هوش مصنوعی: هر گفتاری را در حضور انسان‌های با درایت باید با نام خدا آغاز کرد، و هیچ نامی در مقایسه با نام بزرگ خداوند ارزشمندتر نیست.

هوش مصنوعی: کسی که با یک فرمان و اراده خود، وجود و روشنایی را از تاریکی و عدم بیرون آورد، نشان می‌دهد که خالق هستی چگونه پدیده‌ها را به وجود می‌آورد.

هوش مصنوعی: کسی که تلاش نکرده، پایه‌های آسمان را بر پا کرده و کسی که بدون نظم و ترتیب، سازه‌ای را بنا کرده، قلعه‌ای برای روزگار ساخته است.

هوش مصنوعی: آنکه بدون رنگ و ابزار، زیبایی‌های مختلفی آفرید، همان نقاشی است که هنر او معجزه‌گر است.

هوش مصنوعی: افرادی که در فهم و درک اولی در صف نخست قرار دارند، نباید به هیچ وجه به اوج حقیقت و واقعیت راه پیدا کنند.

هوش مصنوعی: پس از آن، بر نام احمد (پیامبر اسلام) که پیشوای تمام موجودات است، درود می‌فرستیم؛ چرا که همه آفریدگان به واسطه وجود او خلق شده‌اند و وجود او اساس همه چیز است.

هوش مصنوعی: هر کسی که حتی اندکی از یقین و ایمان خود را نسبت به حقیقت گم کند، نمی‌تواند ذات واقعی خود را بشناسد و در نتیجه، شناخت درستی از خالق خود نیز نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: پس به نام پسر عموی او، حیدر صفدر، که وجود او مانند وجود احمد از یک نور روشن است.

هوش مصنوعی: او کسی است که خداوند به خاطر دست و شمشیرش او را ستایش کرده و گفته است: «هیچ جوانمردی جز علی نیست و هیچ شمشیری جز ذو‌الفقار نیست.»

هوش مصنوعی: به نام یازده فرزند معصوم او که دارای سه اصول و چهار پایه هستند و بر نه آسمان قدرت و تسلط دارند.

هوش مصنوعی: مهدی، هادی و قائم، به عنوان چهره‌های نورانی، نمایانگر حقیقتی هستند که در پایه‌های وجود و ثبات‌شان در هفت و چهل سالگی به کمال می‌رسند.

هوش مصنوعی: بنابراین به نام مهدی نایب، که مانند مسیح، با دجال قاطعانه برخورد کرده و حکومت را از زیر سلطه‌اش آزاد خواهد کرد.

هوش مصنوعی: قهرمان فتحعلی‌شاه، جوان و خوش‌شانس است و کسی که در فکر و تدبیر او، تجربه و خرد و دانش یک فرد سالخورده به چشم می‌خورد.

هوش مصنوعی: کسی که سرنوشت و تقدیر را در دست دارد و با آن سر و کار دارد، از ابتدا در سمت چپ او خوبی‌ها و نعمت‌ها و در سمت راستش ناپسندها و مشکلات قرار دارد.

هوش مصنوعی: سروری که generosity او در برابری بزم و جنگ به چشم می‌خورد، اینجا در فصل خزان دیده می‌شود و آن در فصل بهار نمودار است.

هوش مصنوعی: آتش خشم و قهر او همچون آتش‌فشانی است که با نرمی و لطافت آب زلالی سرشار از نعمت، فروکش می‌کند و می‌تواند به آرامی شعله‌ور شود.

هوش مصنوعی: این شعر به توصیف دو حقیقت می‌پردازد: قدرت و ضعف. در آن، اشاره شده که قدرت و تسلط یک فرد (دولت سمین) به اندازه‌ای است که نه تنها می‌تواند بر دشمنان خود تسلط پیدا کند، بلکه حتی ضعف حریف را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد. در واقع، قدرت واقعی به نوعی نمایانگر جنبه‌ای است که می‌تواند حریفان را از پای براند و خود را در اوج نگه دارد.

هوش مصنوعی: درگاه او به قدری زیبا و سرشار از نعمت است که حتی باغ‌های بهشت را نیز تحت‌الشعاع قرار می‌دهد، و هم‌چنین جایگاه او آن‌قدر رفیع و بلند است که از عرش الهی نیز فراتر می‌رود.

هوش مصنوعی: وقتی از پیشگاه پادشاه گذشتی، سخن بر نام یکتای تو در مقام افتخار می‌چرخد.

