فضولی » دیوان اشعار فارسی » رباعیات » شمارهٔ ۳۹

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>حکم ازلم اسیر رفتار تو کرد</p></div>
<div class="m2"><p>حیران لب و واله گفتار تو کرد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>آیا چه دهد جواب من روز جزا</p></div>
<div class="m2"><p>آن کس که مرا چنین گرفتار تو کرد</p></div></div>

شمارهٔ ۴۰

حکم ازلم اسیر رفتار تو کرد
حیران لب و واله گفتار تو کرد
آیا چه دهد جواب من روز جزا
آن کس که مرا چنین گرفتار تو کرد

هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات از حس اسارت و حیرت خود در مواجهه با زیبایی و سخنانی از محبوب صحبت می‌کند. او در روز جزا نگران است که چه جوابی خواهد داشت از کسی که او را به این حالت گرفتار کرده است. این ابیات بیانگر عواطف عمیق و تأثیرگذار عشق است.

شمارهٔ ۳۸

شمارهٔ ۳۹

هوش مصنوعی: اقدام و رفتار تو باعث شده است که من در حیرت و شگفتگی قرار بگیرم و دچار شگفتی از لب‌ها و حرف‌های تو شوم.

حکم ازلم اسیر رفتار تو کرد

حیران لب و واله گفتار تو کرد

هوش مصنوعی: آیا در روز قیامت آن کسی که مرا به این وضعیت دچار کرده، چه پاسخی خواهد داد؟

آیا چه دهد جواب من روز جزا

آن کس که مرا چنین گرفتار تو کرد

شمارهٔ ۳۹

اطلاعات

برگردان به زبان ساده