هوش مصنوعی: ای تو که چون ابر رحمتت به همه‌ی موجودات، چه خشک و چه تر، فیض می‌رسانی؛ همچون خورشید و ماه که نامت بر آب و زمین شناخته شده است.

هوش مصنوعی: در این بیت به صفات دو شخص اشاره شده است: یکی به عنوان صرافی که دریا را به خوبی می‌شناسد و دیگری به عنوان فردی با درک عمیق و دوراندیشی که به خوبی خیر و شر را تشخیص می‌دهد. همچنین توصیف می‌کند که این دو شخصیت در فعالیت‌های خود با دقت و هوشیاری عمل می‌کنند و هر کدام از آن‌ها مهارت‌های خاصی دارند که به آن‌ها کمک می‌کند تا در حوزه‌های خود موفق باشند.

هوش مصنوعی: از زیبایی و عقل تو، خورشید و ماه جدا شدند و از نیکی و خشم تو، دو پیام‌رسان به نام نفع و ضرر وجود دارند.

هوش مصنوعی: در زمان حکومت عادل تو، از خارها نرمی و لطافت به وجود می‌آید و بر اثر محبت تو، حتی از سنگ‌ها هم زندگی و جان می‌جوشد.

هوش مصنوعی: در روزی که عدالت تو از بین برود، ستم نیز به وجود نخواهد آمد و در روزی که لطف و رحمت تو تمام شود، زیان و ضرر نیز ناپدید خواهد شد.

هوش مصنوعی: دست تو در میهمانی مانند فرمانروای عرش است که نعمت و خوشی به دیگران می‌دهد و شمشیرت در جنگ مانند ملک الموت است که جان‌ها را می‌گیرد.

هوش مصنوعی: حکمت در هر چیزی که تصویب شده، بر قضا و تقدیر تاثیر می‌گذارد و تنها کسانی که سرنوشتشان به آن پیوند خورده قادر به اجرای آن هستند.

هوش مصنوعی: با زیبایی تو، خون از شاخ ارغوان جاری می‌شود و به برکت تو، گل‌ها از نوک نیشتر شکوفه می‌زنند.

هوش مصنوعی: در مسیر خدمت به تو، روز و شب مانند دو پیام‌آور هستند و بر سفره‌ی نعمت‌های تو، خورشید و ماه به‌سان دو قرص نان قرار دارند.

هوش مصنوعی: در زمان خشم، کسی بر کسی دیگر تسلط می‌یابد جز خدا، و در روز جنگ، پیروزی بر هر کس دیگری برتری دارد.

هوش مصنوعی: در زمان حکومت تو، شیر مانند یک محافظ برای آهو بود و در سرزمین تو، باز از پرنده تیهو دوری می‌کرد.

هوش مصنوعی: به یاری لطف تو، خارهای پرنیان و زیبا رشد می‌کنند و به برکت مهرت، گوهرهای گرانبها از دل خاک بیرون می‌آیند.

هوش مصنوعی: در مسیر اطاعت و بندگی تو، شب و روز به سفر و تلاش مشغولم و همیشه در برابر نعمت‌های تو قرار دارم، با تمام وجود، چه در حال خوشی و چه در سختی.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که اجرام آسمانی بدون تایید و تأیید تو، نظم و ترتیبی ندارند و دنیای بالا و آسمان‌ها بدون رضایت و خواست تو بی‌فایده و ناکارآمد هستند. به نوعی، اشاره دارد به این که همه چیز به خواسته و اراده تو بستگی دارد.

هوش مصنوعی: آسمان به خاطر کاخ تو شرمنده است و زمین دریا به خاطر generosity تو حسرت می‌کشد.

هوش مصنوعی: هر هشت بهشت از گل محبت تو به مانند یک نسیم خوشایند است و هر هفت جهنم از آتش خشم تو به اندازه یک جرقه سوزان می‌باشد.

هوش مصنوعی: اگر نور عقیده و تفکر تو بر زنگبار بتابد، تا زمان برپایی قیامت، فرزندان زنگی هم از لحاظ فرهنگی و فکری به رومی‌ها تبدیل خواهند شد.

هوش مصنوعی: اگر صدای تو زیبایی‌های بهشت را ترسیم کند، مؤمن با صدای دل‌نواز خود فریاد می‌زند که ای کاش سقر، جایی که در آن عذاب می‌شود، وجود نداشت.

