هوش مصنوعی: شهریار شمشیری زیبا و باارزش ارسال کرده است تا آن را به عنوان زینت کمربند کسی که صاحب اختیار و قدرت است، به کار ببرند.

هوش مصنوعی: تیغی که اگر از آتش سوزان عبور کند، آن‌قدر تیز و برنده خواهد بود که گرما و شدت آتش را از خود انتقال می‌دهد.

هوش مصنوعی: تیغی که بر پارچه نرم و لطیف حریر نقش می‌زند، مانند عمر دشمن، به راحتی می‌تواند پودهای آن را جدا کند.

هوش مصنوعی: تیغی که اگر بر روی کوه نقش بسته شود، صدای کمک‌خواهی از کوه‌ها بلند خواهد شد.

هوش مصنوعی: تیغی که اگر به دنیای وجود آورده شود، در برابر آن بی‌خیالی به وضعیت عدم می‌گریزد.

هوش مصنوعی: این مصراع به نوعی از اسلحه اشاره دارد که به شدت برنده و خطرناک است. این تیغ نه تنها می‌تواند به سادگی باعث خونریزی شود، بلکه به نوعی باعث بروز آشوب و اضطراب نیز می‌گردد. به عبارت دیگر، این تیغ به عنوان نمادی از فتنه و ناامنی عمل می‌کند.

هوش مصنوعی: انسانی که بتواند پیوندها و ارتباطات میان کلمات را بفهمد و آن‌ها را به درستی تحلیل کند، درواقع برنده است.

هوش مصنوعی: به خاطر ترسی که هر موجودی از حضور او دارد، جهان به حالتی لرزان و ناامن باقی مانده است.

هوش مصنوعی: دیشب، وقتی که صحبت از او را کردم، احساس کردم که پایه و بنیاد نوشته‌هایم ممکن است آسیب ببیند.

هوش مصنوعی: من با استفاده از جادو نخی را به هم بافتم و دوباره از ستایش عدالت پادشاه کامیاب، آن را محکم کردم.

هوش مصنوعی: دفتر من به خاطر تو پر از احساسات و توصیف‌ها سوخته و من بی‌وقفه در حال نوشتن و بیان زیبایی‌ها هستم که مانند آب شور شعری لطیف را به وجود می‌آورد.

هوش مصنوعی: دم این موجود به قدری تیز و برنده است که حتی خیال کار رفوگر در این سرزمین را هم تحت تأثیر قرار داده و او را دلسرد کرده است.

هوش مصنوعی: آهنگر با خیال خود و با تمرکز، در هر ساعت هزاران ابزار مانند گاز، پتک، سوهان و ارّه می‌سازد.

هوش مصنوعی: وقتی که فکر و خیال در ذهن بیدار و هوشیار به وجود می‌آید، ممکن است آن خیال آشفته و بی‌نظم شود و در نتیجه، ذهن هوشیار دچار پراکنده‌گی گردد.

هوش مصنوعی: در دریا، دستان شاه بسیار غوطه‌ور شده است و از همین رو دامن او مانند دامن یک شاه بزرگ، پر از چیزهای نفیس و باارزش است.

هوش مصنوعی: دست پادشاه مانند دریای عمان پر از گوهر است، و این شمشیر به خاطر آن گوهرهای باارزش به این شکل درآمده است.

هوش مصنوعی: اگر تو خود را آبی نمی‌داشتی، این تیغ آتشین که هستی و نیستی را می‌سوزاند، تو هزار بار سوخته بودی.

هوش مصنوعی: مانند مشعلی که از دهانش آتش بیرون می‌جهد، من نیز از زبان خود شعله‌های حرارت را می‌تارانم.

هوش مصنوعی: اگر کسی بتواند مانند او را روی زمین ترسیم کند، می‌تواند از پشت گاو و سینه ماهی عبور کند.

هوش مصنوعی: این دیگر یک شمشیر نیست، بلکه نمادی از پیروزی است، زیرا پیروزی در آن ویژگی‌های خود را به وضوح نمایان می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر هر چه در این دنیا زنده است به آب وابسته است، پس تنها منبع حیات و انرژی از آب است. پس چرا باید دشمنی بداندیش وجود داشته باشد؟

هوش مصنوعی: اگر کسی که تب دارد، نام کسی را ببرد، آن تب از او دور می‌شود، مانند اینکه غم از دل کسی که با معشوقش وصال یافته، دور می‌شود.

هوش مصنوعی: غریب نیست اگر نهنگ نام او را ببرد، زیرا او در محیط و دنیای بزرگ و گسترده‌ای قرار دارد.

هوش مصنوعی: هرچند که او مانند شاخ کرگدن است، در میدان جنگ به قدری آسیب‌زننده است که حتی بدن فیل‌ها را مجروح می‌کند.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که معنی یک کلمه یا عبارت به خودی خود از آن لفظ جدا نمی‌شود و نمی‌توان معنای آن را بدون توجه به ویژگی‌های خاصی که آن لفظ دارد، بیان کرد. هر لفظ با معانی خاصی در ارتباط است و نمی‌توان آنها را به صورت مستقل از یکدیگر بررسی کرد.