هوش مصنوعی: بازوی فردی از نسل سلطنتی، که دلیر و شجاع است، آنچنان قدرتمند و سوزان است که مانند تیغی تیز می‌درخشد و مانند اژدهایی است که با جانی در خطر، خوراک می‌جوید.

هوش مصنوعی: کسی که از ترس آتش جهنم دوری می‌کند، مانند پلنگی که در کوه‌ها و نهنگی که در دریاها زندگی می‌کند، از دنیا جدا می‌شود.

هوش مصنوعی: کسی که سهمش به یاد شیران می‌رسد، در واقع در نظر بزرگان و قوی‌ترها قرار می‌گیرد و کسی که قدرتش در بدن فیل‌ها احساس می‌شود، در واقع از قدرت و صلابت برخوردار است.

هوش مصنوعی: صدای نعره‌ای به گوش می‌رسد که به شدت خود را نشان می‌دهد و این صدا، جلوه‌ای از جهان را در چشم فیل‌ها به تصویر می‌کشد، همان‌طور که چشم مار نیز بر این تصویر تأثیر دارد.

هوش مصنوعی: کسی که در رحم مادر، نام تیغ را می‌شنود، از همان moment خود را خواهان پاکی و صفای خداوند می‌داند.

هوش مصنوعی: او با تدبیر خود دین و حکومت را هدایت می‌کند و با قدرت خود از ملک و ملت دفاع می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر زمان او را از مدارش خارج کنند، خشمش می‌تواند رشته‌های شب و روز را از هم بگسازد.

هوش مصنوعی: من به ابر گفتم که دست او مانند ابرویش چروکیده است، ولی آسمان پاسخ داد که ای سخن‌گو بیهوده، از زشت‌گویی خود شرم کن.

هوش مصنوعی: ابر بارانی است که به دریاچه زیبا و گرانبها می‌ریزد، و به جای هر قطره، مرواریدی باارزش می‌بارد.

هوش مصنوعی: او لباس رزم را به تن می‌کند و آماده جنگ می‌شود، مانند کسی که در اوضاع پرتنش و درگیری قرار دارد و برای نبرد مهیا می‌شود.

هوش مصنوعی: مردی زره‌ای چینی به تن دارد و کلاه‌خود رومی بر سر، همچنین نیزه‌ای به دست و بر اسبی باریک‌پیکر نشسته است.

هوش مصنوعی: آسمان با عظمت و بلندی‌اش باعث شرم آفتاب شامگاهی شده است، زیرا نور و شکوه آسمان بیشتر از نور آفتاب است.

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به قدرت و نفوذ افرادی از قومیت‌های مختلف اشاره می‌کند. او می‌گوید که حتی اگر کسی از هند (هندی) تیری به سمت سرزمین ترکیه (ترکی) بیفکند، می‌تواند نظام و نظم آنجا را دچار تغییر کند. همچنین، از فردی از قوم طوس یاد می‌کند که می‌تواند دین اسلامی را به دیگران وام دهد و باعث استقرار آن شود. به طور کلی، این ابیات به تأثیرات مختلف فرهنگ‌ها و اقوام بر یکدیگر و قدرت تاثیر افراد اشاره دارد.

هوش مصنوعی: غیر از اسب تندروی او که در مسیر می‌تازد، در زمان نبرد نیز جز نیزه‌ی آبی او که درخشندگی دارد، نمی‌توان چیزی را دید.

هوش مصنوعی: آیا تا به حال طوفانی را دیده‌ای که با صدای رعد در آسمان به راه بیفتد و ابرها را به جنب و جوش درآورد؟ آیا ناظر روشنایی ناگهانی‌ای بوده‌ای که همچون برق، آتش به پا کند؟

هوش مصنوعی: دعای پادشاه را گرامی بدارید و سخن را کوتاه کنید، زیرا گاهی اختصار از طولانی کردن بهتر است.

هوش مصنوعی: تا زمانی که هفت ستاره و نه مدار آسمان وجود دارد، هر آنچه بر گردون و در عالم از رویدادها به‌طور واضح دیده می‌شود، همچنان پابرجاست.

هوش مصنوعی: دوستانش ویژگی‌هایی دارند که برایشان خوشایند است، اما برای دشمنانش چیزهایی می‌سازد که شیرینی و خوشی به نظر می‌رسد در حالی که در باطن خطرناک است.

هوش مصنوعی: زندگی، ثروت، شانس، قدرت و سرنوشت او تا زمانی که صدای نخستین صور اسرافیل به گوش برسد، پایدار و همچنان ادامه دارد.