرامش زندگی می‌کند. گاهی هم با یاد ثروت و مقام خود، به فقر و سختی‌های زندگی فکر کرده و غمگین می‌شود.

هوش مصنوعی: گاهی از ستایشگر با شرم زیاد یاد می‌شود و گاهی دعاهایی از هر شخص به زبان می‌آید، ولی هدف از این دعاها تأمین و رفع نیاز دیگران است.

هوش مصنوعی: گاهی در شعر گفتن بسیار اصرار و شتاب دارد، و گاهی در شعر خواندن به شدت انکار و بی‌توجهی می‌کند.

هوش مصنوعی: گاهی از من خواسته می‌شود که قافیه‌ها را توضیح دهم و گاهی هم از من انتظار می‌رود که کارهای خود را به گونه‌ای انجام دهم که نیاز به تضمین و تأمین خاصی نداشته باشد.

هوش مصنوعی: اکنون از میوه‌های خوب و پربار ذهنم فقط یک نتیجه خوشبخت باقی مانده است، درختی که این میوه از آن به دست آمده، پس از چیدن میوه‌هایش، چنین میوه‌ای دارد.

هوش مصنوعی: دو مه پیش از این، کم یا بیش به عنوان خدمتگزار تو بودم، مانند کوه بیستون که از ضربه‌های تبرزینی بر تنش ترک برمی‌دارد.

هوش مصنوعی: من را به دیدار دیوی با خواجه‌ای بردند که چهره‌اش مانند قیر، تیره و غم‌انگیز بود و بر افکارش سایه‌ای از تاریکی حاکم بود.

هوش مصنوعی: هر شب به می‌خانه می‌روم و از سر خوشی، شراب می‌نوشم. در این حال، همیشه در آستینم دارویی برای آرامش و شادی دارم.

هوش مصنوعی: گاهی به خاطر نداشتن شراب، وحشت و ترس در روحش راحله است و گاهی به دلیل بی‌حشی، سنگینی مشکلات بر دوشش احساس می‌شود.

هوش مصنوعی: شخصی مانند یک جوکی، موهای سرش انبوه و ناخن‌های دست و پایش بلند و زشت است و ظاهری خشن و نامنظم دارد مانند بیل کشاورزان.

هوش مصنوعی: اگر حمایت و کمک من نبود، حافظ و نگهبان من از شب تا صبح در برابر وسوسه‌های شیطانی بی‌دفاع می‌ماندم.

هوش مصنوعی: من همچون دیوی در آتش می‌سوزم، اما از شعله‌هایش در امانم. آری، چون خورشید درخشانی که نمی‌توان او را دید، دوست‌داشتن او بر من آسان است.

هوش مصنوعی: خواجه به طور پنهانی با او خیالی آرام دارد، مانند رابطه نفس با تمایلاتش. اما من چون معده‌ای که از عشق و وسوسه‌های سلطنتی پر شده، دچار وحشت و اضطراب هستم.

هوش مصنوعی: برای اینکه در روز قیامت به پیغمبر و خاندان پاک او بپیوندم، از ضرورت‌ها و نیازهای دنیایی خود کناره‌گیری کردم.

هوش مصنوعی: عمل کردن به خواسته‌های یک شخص خاص، برخلاف اراده خداوند و اصول پاک دین پیامبر است، مانند این که نان را با معیارها و آداب نادرست تهیه کنیم.

هوش مصنوعی: من خواجه‌ای را دیدم که کوثر است، اما این کوثر وقتی ناخوشایند می‌شود که به غسّاقش (کسی که آبش را می‌شوید) بیامیزد، مانند آلودگی که به آب پاک می‌چسبد.

هوش مصنوعی: از این پس من مداح و ستایشگر پیامبر و صاحب دوران هستم که پیامبر، اساس ملت و دینش را برپا کرده است.

هوش مصنوعی: تا وقتی آب نیست، کار دیگری جز منظم کردن و خنک کردن آن وجود ندارد و تا وقتی آتش نیست، عملی جز خشک کردن و گرم کردن آن انجام نمی‌شود.

هوش مصنوعی: سلطنت همیشه با آسمان بالای خود در همکاری است و پادشاهی او همیشه با محبت و دوستی ستاره‌ها همراه است.