هوش مصنوعی: چگونه می‌توانم از هیاهوی رقیب در کوی تو نجات یابم، وقتی هر بار که او را می‌بیند، مانند سگی به شدت پارس می‌کند؟

هوش مصنوعی: من به ملاقات تو نیاز دارم، ولی مشکل اینجاست که هیچ نشانه‌ای برای جذب اهل درد وجود ندارد. آنها از ارتباط با تو محروم هستند.

هوش مصنوعی: بسیاری از پرندگان، به ویژه بلبل، زمانی که شوق گل را در دل دارند، احساس آتش و شور و شوق می‌کنند. اما چون دلشان به شوق گل می‌سوزد، قفس را نمی‌سوزانند و تنها ناله‌ای سر می‌دهند. این ناله نشانی از درد و انتظار آنهاست.

هوش مصنوعی: او دست خود را به نشانه‌ی کمک به من می‌گذارد تا درد و مشکل من را بشناسد، اما آیا درمان درد من واقعاً از دستان پزشک خواهد آمد؟

هوش مصنوعی: ای کسی که از خوشبختی و نوازش‌های پادشاهان سخن می‌گویی، بدان که در آینده نزدیک نمی‌توانی بدون دردسر و آزار زندگی کنی.

هوش مصنوعی: گاهی دل به جوهر وجودش از او جدا می‌شود و گاهی هم جان او از دل دور می‌افتد. اما آن گل زیبا که چهره‌اش دلربا است، در هر کجا که باشد، بی‌رقیب است.

هوش مصنوعی: دل ناتوان من تنها آرزوی وصال محبوب را دارد، پس ای شنونده، دعای این بنده ضعیف را به اجابت برسان.

هوش مصنوعی: چند بار می‌پرسی که چرا بی‌تاب و شیدا شده‌ام؟ کی می‌رسد به ذهنم یاد دوست؟