هوش مصنوعی: وقتی که در دلم آتش زدی، مانند شعله‌ای که از من برمی‌خیزد، به شمعی که می‌سوزد، مرا ببین و به حال من توجه کن، بی‌خبر نباش.

هوش مصنوعی: عشق تو در دل من آتش به پا کرده است و من چنان در این آتش می‌سوزم که هیچ اثری از من باقی نماند.

هوش مصنوعی: برای من که سوخته‌ام و دل به راحتی نمی‌دهم، حواست را جمع کن. من خود آتشینم، چه نیازی به این است که تو به دامانت جرقه‌ای از من برسانی؟

هوش مصنوعی: تنها کار من این بوده که از تماشای زیبایی تو خودداری کرده‌ام، پس چه چیز دیگری می‌توانستم بکنم که باعث شود تو از من روی برگردانی؟

هوش مصنوعی: من از خواری و ذلت می‌ترسم و نگرانم که مبادا دیگران نسبت به‌ من کم‌محبت شوند و محبتشان را از من بگیرند.

هوش مصنوعی: من به وجود تو آگاه شدم و نمی‌دانستم که از دهانت چنین هنری می‌تراود.

هوش مصنوعی: در مسیر عشق، اگرچه فضولی هم به دیوانگی رسیده است، اما او بیشتر از من نرفته و دیوانه‌تر نشده است.