هوش مصنوعی: این بیت به این مفهوم اشاره دارد که مردم برای ستاره‌ها و نشانه‌های خوب و بد در زندگی، بارهای سنگینی ایجاد می‌کنند. در حقیقت، گاهی اوقات احساسات و مشکلاتی که در زندگی داریم، از تأثیرات منفی محیط و دنیای اطراف ناشی می‌شود. زندگی می‌تواند چالش‌ها و ناراحتی‌هایی را به ما تحمیل کند که مانند بار سنگینی بر دوش‌مان است.

هوش مصنوعی: اگر بخواهم قارون را به عنوان رقیب تو بشمارم، در واقع او باعث خشم توست؛ زیرا چهره‌اش شبیه طلا و اشک‌هایش چون گنج از نقره است.

هوش مصنوعی: اگر کسی با جلال و شکوه تو روبه‌رو شود، حتی اگر به ثروت و قدرت قارون نیز مشهور باشد، می‌تواند در برابر تو احساس حقارت کند.

هوش مصنوعی: معمار هستی چگونه زیبایی و شأن تو را به تصویر کشیده است، که حالا زمان، به‌سان حلقه‌ای دور تو قرار گرفته و از بیرون قابل مشاهده است.

هوش مصنوعی: خیاط، پارچه‌ای از خوشبختی تو را چون برش زد، از الیاف آسمان برایش زیره‌ای تهیه کرد.

هوش مصنوعی: در روز نبرد، زمانی که اسب‌های چابک و تندرو به حرکت درمی‌آیند، زمین و شهر به لرزه درمی‌آید.

هوش مصنوعی: به جای بارش باران، چیزی سخت و سنگین به زمین می‌رسد و به جای گل‌های زیبا، چیزهای تند و آسیب‌رسان سر برمی‌آورند.

هوش مصنوعی: صدای شاد و بلند گاو در ظرف چرخش زمان باعث می‌شود تا بدن خاکی من هم به لرزه و جنبش درآید.

هوش مصنوعی: وقتی در مسیر، گرد و غبار به آرامی مانند زلف عروس می‌نشیند، زره‌ها به رنگ خون درمی‌آیند و مانند تاجی بر سر خروس‌ها جلوه‌گر می‌شوند.

هوش مصنوعی: اسب‌ها وقتی به حالت تهاجم در می‌آیند، دندان‌هایشان را بر دهان خود فشار می‌دهند و همانند جنگجویانی که تیغ‌هایشان درخشان است، توجه دیگران را به خود جلب می‌کنند.

هوش مصنوعی: هر بار که خشم تو برمی‌خیزد، طوفان خون در آسمان‌ها به راه می‌افتد، مانند نوح که در زمان طوفان بزرگ فریاد می‌زند که هیچ کس را باقی نخواهی گذاشت.

هوش مصنوعی: تیغ تو سران را مانند گوزن با شاخ نابود می‌کند و تیر تو یلان را همچون عقاب به سمت زمین می‌فرستد.

هوش مصنوعی: در زمانی که هلال و تیغ تو به ابراز قدرت می‌پردازد، مانند نوری که از آفتاب در شرق می‌تابد، تا سرزمین‌های غربی را روشن کند.

هوش مصنوعی: در اینجا شاعر به نوعی از ارتباط روح و هوش اشاره دارد. به نظر می‌رسد که وجودی خاص و معنوی در دل و ذهن انسان به وجود می‌آید. این وجود معنوی باعث افزایش درک و آگاهی می‌شود و در نهایت بر سر و فکر شخص تأثیر می‌گذارد. به‌طور کلی، این بیت به عمیق‌تر شدن روابط روحی و عقلانی اشاره دارد.

هوش مصنوعی: تیر تو در دل دشمن آتش سوزان ایجاد می‌کند و با قدرت سنگ آهن، آتش را به جان او می‌افکند.

هوش مصنوعی: ای پادشاه، هزاران بار شکرگزارم که از سرزمین ری، به سوی آستان تو هدایت شدم.

هوش مصنوعی: امیدوارم که ویژگی‌های شیرینی محبت تو باعث نشود که دلم تحت تأثیر وقایع ناگوار قرار گیرد و کدر و غمگین شود.

هوش مصنوعی: اگر با تو جز به صداقت و پاکی صحبت کنم، امیدوارم هیچ‌گاه به غروب نرسم و شب امیدی برای من نباشد.

هوش مصنوعی: سهم قوس دایره به اندازه سهم قطر است و این نسبت به اندازه وتر کوتاه‌تر می‌باشد.

هوش مصنوعی: گوشی که فقط برای ستایش تو طراحی شده است، بهتر است مانند صدف باشد که تا روز قیامت نیز باقی بماند.

هوش مصنوعی: عدالت تو به حمایت از ستم‌دیده‌ها کمک می‌کند و بخت پیروزی‌ات تو را از زوال نجات می‌دهد.