هوش مصنوعی: دیشب یک کودک با چهره‌ای زیبا و جذاب را دیدم. به او گفتم: ای نازنین با سخنان شیرینت!

هوش مصنوعی: چرا از بی‌نیازی و کمال غافلی، در حالی که همه در سختی و رنج‌اند؟

هوش مصنوعی: پدر و مادر، در روز و شب، برای تو مراقبت و تربیت می‌کنند.

هوش مصنوعی: می‌گوید که ما افرادی کامل و بی‌نقص هستیم، در حالی که این افراد بزرگ و مهم در جمع ما نقص‌هایی دارند.

هوش مصنوعی: چون ما هنوز در سنین کودکی هستیم، رعایت قوانین و ادب در مورد ما الزامی نیست.

هوش مصنوعی: برای اینکه از عادت‌های ناپسند و مخالف با حقایق دور شویم، باید قابلیت تغییر و اصلاح پیدا کنیم، تا مورد پذیرش و رضایت خداوند جباری قرار گیریم.

هوش مصنوعی: اما این بزرگ‌ترها تا زمانی که به بلوغ برسند، خود را باهوش و باوقار می‌پندارند.

هوش مصنوعی: آن‌ها به گونه‌ای نیستند که باید باشند و از جنبه‌های مختلف ناقص و ناتمام هستند.

هوش مصنوعی: اگر افرادی که نقص دارند در دنیا به خدمت افرادی که کامل و بی‌نقص هستند بپردازند، برای آنها عیب و shameی نیست.