هوش مصنوعی: تا زمانی که عشق وجود دارد، جانم از بدن جدا نخواهد شد؛ چون درد عشق از وجودم بیرون نمی‌رود.

هوش مصنوعی: این اشک من از عمق دل و درد جگر شکل گرفته است و مانند لعل، از هیچ ماده‌ای به آسانی به دست نمی‌آید.

هوش مصنوعی: قد بلند تو از شادابی باغ‌های بهشت نشأت گرفته است و اینگونه نیست که هر درختی از هر باغی به این زیبایی و طراوت پیدا شود.

هوش مصنوعی: اگر به باغ گل بروی و تیغ در دست داشته باشی، دیگر از گل‌ها خبری نخواهد بود و سوسن‌ها نیز بیرون نخواهند آمد.

هوش مصنوعی: با لبخندت هر لحظه مرا به شدت تحت تأثیر قرار می‌دهی و از دل‌تنگی نجاتم می‌دهی، اما نمی‌میرم از این کارها و به نظر نمی‌رسد که این نوع کشتن از تو برآید.

هوش مصنوعی: ما از بیان درد دل خود دست برداشتیم و این جای تعجب دارد که دودی که از سوختن خانه بلند می‌شود، از روزنه‌ها بیرون نمی‌آید.

هوش مصنوعی: اگر کسی از عشق دوست غافل شود، دور از شگفتی نیست که نتواند با مشکلات و دشواری‌های دشمنانش مقابله کند.