هوش مصنوعی: در چشمان تو روشنایی است و در وجودت روحی عزیز وجود دارد، اما چه فایده‌ای دارد که هرگز خودت را نشان نمی‌دهی؟

هوش مصنوعی: بسیاری از رقبایت به خاطر بی‌نظیر بودنت زیاد است، اینطور نیست که فقط در یک شهر و در برابر زیبایی‌هایی همچون ماه قرار داشته باشی.

هوش مصنوعی: جز نام خوشایندی در زبانم نیست، چه قوانین غیبی که از هر حرکتی صدایی برمی‌آید.

هوش مصنوعی: ماه در آسمان مانند مثالی است که ویژگی‌ای دیگر به خود گرفته و اکنون از آسمان بر من نازل شده است، بلایی که دچارش شده‌ام.

هوش مصنوعی: هر بار که در دعایی تو را به یاد آوردم، متوجه شدم که نوعی ناپسندی از تو وجود دارد، که بی‌تردید در دل تمام دعاها نهفته است.

هوش مصنوعی: دل به دنبال عشق تو بود و جان به خاک پای تو آرزو داشت. هر کس راهی را پیمود و هر کسی در جایی افتاد.

هوش مصنوعی: من حقه‌های آسمان را بر هم نزدم و در هیچ جا درمانی برای درد تو نیافتن.