فضولی » دیوان اشعار فارسی » رباعیات » شمارهٔ ۸

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>عمریست که باز عشق یارست مرا</p></div>
<div class="m2"><p>دل در غم عشق بی قرارست مرا</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گشتست گره گشای کارم غم عشق</p></div>
<div class="m2"><p>با غیر غم عشق چه کارست مرا</p></div></div>

شمارهٔ ۹

عمریست که باز عشق یارست مرا
دل در غم عشق بی قرارست مرا
گشتست گره گشای کارم غم عشق
با غیر غم عشق چه کارست مرا

هوش مصنوعی: شاعر بیان می‌کند که سال‌هاست به عشق یار دل بسته و همیشه در غم عشق بی‌قرار است. غم عشق تنها چیزی است که می‌تواند مشکلاتش را حل کند و بدون آن، هیچ چیز دیگری برای او اهمیت ندارد.

شمارهٔ ۷

شمارهٔ ۸

هوش مصنوعی: من سال‌هاست که عشق یار مرا در بر گرفته و دل من به خاطر این عشق همیشه ناآرام و نگران است.

عمریست که باز عشق یارست مرا

دل در غم عشق بی قرارست مرا

هوش مصنوعی: غم عشق برای من گره‌گشای همه مشکلات است و هیچ غم دیگری برایم اهمیت ندارد.

گشتست گره گشای کارم غم عشق

با غیر غم عشق چه کارست مرا

شمارهٔ ۸

اطلاعات

برگردان به زبان ساده