هوش مصنوعی: وقتی که عطر خوش مشک را استشمام می‌کنم، یاد آن دو زلف زیبا و پرپشت خودم می‌افتم. ای کاش جانی فدای آن زلف‌های مشکین و جذاب شود.

هوش مصنوعی: عید قربان است و من ناگزیر هستم که جانم را فدای او کنم، اگر بخواهد برای این عید قربانی باشم.

هوش مصنوعی: هر کسی که ثروت و دارایی زیادی دارد، می‌تواند برای عید قربانی بکند، اما من که بی‌ثروت هستم، عید را برای دوست و محبوب خود قربانی می‌کنم.

هوش مصنوعی: در یک دنیا زیبایی وجود دارد و من به طور حتم به این باور رسیده‌ام که اگر آن ماه در کنار من قرار گیرد، از تمام دنیا دور خواهم شد.

هوش مصنوعی: در کنار جوی، درخت سرو قد برافراشته است و هر لحظه من از غم و زیبایی آن درخت احساس پریشانی می‌کنم.

هوش مصنوعی: روشنی و زیبایی او خویش را در دل دارم و از آن زیبایی و روشنایی گه گاهی همچون نور درخشان هستم و گهی مانند آتش گرم و سوزان می‌شوم.

هوش مصنوعی: نوشتار او مانند یک مور است و مویش شبیه به مار. من گاهی به خوبی به او نزدیک می‌شوم مانند مور و گاهی خودم را به او می‌پیچم مانند مار.

هوش مصنوعی: من در دلم یادآور دردی از خارهایی هستم که به خاطر عشق او دارم و این درد به قدری عمیق است که در قلبم حس می‌کنم.

هوش مصنوعی: زلف‌های او مانند دام‌هایی است که خداوند به‌وجود آورده است، و فریب شیوه‌ی نگاه چشمانش همچون سکر و خواب است، آدم را غافل و بی‌هوش می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر کسی بر صورت زیبا و موی دلربا سجده کند، شگفتی ندارد. سجده کردن بر خورشید، نشانه‌ای از پرستش و باور هندو است.

هوش مصنوعی: در اینجا اشاره به زیبایی و جذابیت یک شخص با رنگ موی سیاه و ظاهر رومی شده است. گوینده با هر نفسی به یاد روم و زیبایی آن می‌افتد یا به یاد زنگبار و جاذبه‌های آن احساس می‌کند. این احساسات می‌توانند به خاطر عشق یا خیال و آرزوهایی باشد که در ذهن او شکل گرفته‌اند.

هوش مصنوعی: من در دام دو رشته زلف او عاشق شدم، بی‌خبر از اینکه این دو رشته زلف می‌توانند روزی جانم را به دردسر بیندازند.

هوش مصنوعی: تا کی باید قاآنی از عشق معشوقان سخن بگوید؟ هر آنچه زیبایی و عشق در دل داری، مانند ابراهیم، بشکن و رهایش کن.

هوش مصنوعی: دستت را به دامن اهل بیت پیامبر بزن تا پروردگار تو را در آغوش رحمت خود پرورش دهد.

هوش مصنوعی: برای این که در عشق نجات پیدا کنی، باید آگاهی و شناخت کافی از آن بیابی؛ وگرنه even اگر هفتاد بار هم به مکه بروی و حاجی شوی، چه سودی نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: اگر در جستجوی نجات هستی، باید به دور کعبهٔ دل بچرخی، زیرا از گشت و گذار در کعبهٔ گل (واقعیت‌های دنیوی) هیچ کاری به دست نخواهد آمد.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی به مقام و جایگاه بلندی دست یابی، باید در راه درست و راست‌کردار تلاش کنی، همان‌طور که اعتمادالدوله به واسطه صداقت و درستی به مقام والایی رسید.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف شخصیتی بزرگ و مورد احترام می‌پردازد که در جهان، مقام و منزلتی والا دارد. او به عنوان یک پشتیبان و حامی ملت شناخته می‌شود و در دین نیز ارزشمند است. ویژگی‌هایی چون سخاوت و وقار او به شکل شیرینی به تصویر کشیده شده است، و او مانند کوهی است که بر پاکی و عظمت خود ایستاده است. این شخص نه تنها در دنیا شناخته شده است، بلکه در دیانت نیز عزت و احترام خاصی دارد.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف ویژگی‌های جسم و روح انسان می‌پردازد. در آن به این نکته اشاره می‌شود که هم در ظاهر و هم در باطن، انسان باید ویژگی‌های نیکو و متعادل را حفظ کند. همچنین، به تفاوت میان چیزهای ظاهری و باطنی اشاره شده است، به‌طوری که برخی از این ویژگی‌ها می‌توانند در برابر چالش‌ها و فتنه‌ها از انسان محافظت کنند. در نهایت، تأکید بر تعادل و هماهنگی در جنبه‌های مختلف وجود انسان، از جمله جسم و روح، مطرح می‌شود.

هوش مصنوعی: روز روشن او همانند عطر دل‌انگیز و خوشبویی از دشت به مشام می‌رسد، اما وقتی که خشم او برانگیخته شود، مانند بخاری آتشین از دریا به سطح می‌آید.