هوش مصنوعی: زمانی نزدیک می‌شود که در این دنیا تمام آب دریاها به بخار تبدیل شود و از گرمای آن تبخیر گردد.

هوش مصنوعی: اگر ملک‌الموت آن تیغ را ببیند، می‌گوید که این تنها یادگار من از راستگویی است.

هوش مصنوعی: جبرئیل، برای پیام رسانی، به سرزمین ستمگران می‌رود و پیامی درباره ویرانی و نابودی آنجا از جانب خداوند می‌آورد.

هوش مصنوعی: اگر در بهشت تصویر یا نشانی از آن بر زمین بزنند، تمام بهشت مانند جهنم خواهد سوخت.

هوش مصنوعی: هوا را در زمان مشخصی بگیر و کنترل کن، زیرا ممکن است زخم‌ها و آسیب‌هایی پیش بیاید که زمان زیادی را بگیرند و دردسرساز شوند.

هوش مصنوعی: از آن تیغ، دشمن هیچگاه رهایی نخواهد یافت، زیرا فرصتی نمی‌یابد که نام زینهار را به زبان آورد.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که مانند یک اژدها که نگهبان گنج است، روز و شب در حال مراقبت و حفاظت است. اگرچه او لاغر به نظر می‌رسد، نباید از این لاغری تعجب کرد، چون دغدغه و مسئولیت‌های او باعث این وضعیت شده است.

هوش مصنوعی: خورشید پادشاه عالم است و این شمشیر، ماه تو از نزدیکی به خورشید به وجود آمده است، در حالی که ماه جدید در حال پژمرده شدن است.

هوش مصنوعی: اگر کسی به خاطر دوری محبوبش لاغر و بی‌حال شده، این حالت طبیعی است و جای عجیبی ندارد که بدن کسی به خاطر جدایی و فراق دچار کاهش وزن شود.

هوش مصنوعی: این شمشیر به زور از شه جدا شده است، چون او نتوانست دلش را به اختیار شهریار بسپارد.

هوش مصنوعی: وقتی که کسی که اختیار دارد، بر کمر خود سلاح آویخت، مشخص شد که نتیجه‌گیری‌هایی که به نظر می‌رسید از اختیار ناشی می‌شوند، در حقیقت به اجبار و شرایط مربوط می‌شوند.

هوش مصنوعی: این شمشیر همواره همراه با پادشاه بوده و در طول شبانه‌روز از او محافظت می‌کند. این شمشیر نگهبان پادشاه بزرگ و ارجمند است.

هوش مصنوعی: با آوردن آب چشمهٔ ششپیر، پادشاه به این وسیله به آبرو و شرف خود افزوده است، مثل تیغی که تیز و برّنده است.

هوش مصنوعی: اگر این تیغ را در آب چشمه بیندازند، هیچ آبی نمی‌تواند برنده‌تر از آن تیغ باشد، حتی در طول زمان.

هوش مصنوعی: پادشاهی که جانشین محمد است و او خدمتگزار علی در سرزمین جنت است، و این شمشیر ذوالفقار در دست اوست.

هوش مصنوعی: شمشیر شاه و چشمه ششپیر و شعر من، همگی از دریاهای بی‌کران نیز زلال‌تر و شیوا‌تر هستند.

هوش مصنوعی: به خاطر شوق و عشق به این سه نوع آب، جالب نیست که مردم فارس لباس‌های خود را مانند آسمان آبی کنند.

هوش مصنوعی: زمانی که شمشیر شاه را بوسیدم، گفتم: از الماس و لعل می‌شود تیرگی دور کرد. او پاسخ داد که نگران نباش.

هوش مصنوعی: شمشیر شاه مانند آتش سوزانی بود و لب‌های من همچون دو دانه یاقوت درخشان و آبدار می‌درخشید.

هوش مصنوعی: یاقوت تحت تأثیر آتش قرار نمی‌گیرد و به همین دلیل بر دیگر جواهرات برتری و افتخار دارد.

هوش مصنوعی: شاید خورشید از نور ماه نو به قدری تحت تاثیر قرار گیرد که آن را تحسین کند؛ چرا که این نور، شبیه به تیغی زرین و درخشان است.

هوش مصنوعی: از عشق و زیبایی اوست که هر ماهی در آسمان، زیبایی خود را به ماه تقدیم می‌کند.

هوش مصنوعی: پادشاهی با فهم و قدردانی است که به همین دلیل هر لحظه به خاطر لطف و مهرش، احترام و اعتبارش بیشتر می‌شود.

هوش مصنوعی: این فرد نیز بنده‌ای است که از خدا می‌ترسد و در یزد و فارس به شاه و دوستانش خدمت کرده و هنرهای بسیار زیادی را به نمایش گذاشته است.

