هوش مصنوعی: هوا و بوی خاک محل تو دوباره در ذهن و دل من جا گرفته است. از هر چیزی که هست، این حس و حال مرتبط با تو در وجودم به وجود آمده است.

هوش مصنوعی: من دیگر به آه و ناله نیازی ندارم، زیرا اکنون اوضاع با تو مانند رفتار ستمگرانه و بی‌رحم است.

هوش مصنوعی: چرا چشم تو بر من نمی‌افتد و به من نگاه نمی‌کنی، مگر اینکه پایبند به اصول انسانی باشی که باعث می‌شود به من توجه کنی؟

هوش مصنوعی: از این که زلف یار به نسیم صبح گره‌گشایی می‌کند، دل عاشق پر از درد و اندوه شده است.

هوش مصنوعی: من از کجا آمده‌ام و چگونه می‌توانم خود را از این سختی‌ها نجات دهم، در حالی که دل من به دامآن موهای زیبا و دلربا گرفتار شده است.

هوش مصنوعی: عشق به معشوقان آنچنان شوق و ذوقی ایجاد می‌کند که عقل از درک آن ناتوان است، زیرا این حالت عشق و شوق از عقل بالاتر و برتر است.

هوش مصنوعی: فضولی به زمین افتاده و تنها مانده است، بیایید تا با حضور شما، این غریبه در بستر تنهایی خود را رها کند.