هوش مصنوعی: وقتی تقدیر آسمانی به وقوع می‌پیوندد، مانند نعیم و شادی ناگهانی، بخشش و فراخی او بدون انتظار و پیش‌بینی ظاهر می‌شود.

هوش مصنوعی: پرندهٔ خود، شکارچی خوبی است و مگس او همچون فیل را به دام می‌اندازد. در برابر او، شیر به شکار می‌رود و کبک او همانند شاهینی در جستجوی طعمه است.

هوش مصنوعی: شیر شاداب و قوی به دشمن خود حمله می‌کند، به گونه‌ای که گویی روحی از او می‌جوشد و همچون شیر در دشت‌ها با قدرت و شجاعت حرکت می‌کند.

هوش مصنوعی: ارزش او به اندازه بلندی آسمان‌ها نمایان نمی‌شود و بخشندگی‌اش به اندازه بسیاری از امواج دریا قابل شمارش نیست.

هوش مصنوعی: ای تو که در میان مردم، مانند علم و دانش در اوج بلندی و اگاهی‌ای، مثل سرو در میان سبزه‌ها و مانند جویبار که به زیبایی در دل طبیعت جاری است.

هوش مصنوعی: مدح و ستایش از زبانی به گوش شنونده می‌رسد که صدای وحی جبرئیل را می‌شنود و نیکی و جود در ذات شخص طلب‌کننده‌ای نهفته است که فیض و نعمت را همچون بارش باران در بهار دریافت می‌کند.

هوش مصنوعی: تا زمانی که تو خودت به تلاش و حرکت نپردازی، هیچ چیز تغییر نخواهد کرد. زمانی که اراده و همت تو برانگیخته شود، جهان نیز به سوی تو حرکت خواهد کرد و روزگار برایت بهتر خواهد شد.

هوش مصنوعی: در دل هیچ هدفی جز تو وجود نداشت و برکت الهی باعث شد که این هدف به ثمر برسد و به خوشبختی نائل آید.

هوش مصنوعی: فرمان تو مانند نوری است که بدون زحمت و زحمت، در تمامی جهان پخش می‌شود و حکم تو همچون خیالی است که بدون نیاز به پیمودن زمین، همه چیز را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: با قدرت و تسلط تو، عسل از کندو به زمین می‌ریزد و با وزش نسیم رحمتت، زیبایی‌ها از تیغ‌های خار شکوفا می‌شود.

هوش مصنوعی: عدالت به گونه‌ای عمل کرده است که آب و آتش را با هم ترکیب کرده است. اگر می‌خواهی دوست واقعی را بشناسی، به قاطعیت و شجاعت او توجه کن، چون او مانند حسام شهریار است.

هوش مصنوعی: اگر خصم تو به بالا و مقام بلندی برسد، نباید فراموش کنی که او فقط یک موجود خاکی است و مانند غبار به زودی ممکن است پایین بیفتد.

هوش مصنوعی: در بالای پیکان چوبی، نام کسی حفاری شده که اگر بادی به آن بوزد، نوک پیکان از سنگ سخت نیز عبور می‌کند.

هوش مصنوعی: بر روی امواج دریا، تصویر چهره تو در حال حرکت است. امواج دریا همچون کوه، پایدار و همیشگی به نظر می‌رسند.

هوش مصنوعی: افتخار انسان‌ها، هرچند در دنیای وجودشان، مانند روحی در بدن است و دانش و آگاهی، مانند مغزی تیزهوش.

هوش مصنوعی: نوک کلک (چشم‌بينی) می‌تواند به راحتی با نگاه حسد و بدخواهی دیگران آسیب ببیند، همان‌طور که تیر تهمتن (رستم) با چشم اسفندیار به او آسیب رساند.

هوش مصنوعی: دین و حکومت را نمی‌توان از یکدیگر جدا کرد، زیرا هر دو به عدل و انصاف وابسته‌اند و همانند پود و تاری هستند که با هم تنیده شده‌اند.

هوش مصنوعی: هرچند تمام کارها زیر نظر تو است و در قلمرو پادشاهی، اما در موارد بخشش و عطا قدرت و اختیار نداری.

هوش مصنوعی: اگرچه که اصل و بنیاد آرامش و امنیت جهان در دستان توست، اما داشتن ثروت و زر در دستان بخشندگی به آرامش نمی‌انجامد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که وجود گرانبهای مسعود تو باعث اعتبار و ارزش دنیا است، هیچ‌کس نمی‌تواند به این دنیا بی‌اعتباری ببخشد.

هوش مصنوعی: مغناطیس به طور پنهانی تمایل دارد و به همین دلیل، گاه از سمت راست به سمت چپ متمایل می‌شود.

هوش مصنوعی: رشته محبت و جذابیت تو، به هر سوی که می‌کشد، به هر شخصی حقوق و مواهبی از جانب راست بخشیده می‌شود.

هوش مصنوعی: تا روز قیامت، هر روز تو بهتر از روزهای گذشته است و هر سال تو شاداب‌تر از سال‌های قبل به نظر می‌رسد.