هوش مصنوعی: صبح که خورشید درخشان از پشت کوه‌ها نمایان شد، ماه من با چهره‌ای مانند خورشید از در وارد شد.

هوش مصنوعی: در جای شانه‌هایش، همه پیچش و زیبایی است و به جای سرمه در چشمانش، حالتی از خواب و سرخوشی دیده می‌شود.

هوش مصنوعی: مژگان چشم او به اندازه چنگال شیر جذاب و گیرنده است و حلقه‌های موهای او مانند بدن مار پیچیده و زیباست.

هوش مصنوعی: من در حال ریختن جوهرهای گرانبها هستم و او در حال پخش عطر خوشبو. من از چشمان اشکبارم می‌ریزم و او از موهای خوش‌بویش.

هوش مصنوعی: می‌گوید که چشمان تو به گونه‌ای به لب من نزدیک شده‌اند که هر لحظه از آن، زیبایی و جلوه‌ای به مانند الماس ساطع می‌شود.

هوش مصنوعی: سرم را به گوش او نزدیک کردم تا بوی زلفش را استشمام کنم، اما از زلف او، ناله دل‌های شکسته‌ام به گوشم رسید.

هوش مصنوعی: هر بار که زلف او را باز می‌کردم، دل و جانم در آن حلقه‌ها گم می‌شد، مثل رشته‌ای که در هم تافته شده باشد.

هوش مصنوعی: اگر تا به حال سایه و خورشید را کنار هم ندیده‌ای، پس زلف‌های تابدار او را با آن زیبایی و درخشندگی‌اش ببین.

هوش مصنوعی: به محض اینکه زیبایی او را دیدم، قلبم پر از شوق و هیجان شد. همچون کبکی که وقتی کوه‌ها را می‌بیند، شاد و خرم می‌شود.

هوش مصنوعی: ناگهان با دستی که بر موهای او کشیدم، متوجه شدم که از فشار آن موها، دستانم عطر دلپذیری مانند مشک را به خود گرفت، همانطور که ناف آهوی تاتار عطر خاصی دارد.

هوش مصنوعی: با این که بارها لبانش را بوسییدم، چنان شیرینی احساس کردم که لبم پر از طعم شکر شد. و به همین اندازه که زلف‌هایش را بوییدم، دلم به شدت بی‌قرار و شیدا شد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که زلف او را ندیدم، افعی‌ای به زیبایی آن را ندیدم و تا زمانی که چشم او را ندیدم، آهوئی به لطافت و زهرآلودگی را نشناختم.

هوش مصنوعی: به او گفتم بنشین تا زیبایی و چین‌های زلفت را بشمارم، ولی او جواب داد که زیبایی زلف من آنقدر بی‌پایان است که نمی‌توانم آن را بشمارم.

هوش مصنوعی: به او گفتم که اگر نتوانی چین و شکن‌های دو زلفت را بشماری، مطمئناً ارتباطی با بخشندگی و مهربانی صاحب اختیار دارد.

هوش مصنوعی: بارانی که بر زمین می‌بارد، همچون شیر نیرومند در دل سینه‌ام قرار دارد. در سرزمین بدر، پیشوایان و حکمرانان بزرگی بر مسند حکومت نشسته‌اند که باعث افتخار مردان بزرگ هستند.

هوش مصنوعی: ناظر و فرمانده لشکر حسین، کسی بود که آسمان را به او دادند و دین مقدس را به او سپردند. او شخصیت برجسته‌ای از دیار ایران است که مورد اعتماد شاه بوده است.

هوش مصنوعی: چهره او مانند ماه است و چشم‌های دوستانش مانند آسمان می‌درخشد. قامت او به مانند سرو است و قد دشمنانش همانند جویبار به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: تیغ آتشینی که او به زبان می‌آورد، یک روز بر لبان من گذشت و حال من مانند قلبی است که در دوزخ می‌سوزد و دهانم پر از آتش و شرار است.

هوش مصنوعی: وقتی به یاد زیبارویی افتادم، احساس کردم که هر یک از موهایم مانند بیدادگاهی پر از خار است.

هوش مصنوعی: آیا می‌دانی که در روز نبرد، کمان از چه چیزی پر می‌شود؟ این کمان به خاطر آن است که در مقابل دشمن، پشت خود را پنهان کند.

هوش مصنوعی: سرو بیشتر از ده سال است که با صداقت و خلوص به تو نزدیک شده و مانند کوه استوار و محکم باقی مانده است.

هوش مصنوعی: مدت‌هاست که محبتت از ذهنم پاک نشده و بسیار نگرانم که تو هم مرا مانند روزگار فراموش کنی.

هوش مصنوعی: من فلز گرانبهایی نیستم که به این شکل مرا رها کرده‌ای، من نقره هم نیستم که به این شکل مرا بی‌ارزش بدانی.

هوش مصنوعی: من مانند نی هستم که قدرتی ندارد و نمی‌تواند به خاطر بی‌احترامی به من جا و مقام دهد. نه آنچنان بزرگ هستم که به خاطر مقامم کسی مرا محترم بشمارد.

هوش مصنوعی: به ارزش من توجه کن و گهگاهی شعرهای من را بخوان. روزی نام من را بپرس و وقتی فرصتی پیش آمد، کام مرا برآور.

هوش مصنوعی: شعر قاآنی مانند شراب خوشگوار است و هر کسی که از آن نوشید، مدت زیادی طول می‌کشد تا دوباره به حالت هوشیاری برسد.