هوش مصنوعی: این بیت به تصویر کشیدن مکانی است که گنبد آسمان هیچ‌وقت رنگ آبی را ندیده و در دل زمین خشک و بی‌حیات زندگی جریان دارد. به نوعی، توصیف کننده‌ای است که از عدم زیبایی و نابودی طبیعت سخن می‌گوید و بر عدم وجود سرزندگی و شکوفایی در این سرزمین تأکید می‌کند.

هوش مصنوعی: شخصی در یزد، در خواب شخصی بزرگ و نیکوکار به نام خضر را دید که در دستش هدیه‌ای داشت.

هوش مصنوعی: در اینجا گوینده به شخصی می‌گوید که او خضر است و آن دیگری که در حال صحبت است، فردی برجسته و محترم است. همچنین اشاره می‌کند که این شخص به مکه رفته و با برادر خود ملاقات کرده است.

هوش مصنوعی: حسین، بگو که از آن زمین مانند فرات، یک رود آب خوشگوار به ما بده.

هوش مصنوعی: دیروز، چوپانی به گله‌اش رسید و آب را فراهم کرد و برکه‌ای درست کرد تا از آن نگهداری کند.

هوش مصنوعی: در فارس، به راحتی و در مدت سه روز، فتنه‌ای که یک سال طول می‌کشید را مهار کرد و مشکلات را در دو ماه حل و فصل نمود، گویی که آسمان (گردون) دیواری در پیرامونش کشیده است.

هوش مصنوعی: یاسا قوانین را نوشت و با نبوغی بی‌نظیر درختان را در باغ کاشت و بدی‌ها را از بین برد. به این ترتیب، باغ‌ها، روستاها و زمین‌های سرسبز بیشتر شدند و محیط طبیعی زیباتر گشت.

هوش مصنوعی: درختی کار خود را آغاز می‌کند، با ایجاد کانال و جریان آب، نهرهایی به وجود می‌آورد. همچنین، برای جلوگیری از طغیانی شدن، سدی می‌سازد که ممکن است در نهایت، به خاطر فشار آب، شکسته شود و آب دوباره به جریان بیفتد.

هوش مصنوعی: او بنیادی را پایه‌گذاری کرد و برکه‌ای ساخت و دور شهر صد باغ تازه به وجود آورد که از باغ‌های قندهار بهتر بود.

هوش مصنوعی: آب چشمهٔ شش پیر به شهر آورده شد، آبی که مانند آب خضر، زندگی‌بخش و سازگار است.

هوش مصنوعی: به دلیل سیلابی که بر شهر جاری شده و آن را پرآب کرده، مردم اینجا با احتیاط و دور از ریسک رفتار می‌کنند و مفتی (رهبر مذهبی یا روحانی) شهر نیز به همین دلیل، احتیاط را پیشه کرده است.

هوش مصنوعی: جشنی بزرگ برپا کردند و به طور شگفت‌انگیزی آن را چراغانی کردند، به طوری که شب تار مانند صبح شاداب و روشن شد.

هوش مصنوعی: در این بیت شاعر به سختی‌ها و مشکلاتی اشاره می‌کند که به خاطر دریافت کمکی بزرگ، مجبور به تحمل آن‌ها شده است. او به مدت دو سال با تلاش و زحمت، تحت نظارت و فشار دیگران بوده و از آنها توقعی نداشته است. در واقع، شاعر به نوعی به مسأله وابستگی و چالش‌های ناشی از آن اشاره می‌کند.

هوش مصنوعی: رعیت (مردم) از او خوشحال و سپاه از او سپاسگزارند، خدا راضی و مخلوقات امیدوار هستند.

هوش مصنوعی: سلطان مهربان و بزرگوار است و وزیرش نیز انسانی با اختیار و دلایل محکم. او دارای سرنوشتی نیکو و بلند است و در کارهایش به انصاف رفتار می‌کند. اراده‌اش قوی و اقداماتش محتاطانه و با تدبیر است.

هوش مصنوعی: او چه چیزی می‌تواند بهتر و بالاتر از این داشته باشد، جز اینکه جانش را به خاطر آن سلطان با تاج و نشان فدای کند.

هوش مصنوعی: ای شاه محمد، تو همچون عنکبوتی هستی که در زمین و غار و آسمان، تارهای خود را به دورت بافته است.

هوش مصنوعی: تو فرزند آتش و سرور پادشاهان هستی، مانند کاوه و برزو که دارای قدرت و قدرت بالایی هستند.

هوش مصنوعی: بار الها، ای کاش همیشه فصل خوشبختی و رونق در حیات پادشاهی برقرار باشد، تا هر زمان که بهار در این دنیا وجود دارد، دیگر فصل خزان هیچ تأثیری نداشته باشد.

هوش مصنوعی: شانس او در اوج و فرمانش فعال است، دشمنش ضعیف و ناتوان، یاری و کمک در کنار اوست، سرنوشتش او را حمایت می‌کند و زمان هم به نفع اوست.